کاربرد سرمایه‌ای، عامل تقاضای زیاد برای فولاد

آقای بهادر احرامیان گفت: فولاد یکی از کالاهایی است که کاربرد سرمایهای دارد یعنی سرمایهگذاران برای جلوگیری از کاهش ارزش سرمایه خود,‏ تقاضا برای کالاهایی مانند فولاد را افزایش دادهاند.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد با بیان اینکه این اقدام سرمایهگذاران نوعی ایجاد سپر مقابل تورم است افزود: با اینکه تقاضای ما برای مصرف فولاد ثابت و در مواقعی کاهشی بوده,، اما در برخی گروههای کالایی فولاد، شاهد افزایش تقاضا بیشتر از نیاز روز بازار بودیم که بخش زیادی از این مسئله را باید در شرایط اقتصاد کلان کشور جستجو کرد که سرمایهگذاران را به دنبال موقعیتهایی برای حفظ ارزش دارایی خود کشانده است و از فولاد به این منظور استفاده کردند.

وی اضافه کرد: زمانیکه در سازوکار (مکانیزم) قیمتگذاری دست میبریم و سعی میکنیم آن را در مسیری به جز تعادل در عرضه و تقاضا قرار دهیم؛ اتفاقاتی رخ میدهد، اگر قیمت را بیش از حد پایین بیاوریم تقاضای بیشتری برای آن کالا اتفاق میافتد حال میخواهد فولاد باشد یا هر کالای دیگری، این قانون اقتصاد است اینکه بگوییم این تقاضاها پاسخ داده نشده یا عرضه کافی نبوده ناشی از مشکلی است که مکانیزمها در دو تا سه سال گذشته که کشور شرایط تورمی داشته، ایجاد کرده است.

احرامیان با بیان اینکه در سه سال گذشته قیمتهای فولاد در کشور ما همواره ۱۰۰ تا ۱۵۰ دلار در هر تن زیر قیمتهای جهانی بوده است گفت: اگر بخواهیم فولاد را به عنوان یک پناهگاه برای دارایی خود در نظر بگیریم جای امنی است همین امر موجب شده تا زمانهایی که قیمت جهشی هم بوده تقاضا برای فولاد بیشتر شده است.

وی درباره استفاده تولیدکنندگان فولاد از انرژی ارزان افزود: مزیت ایران نسبت به کشورهایی مانند روسیه و هند در قیمت این نهادههاست که اختلافی بین ۵۰ تا ۷۰ دلار را نشان میدهد.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد اضافه کرد: به نوعی همیشه در زنجیره فولاد یک قدم عقبتر از قیمت محصول مشابه در بازارهای جهانی هستیم به طور نمونه قیمت شمش ما برابر قیمت جهانی قراضه و یا قیمت میلگرد ما برابر قیمت شمش جهانی است.

احرامیان گفت: تجربه نشان داده اگر بازار فولاد به حال خود رها شود راحتتر راه خود را پیدا میکند به طور نمونه در اسفند ۱۳۹۵ قیمت شمش فولاد به کمتر از ۹۰۰ تومان در هر کیلو رسید.

سود نوسان قیمتها را نه تولیدکنندگان که نوسانگیران میبرند

وی ادامه داد: آن زمان حضور دولت و مداخله در قیمتگذاریهای بورس را نداشتیم بلکه عرضه و تقاضا تعیین کننده قیمت بود این در حالی است که تولید آن زمان ۲۳ میلیون تن بود و اکنون ۵۰ درصد افزایش یافته است.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد گفت: وقتی قیمتها ثبات داشته باشد برای تولیدکننده هم ایده آل است، زیرا در شرایط ثبات، تولیدکننده میتواند فروش خود را بیشتر و روی کاهش هزینهها تمرکز کند و تولید را افزایش دهد، اما اگر قیمتها افزایشی شود به تبع آن قیمت مواد اولیه و همه هزینهها افزایش مییابد و اگر قیمتها کاهش یابد معمولاً رفتار قیمتها چسبنده است یعنی هزینهها پایین میآید، اما قیمت فروش پایین نمیآید بنابراین ایدهآل تولیدکننده این است که شرایط با ثبات باشد تا بتواند روی افزایش تولید خود تمرکز کند ضمن اینکه تجربه نشان داده است سود نوسان قیمتها را نه تولیدکنندگان که نوسانگیران میبرند.

احرامیان افزود: کارخانجات فولاد را به مشتریان خود در بورس یا شرکتهای مختلف میفروشند، اما آنها که برای حفظ سرمایههای خود به بازارهایی مانند فولاد، طلا و دیگر بازارها ورود میکنند کالاها را از کانالهای مختلف به دست میآورند.

وی اضافه کرد: همه ما قبول کردیم که بالا و پایین رفتن قیمت تا یک حد معقول باعث تعادل بازار میشود در واقع کار کرد نوسان معمول، تخلیه حباب است بالا که میرود علامت به تولیدکنندگان میدهد تا تولید آن کالا را افزایش دهند در همان زمان مصرف کنندهها به علت بالا رفتن قیمت سعی میکنند مصرف و خرید خود را مدیریت کنند تا قیمتها به شرایط عادی برگردد این موجب میشود قیمتها کاهش یابد برعکس آن هم اتفاق میافتد وقتی قیمت کالایی کاهش مییابد علامت به تولید کننده داده میشود تا ظرفیت تولید را به کالاهای دیگر سوق دهد همینطور به مصرفکننده علامت میدهد که قیمت کالاها پایین و موقعیت خوبی برای خرید است بنابراین مقدار خرید و مصرف خود را بالا میبرد و دوباره به یک تعادل جدید میرسیم بنابر این اگر بخواهیم با ثبات دستوری پیش برویم به عدم تعادلهای بزرگتری خواهیم رسید.

احرامیان گفت: بخشی از کالای اصلی در بورس عرضه میشود بعد از کشف قیمت، مصرفکنندگان بقیه محصولات را با قیمتهای کشف شده در بورس خرید میکنند، این ساز و کار (مکانیزم) حدود ۱۷ ساله در بورس برقرار شده که مقدار مشخصی از کالا در بورس با رقابت آزاد عرضه و قیمت پایه مشخص میشود که آن قیمت، پایهای برای بقیه محصولات فولادی میشود.

مبنای ۷۰ درصدی قیمت CIS

وی درباره مبنای ۷۰ درصدی قیمت CIS برای فولاد افزود: ما هم نمیدانیم این مبنای قیمت چه معنایی دارد ما معتقدیم اگر در شیوه نامه و دستورالعملی، اعدادی را به عنوان ضرایب اعلام میکنیم باید بدانیم که نوسانات قیمت جهانی هم جزئی از بازار و واقعیتی از بازار است.

احرامیان با بیان اینکه در زمان تدوین شیوه نامه جدید فولاد، پیشنهادهای متفاوتی حتی ۸۰ درصد و ۹۵ درصد و یا قیمتهای خلیجفارس هم مطرح شد اضافه کرد: اینکه چرا قیمت cis را باید برای ورق یا شمش فولاد باید در نظر بگیریم باید مسئولان وزارت صنعت پاسخ دهند، حالا که با ۵۰ درصد افزایش قیمت جهانی مواجه شده ایم ۷۰ درصد قیمت cis را مطرح کردند. یعنی تولید کننده اگر با حاشیه سود ۴۰ درصدی هم کار میکرده ۷۰ درصد cis یعنی زیر قیمت تمام شده باید به فروش برساند یعنی ۷۰ درصد قیمت یک کالا در بازارهای جهانی به اندازه زیر قیمت تمام شده کالا در همه دنیا است.

وی گفت: اگر با این روش پیش برویم شاید قیمتگذاریهای این چنینی در آینده که شاهد رفع تحریمها و بازگشت به عرصه تجارت رسمی فولاد باشیم ممکن است باعث شود که تعرفههای ضد دامپینگ علیه ما وضع شود.

احرامیان افزود: برای شرکتهایی که با این شرایط عرضه فولاد ندارند تیک صادرات یا مجوز صادراتی داده نمیشود و این در مورد محمولههایی است که اغلب پول آن دریافت شده و ارز وارد کشور شده است و باید به خریدار بین المللی کالا تحویل دهیم کشتی به بنادر ایران آمده، اما اجازه بارگیری و یا حمل کالا داده نمیشود هزینه دموراژ برای کشور ما در پی خواهد داشت و مهمتر از آن بازارهای صادراتی را که با صرف هزینه و زمان زیاد به دست آوردیم با این حرکتها از دست میرود و اعتبار کشور ما هم از بین میرود و ما را به عنوان شریک تجاری قابل اتکا و معتبر به حساب نمیآورند در حالی که ما دهمین تولیدکننده تولید فولاد دنیا و در حال سر بلند کردن در میان ده تولیدکننده و صادرکننده فولاد در دنیا هستیم.

سامانه بهین یاب موفق در پایش نیازهای واقعی

وی گفت: برای پایش نیازهای واقعی کارهای خوبی در سامانه بهین یاب انجام شده و نیازهای واقعی پایش شدند و وزارت صمت هم سعی میکنند که مقدار خرید شرکت در مقاطع عریض فولادی با مصرف واقعی آنها تطبیق داشته باشد. البته در مقاطع طویل ۷۰ تا ۸۰ تا شرکت نوردی و تولید کننده شمش داریم که به علت کوچک بودن شان با نظام توزیع هماهنگ و به مصرف کننده هم نزدیک هستند.

احرامیان افزود: تا مشکل اقتصاد کلان کشور از جمله شرایط تورمی حل نشود بازار فولاد مانند بازار خودرو، بازار لوازم خانگی، بازار مسکن، بازار سکه و بازار ارز خواهد بود و تامین تقاضاهایی که به این بازیها میآید بسیار مشکل میشود.

وی ادامه داد: این که گفته شده قیمت تمام شده محصول فولادی ۴۰۰۰ تومان بوده، اما ۱۲ هزار تومان به فروش رفته کاملا تکذیب میکنم این اتفاق غیر ممکن است به این علت که اگر شمش فولادی ۱۲۰۰۰ تومان قیمت داشته باشد قیمت کنسانتره سنگ آهن حدود ۲۵ درصد قیمت شمش است یعنی حدود ۳۰۰۰ تومان، برای تولید یک کیلو گندله، یک کیلو و نیم کنسانتره مصرف میشود یعنی قیمت ۴۵۰۰ تومان میشود چطور میتوان برای شمش فولاد ۴،۰۰۰ تومان قیمت گذاشت در حالی که قیمت گندله آن ۴۵۰۰ تومان در آمده است.

احرامیان گفت: قطعاً اشتباهی در نحوه تحلیل صورتهای مالی شرکتها اتفاق افتاده و شاید گزارشهای قیمت تمام شده گذشته شرکتها را با قیمت فروش روز محصول مقایسه کردند و این اشتباه را انجام دادند.