تجارت ‌B2B

اصطلاح Business-to-Business به معنای معاملات تجاری بین تجار مانند تولیدکنندگان با بنکداران و فروشندگان عمده یا فروشندگان عمده با خرده فروشان می باشد.

عبارت دیگری مانند B2C نیز در دنیای تجارت مرسوم است. B2C یا Business-to-Customer به معنای معامله تجاری بین تولید کننده یا عرضه کننده با مصرف کننده نهایی می باشد.

حجم کلی معاملات در B2B بسیار بیشتر از حجم معاملات در B2C است زیرا در زنجیره تولید یک محصول بسیاری معاملات B2B در مواد اولیه و اجزاء تولید شکل می گیرد و این درحالی است که تنها یک معامله B2C مخصوص فروش محصول به مصرف کننده نهایی شکل گرفته است.

برای مثال در یک کارخانه تولید خودرو بسیاری معاملات B2B با حجم بالا شامل خرید شیشه، تایر و یا حتی مواد اولیه تولید تایر شکل گرفته و این درحالی است که معامله نهایی که فروش یک خودرو است به عنوان تنها معامله B2C صورت می گیرد.

بیشتر کالاهای مورد معامله در B2B توسط شرکتهایی خریداری می شود که در کارخانه خود به دنبال تولید محصول یا خدمات هستند. این کالای خریداری شده با ترکیب با کالاهای دیگر و ایجاد ارزش افزوده به محصولی دیگر و قابل عرضه در معاملات B2B تبدیل می شود و این زنجیره تا فروش به عرضه کنندگان عمده محصول نهایی به عنوان یک فرایند B2B شناخته می شود. این فرایند با فروش محصول نهایی به مصرف کننده نهایی با یک معامله B2C پایان می یابد.

البته برخی معاملات B2C در برخی موارد به یک معامله B2B تبدیل می شوند. فروش یک محصول نهایی به خریدار عمده که خود مصرف کننده کالا نیز هست می تواند به سبب حجم خرید یک معامله B2B شناخته شود به عنوان مثال خرید ملزومات اداری برای شرکتها و سازمان های بزرگ یا خرید هتل ها در برخی موارد یک معامله B2B می باشد.

در واقع تفاوت اصلی بین B2B و B2C این است که چه کسی مشتری کالا یا خدمات است و معامله تجاری در چه حجمی صورت می پذیرد.

معاملات B2B و B2C در دنیای ارتباطات و فضای مجازی نیز توانسته جایگاه ویژه ای در بین مردم دنیا داشته باشند. عموم مردم به عنوان مصرف کنندگان نهایی کالاها بیشتر با سایت های B2C تحت عنوان آگهی یا فروشگاه های اینترنتی آشنایی دارند. اما سایت های موفقی در جهان مانند علی بابا (www.alibaba.com) با شناخت صحیح این نوع از معاملات تجاری توانسته اند ارتباط موثری را بین تجار و فعالان اقتصادی در جهان ایجاد نمایند. با گشت و گذار در این نوع وب سایت ها می توان دریافت که تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی در شرق آسیا مانند چین به سبب هدف قرار دادن بازارهای مختلف جهانی بیشترین سهم را در استفاده از این نوع سایت ها دارند.