بومی‌سازی ۷۰ درصد از کاتالیست‌های پتروشیمی تا پایان سال ۱۴۰۰

«علی پژوهان» امروز با بیان اینکه در شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در سال جاری، ۶ پروژه اعطای لیسانس و اسناد مهندسی فرآیندی و پایه از طریق این شرکت تهیه و تحویل مجتمعهای تولیدی شده است، ادامه داد: تا کنون ۵ پروژه تهیه اسناد مهندسی فرآیندی و پایه داشتیم و البته یک قرارداد جدید هم در دست امضا داریم که تا ۱.۵ ماه آینده نهایی میشود.

وی افزود: یکی از این واحدها خط تولید پلیاتیلن سنگین در پتروشیمی تبریز به ظرفیت ۳۱۰ هزار تن در سال است که تا چند روز آینده با لیسانس پژوهش و فناوری احداث خواهد شد و شامل واحد ساخت کاتالیست و تولید پلیاتیلن سنگین خواهد بود.

پژوهان پروژه بعدی در سال ۹۹ واگذاری دانش فنی تبدیل متانول به پروپیلن عنوان کرد که قراداد آن ۳ ماه پیش نهایی و امضا شد و گفت: چند هفتهای است که قرارداد اجرایی شده است. بر اساس این قرارداد تولید ۱۲۰ هزار تن پروپیلن در دستور کار است که هم لیسانس و هم اسناد مهندسی آن اعطا میشود و این واحد که در بندر دیر واقع شده، اولین پلنت تبدیل متانول به پروپیلن خواهد بود که با لیسانس پژوهش و فناوری کار میکند و پاییندست زنجیره پروپیلن نیز در همانجا توسعه پیدا خواهد کرد.

وی به پروژههای بعدی سال ۹۹ شرکت پژوش و فناوری اشاره کرد و افزود: مهمترین فعالیتها مربوط به GTPP (زنجیره تبدیل گاز به پلی پروپیلن) اسلام آباد غرب بود که ۳ پلنت طراحی شد. پلنت اول تولید متانول با ظرفیت ۶۶۰ هزار تن بود که گاز طبیعی را به متانول تبدیل میکند. پلنت دوم تبدیل متانول به پروپیلن و پلنت سوم نیز تبدیل پروپیلن به پلیپروپیلن است.

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی تاکید کرد: در هر سه پلنت اسناد مهندسی به صورت کامل تحویل شده و کارفرما زمین را تحویل گرفته است. همچنین اقدامات لازم آغاز شده و مشغول ارزیابی شرکتهای پیمانکار هستند تا کار را به پیمانکار واگذار کنند.

به گفته پژوهان، آخرین پروژه این شرکت در سال ۹۹ نیز آغاز شده و با توجه به انجام توافقات مالی، انتظار داریم تا ۱.۵ ماه آینده قرارداد امضا و تا پایان فروردین ۱۴۰۰ نیز بسته مهندسی آن ارائه شود.

وی ادامه داد: با برنامهریزی و اقدامات انجام شده در حوزه محصولات پتروشیمیایی، میتوانیم ادعا کنیم که در سال جاری، ۶ پروژه داشتیم و این رکورد جدیدی به شمار میرود.

حمایت از داخلیسازی تجهیزات با توسعه دانش فنی

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با تاکید بر اینکه با اعطای لیسانس داخلی علاوه بر آنکه هزینه لیسانس پرداخت نشده و مهندسی نیز در داخل انجام میشود، افزود: یکی از مهمترین مزیتها استفاده از پتانسیل صنایع داخلی و کاهش ارزبری در این حوزه است زیرا هر لیسانسی که توسط شرکتهای خارجی به فروش میرسد، شرکت کارفرما را مجبور میکند تا برخی از تجهیزات را انحصاری خریداری کند اما لیسانس وقتی داخلی باشد علاوه بر کاهش هزینهها، داخلیسازی تجهیزات بیشتر انجام میشود زیرا الزامی به خرید تجهیزات از شرکتهای مورد تاکید لایسنسور نیست.

وی گفت: بنابراین برخی از تجهیزات را که در لیسانسهای قبلی از شرکتهای خارجی تهیه شده، از این پس از داخل تأمین خواهد شد که تحرک قابل توجهی در صنعت تامینکنندگان تجهیزات برای پروژهها ایجاد میکند و امیدواریم بتوانیم از این پتانسیل کشور استفاده کنیم.

پژوهان به موضوع انتقال پروپیلن با خط لوله به مرکز کشور نیز اشاره کرد و ادامه داد: بحث انتقال پروپیلن به مرکز قدری متفاوت است که البته آن قضیه را دنبال میکنیم. بحث خطوط انتقال پروپیلن در شمال و جنوب کشور بحث جدایی از طرحهای اعلام شده برای سال ۹۹ است که درخصوص آن پیگیری جدی از سمت شرکت ملی صنایع پتروشیمی و وزارت نفت انجام میشود. در آنجا نیز البته نقش لایسنسور را برای تبدیل متانول به پروپیلن خواهیم داشت.

وی افزود: یک پروژه در شمال کشور و ۳ پروژه در جنوب کشور برای انتقال پروپیلن به مرکز مطرح است.

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با تاکید بر اینکه در شرایط کنون متانول مورد نیاز برای این طرحها در کشور وجود دارد، گفت: در این طرح نزدیک به ۱.۵ میلیون تن پروپیلن در سال باید به مرکز کشور منتقل شود تا محصولات پاییندستی پروپیلن را تولید کنیم.

وی ادامه داد: در سالهای گذشته، بیشتر مذاکرات بر مبنای تفاهمنامه بود اما امسال همگی به قرارداد ختم شده و جریان مالی آن نیز برقرار است. حتی در برخی پروژهها تا ۸۵ درصد مبلغ قرارداد را دریافت کرده و کار را انجام دادیم و وارد فاز اجرایی شدیم.

پژوهان با اشاره به اینکه با به تولید رسیدن این محصولات اطمینان به لیسانس داخلی بیشتر میشود، افزود: اگر پلنتها با موفقیت کار کنند، داخلیسازی و فروش لیسانس در کشور به بلوغ میرسد و مشتریان بعدی اعتماد بیشتری برای لیسانس داخلی خواهند داشت.

صرفهجویی ۱۸۰ میلیون دلاری با بومیسازی کاتالیستهای پتروشیمی

وی با تاکید بر اینکه در مجموع ۴۰ دسته کاتالیست در صنایع پتروشیمی ایران مصرف میشود، ادامه داد: تا اول سال ۹۹ حدود یک سوم از این کاتالیستهای مصرفی داخلیسازی شده بود، اما این رقم با توجه به اقدامات انجام شده تا پایان سال ۱۴۰۰ به حدود ۷۰ درصد میرسد. کمتر از ۳۰ درصد باقیمانده نیز در مرحله تحقیق و توسعه قرار دارد، اما با توجه به اینکه تعدادش زیاد و مقدار مصرفش کم است و همچنین فروش آن انحصاری نیست، اقتصاد تولید ندارد اما اگر دانش فنی آنرا داشته باشیم، در مواقع حساس میتوانیم خودمان تولید داشته باشیم.

پژوهان با بیان اینکه در سال جاری کاتالیست متانول به صورت کامل داخلیسازی، تولید و تحویل شد، گفت: در کاتالیست متانول کل مواداولیه داخلی بوده و تنها ۲ درصد مواد وارداتی است. در واقع در تولید کاتالیستها تلاش میکنیم تا از مواد داخلی استفاده کنیم.

مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی ارزش کل کاتالیستهای مصرفی در صنعت پتروشیمی ایران را ۲۷۰ میلیون دلار عنوان کرد و افزود: این رقم البته با احتساب ارزش فلزات گرانبهای بکار رفته در این کاتالیستها است. از این میزان یک سوم قیمت فلز گرانبها است و دو سوم ارزش کاتالیست است.

وی با تاکید بر اینکه تا پایان سال آینده ۷۰ درصد از این کاتالیستها در داخل کشور تولید خواهد شد، ادامه داد: این به معنای صرفهجویی ارزی بین ۱۵۰ تا ۱۸۰ میلیون دلار در سال است که با کمک بومیسازی کاتالیستهای پتروشیمی محقق میشود.

به گفته پژوهان، واحد ساخت بزرگ ساخت کاتالیست در لرستان با ظرفیت هزار و ۵۰۰ تن در سال راهاندازی خواهد شد.