قیمت برنج در تهران باید حداکثر ۲۳ هزارتومان باشد

جمیل علیزاده شایق در واکنش به گرانی برنج ایرانی در بازار اظهارداشت: قیمت برنج ایرانی دیروز در شمال کشور کیلویی ۱۹ هزارتومان بود و فروشنده آن نیز عنوان میکرد که سود لازم را از فروش این کالا میبرد؛ بنابراین تفاوت قیمت برنج ایرانی در شمال و تهران ناشی از ضعف عملکرد دستگاههای نظارتی است.

وی تصریح کرد: متأسفانه دستگاههای نظارتی نه تنها در این زمینه عملکرد بسیار ضعیفی دارند بلکه به توصیهها نیز گوش نمیدهند.

دبیرانجمن برنج کشور درباره اینکه قیمت منطقی برنج ایرانی در تهران چقدر است، گفت: قیمت هرکیلوگرم برنج درجه یک ایرانی در تهران حداکثر باید بین ۲۲ تا ۲۳ هزارتومان باشد برخی در این میان بحث کرایه حمل را مطرح میکنند که برای حمل ۲.۵ تن برنج به تهران حدود ۳۰۰ هزارتومان اخذ میشود (۱۲۰ تومان برای هر کیلوگرم) که رقم قابل توجهی نیست و نمیتواند دلیل موجهی برای فروش برنج به قیمت ۲۸ تا ۳۰ هزارتومان باشد.

تولید امسال برنج در کشور؛ ۲.۴ میلیون تن

شایق متوسط تولید برنج را در کشور طی سالجاری ۲.۴ میلیون تن اعلام و اضافه کرد: وزارت جهاد کشاورزی هم این رقم را قبول دارد و سطح زیر کشت امسال زیاد شده است. استانهای گیلان و مازندران هر کدام ۲۴۰ هزار هکتار برنج کاری داشتند و مازندرانیها تا دم دریا هم کشت انجام دادند ضمن اینکه آنها امسال «دوباره کشت» هم دارند.

وی افزود: خوزستان امسال حدود ۱۰۰ هزار هکتار برنج کاری داشته و در سیستان و بلوچستان نیز ۷ هزار هکتار برنج کاری انجام شده است.

شایق گفت: سیستانیها از منابع آب زیرزمینی برای کشت برنج استفاده نمیکنند و از روانابهای فصلی برای این منظور بهره میبرند.

دولت برای کاهش هزینه تولید، کاری انجام نداد

دبیر انجمن برنج کشور در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از عدم حمایت دولت از کشت برنج در کشور، گفت: به دلیل کم کاری دولتیها، نه تنها هزینه تولید پایین نیامده بلکه افزایش نیز داشته است و در این زمینه کشاورز مقصر نیست.

وی افزود: از تولیدکنندگان ماشین آلات داخلی حمایت نمیشود و ماشینآلات خارجی نیز با ارز گران وارد میشود بنابراین هزینه هر دوی آنها بالاست و کشاورزان مجبور به جایگزین کردن کارگر به جای ماشین میشوند که امسال هم یک دلیل افزایش هزینه تولید، افزایش هزینه کارگری بود.

شایق همچنین اضافه کرد: وزارت جهاد کشاورزی آنچنان که باید به ترویج و آموزش برنجکاران نپرداخته و بعنوان مثال کشاورزان نمیدانند که چه موقع باید به محصول خود کود بدهند چقدر باید کود بدهند و … بنابراین آموزش و ترویج در این حوزه بسیار ضعیف است و باید تقویت شود.