داغ قیمت‌های نجومی بر پیشانی بازار یخ‌زده لباس بچه

پوشاک به عنوان یکی از کالاهای مهم در سبد خانوار بخشی از هزینههای خانواده را به خود اختصاص میدهد. پوشاک با کیفیت مناسب و نه حتی خیلی خوب حداقل در کشور ما عموما جزو اقلام گران محسوب میشده و اخیرا که قیمت همه اقلام از خوراک گرفته تا لوازم خانگی و ... رشدی صعودی را تجربه میکنند، پوشاک نیز از قافله جا نمانده است.

در این میان لباس بچه همیشه حتی آن وقتها که قیمتها معقول بودند هم از لباس بزرگترها گرانتر بود و حالا قیمت آن سر به فلک میکشد و خانوادهها که حتی اگر برای خودشان لباس نخرند مجبورند برای فرزندان شان خرید انواع لباس را انجام دهند، باید بخش قابل توجهی از درآمد خود را به خرید اقلامی چون لباس و کفش اختصاص دهند.

با شروع فصل سرد سال خرید لباسهای گرم بویژه برای بچهها یک ضرورت است، اما اینروزها قیمت یک دست لباس زمستانه معمولی برای یک خانواده شامل بلوز، شلوار، جوراب، کلاه و دستکش و کاپشن حداقل یک میلیون تومان هزینه برمیدارد که این میزان هزینه برای یک کارگر ساده روزمزد بسیار سنگین بوده و باید به خرید یکی دو قلم ضروری تر اکتفا کند.

در واقع در حال حاضر بازار پوشاک، خانوادهها را از برآورده کردن نیاز کودکانشان مایوس کرده و به تعبیری میتوان گفت بازار لباس کودک پا را فراتر از قیمتهای معمول گذاشته و هزینه زیادی را برای خانواده به همراه دارد.

معمولا خرید لباس برای خردسالان سختی بیشتری بهمراه دارد چرا که علاوه بر قیمتهای بالا، والدین به دلیل رشد سریع بچهها در سنین پایین باید در فاصلههای زمانی کوتاهتری برای تهیه لباس اقدام کنند.

دخل و خرجمان به هم نمیخورد

پدر یک کودک 3 ساله در اینباره گفت: من ماهی دو میلیون تومان درآمد دارم و اگر بخواهم هر فصل برای فرزندم اینقدر هزینه کنم توان پرداخت هزینههای دیگر از جمله اقساط را ندارم، نه میشود با این قیمتها خرید کرد و نه میتوان قید این قلم جنس را زد چراکه فرزندم دائم در حال رشد است و لباسهای سال قبلش اصلا اندازه اش نیست.

محمد اضافه کرد: جالب اینجاست که هر مغازهای میرویم همه فروشندگان میگویند این قیمتهای قبل است و قیمتهای جدید قطعا افزایش بیشتری خواهد داشت. چرا هیچکس در این زمینه نظارت ندارد؟

چرا کسی نظارت نمیکند؟

یک مادر نیز در این بین گفت: تمام لباسهایی که ما انتخاب میکنیم تولید داخل و ایرانی است و اصلا سمت ژورنال نمیرویم، اما چرا باید لباس تولید داخل اینقدر گرانقیمت باشد. به نظر میرسد سود دلالها را هم ما باید پرداخت کنیم.

وی افزود: دورهای شده که کودک اجازه دخالت به خانواده را نمیدهد و امان از روزی که دست روی لباس گرانقیمت بگذارد و از خواسته خود منصرف هم نشود. واقعا مردم در شرایط سختی زندگی میکنند، یادم نیست آخرین بار برای خودم کی لباس خریدم، اما مجبورم هر فصل برای فرزندانم لباس بخرم و این در حالی است که درآمد ما ماهیانه یک میلیون و 500 هزار تومان است.

این خانم تاکید کرد: تازه این قیمت لباس است، با دیدن قیمت یک جفت کفش زمستانه که دیگر دود از کلهمان بلند میشود؛ یک جفت کفش بچگانه زمستانه که تنها سه ماه مورد استفاده است بین 200 تا 300 هزار تومان قیمت دارد.

افزایش دو برابری قیمت لباس بچه

یکی از فروشندگان لباس بچه نیز در اینباره گفت: قیمتها نسبت به سال قبل افزایش حدود دو برابری داشته به طوری که کاپشن 300 هزار تومانی سال گذشته، امسال به قیمت 600 هزار تومان به فروش میرسد که البته قیمتها مشتریها را هم پَرانده و انگار کسی تمایل به خرید لباس برای کودکش ندارد.

علی ادامه داد: سود زیادی هم به قیمت اجناس اضافه نکردیم، اما نمیتوانیم البسه سال گذشته را به قیمت سال قبل بفروشیم چراکه باید هزینه بیشتری برای خرید دوباره اجناس صرف کنیم، در واقع امسال بفروشیم یا نفروشیم ضرر کردهایم.

وی اضافه کرد: در حال حاضر برای خرید یک بلوز ساده حدود 150 هزار تومان، یک شلوار 300 هزار تومان، یک جفت جوراب 20 هزار تومان و یک کاپشن معمولی نیز حدود 600 هزار تومان باید هزینه کرد.

مردم حرفمان را باور نمیکنند

فروشنده دیگری با اشاره به کاهش تقاضای مردم برای خرید لباس ادامه داد: اگر قیمتها معقول باشد سود لباس بچگانه بسیار خوب است، اما متاسفانه با این قیمتها مشتری چندانی وجود ندارد و تنها افراد خاصی نسبت به خرید اقدام میکنند و همین امر ما را از سود بیبهره میکند و با ادامه این وضعیت قطعا باید به سراغ کسب و کار دیگری برویم.

حسن بیان کرد: مردم دائم از دست ما شاکی هستند، اما نمیدانند که ما نیز برای خرید بهای بالایی را پرداخت میکنیم، دیگر هیچکس حرفمان را باور نمیکند و فکر میکنند ما برای کسب سود بیشتر از شرایط سوءاستفاده میکنیم، اما نمیدانند سودجویان واقعی دلالانی هستند که در این بین از ما هم سودجویی میکنند. آن از شب عیدمان که کساد شد، این هم از پاییز و زمستان. دیگر به این کار امیدی نیست.

تعطیلی 10 درصد واحدهای پوشاک

رئیس اتحادیه پوشاک اراک با اشاره به فعالیت 1400 واحد صنفی در حوزه پوشاک در اراک گفت: قیمت پوشاک در سال جاری نسبت به اواخر سال گذشته افزایش حدود 35 درصدی داشته و علت آن را میتوان به گرانی مواد اولیه و هزینه بالای تولید نسبت داد.

جعفر مددی افزود: شیوع ویروس کرونا و ایجاد شرایط بحرانی سبب خانهنشینی مردم و کاهش تقاضا برای خرید شده و این عامل ضرر هنگفتی را به واحدهای صنفی پوشاک وارد کرده به طوری که در این مدت حدود 10 درصد واحدهای صنفی مجبور به تعطیلی شدهاند.

وی ادامه داد: در کنار کاهش تقاضا برای خرید پوشاک، افزایش برخی هزینه های جانبی از جمله افزایش اجاره بها، هزینه برق، آب، بیمه، کارگر و ... نیز فروشندگان را مجبور به تحمل ضررهای بیشتری کرده است.

علاوه بر لزوم ساماندهی بازار، جلوگیری از قاچاق و دلالی در بازار پوشاک، کمک به تولیدکنندگان داخلی برای تولید کالای با کیفیت با قیمت مناسب، تامین مواد اولیه مرغوب در داخل کشور، توجه به مد و علاقه و تقاضای مصرفکنندگان که روز بروز تغییر میکند و ...، آنچه همچنان در این حوزه همچون دیگر حوزههای اقتصادی ضروری تر از همیشه به نظر میرسد، نظارت بر تمامی بخشهای بازار پوشاک از تولید گرفته تا فروش و واردات و صادرات است تا در نهایت، هم تولیدکننده و فروشنده ضرر نکند، هم پای دلالان از این بازار بریده شود و هم خانوادهها شرمنده کودکانشان نشوند.