جمع آوری ارز توسط مردم خود زنی اقتصادی است

رئیس کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی جمع آوری ارز توسط مردم را نوعی خود زنی در اقتصاد تشبیه کرد و با انتقاد از افزایش موجودی انبار در ایران گفت: متاسفانه جامعه بخشی از تولید را نه مصرف و نه صادرات میکند تا ارزی وارد کشور شود و باید شرایطی ایجاد شود تا این موجودی انبار در کشور کاهش پیدا کند.

داود دانش جعفری در چهارمین نشست از سلسله همایشهای تخصصی بررسی راهکارها و الزامات تحقق حمایت از تولید ملی با تاکید بر کار و سرمایه ایرانی که در سالن اجتماعات اتاق بازرگانی اصفهان برگزار شد، با اشاره به تحریمهای بین المللی برضد ایران، تاکید کرد: رعایت انضباط مالی از سوی دولت و هزینه کردن به اندازه درآمد وظیفه مهم دولت در این شرایط حساس است.

وی با تاکید بر اینکه در ظاهر تحریمها برضد برنامههای هستهای ایران اجرا شده ولی در باطن ضعیف کردن اقتصاد ایران را نشانه گرفته است، افزود: سیاستهای اقتصادی داخلی مانند سیاستهای پولی– بانکها به اندازه منابع باید وام بدهند، چاپ اسکناس بیرویه، بدهی دولت به بانک مرکزی، بدهی بانکها به بانک مرکزی و بدهی شرکتهای دولتی به بانک مرکزی افزایش معوقات در سیستم بانکی همگی میتواند به کم ارزش شدن پول ملی و یا افزایش نرخ ارز کمک کند.

جمعآوری ارزهای خریداری شده شرایط را بهبود میبخشد

رئیس کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام پیشنهاد کرد: سیاستهای مالی و مخارج دولت باید به اندازه بودجهاش باشد، توزیع مناسب ارز منابع ارزی کشور، توزیع مناسب وامهای بانکی (مسکن مهر- صنعت- کشاورزی)، سیاستهای مناسب برای جمعآوری ارزهای خریداری شده از جمله راهکارهایی است که میتواند اقتصاد کشور را از این شرایط به سلامت عبور دهد.

وی سیاستهای تکلیفی دولت به بانکها را عامل موثر در کاستن منابع بانکی دانست و گفت: دولت در بخش مسکن مهر سیاستهای تکلیفی سنگینی بر روی بانکها ایجاد کرده است.

عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اجرای سیاستهای حساب شده اقتصادی دولت برای جلوگیری از گرانی و حفظ قدرت خرید مردم را مهم دانست و افزود: وابستگی بیش از حد ایران به واردات موجب امیدواری گروه ۱+۵ شده است که ضرورت تقویت تولید داخلی و همکاری جدی مردم و جلوگیری از افزایش قیمت ارز را برای مقابله با این تهدیدها میطلبد.

ایجاد گرانی و نارضایتی مردم، هدف تحریمهای جدید

وی دلایل عدم موفقیت آمریکا در تحریمهای قبلی را شامل منطق سست تحریم کنندگان با توجه به غیر قانونی نبودن فعالیتهای ایران تاکنون، تبدیل انرژی هستهای به شعار ملی ایرانیان، محدودیت روابط اقتصادی ایران با کشورهای تحریمکننده بویژه آمریکا، ائتلاف شکننده تحریم کنندگان، اثربخش نبودن تحریم و انعطاف بالای ایران (توانایی نظامی- صادرات غیرنفتی- کشورهای همسایه فراوان) عنوان کرد و یادآور شد: اهداف تحریمهای جدید شامل ایجاد گرانی و نارضایتی مردم، مشکلات مربوط به تحریم مالی و ایجاد مانع برای دسترسی ایران به منابع مالی خودش، تحریم بانکی و سوئیفت SWIFT، کاهش دسترسی به اسکناسهای ارزی، ایجاد مانع برای مبادلات نقدی از طریق طلاو الماس، ایجاد مانع برای معاملات تهاتری، فشار به کشورهای دیگر برای عدم تجارت با ایران، ترساندن کشورهای دیگر بویژه کشورهای همسایه بوده است.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به تجربه مدیریت کشور در سال ۱۳۷۷ و فروش هر بشکه نفت به ۸ دلار گفت: در آن سال کل درآمد نفتی کمتر از ۱۰ میلیارد دلار بود و کشور به خوبی مدیریت شد و در شرایط کنونی نیز میتوانیم کشور را اداره کرد.

مخارج زیاد دولت، مانع سرمایهگذاری

رئیس کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام با بررسی رابطه بین مصرف، سرمایهگذاری و اندازه دولت در اقتصاد ایران گفت: به هر مقدار سرمایهگذاریها بویژه توسط بخش خصوصی افزایش یابد، تولید بیشتری در آینده خواهیم داشت و مخارج زیاد دولت، مانع رسیدن منابع لازم برای سرمایهگذاری میشود.

وی نسبت سرمایهگذاری به تولید ناخالص داخلی ایران را بالا دانست و تصریح کرد: میزان رشد اقتصادی بدست آمده چندان بالا نیست، ریشه این مشکل در بهرهوری پائین اقتصاد ایران است بطور مثال ترکیه با سرمایهگذاری کمتر از ایران همان رشد اقتصادی ایران را بدست آورده و هند با سرمایهگذاری در حد ایران، رشد بیشتری ثبت کرد.

بخشی از تولید نه مصرف میشود و نه صادرات

عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی ریشه بهرهوری پائین اقتصاد ایران را در دولتی بودن اقتصاد و بالابودن موجودی انبار عنوان کرد و گفت: راهبرد کاهش مصرف و افزایش سرمایهگذاری در سالهای اخیر با موفقیت اجرا شد ولی این تلاشها به دلیل پایین بودن بهرهوری اقتصاد ایران، موجب افزایش تولید چندانی نشده است.

وی تصریح کرد: افزایش بهرهوری نیز به همان اندازه افزایش حجم سرمایهگذاریها برای افزایش تولید اهمیت دارد. به نظر میرسد کاستیهای اقتصاد ایران در زمینة بهرهوری بیشتر از محدودیتهای سرمایهگذاری است.