چشم‌انداز تکان‌دهنده پیش روی بازار نفت/ نفت ۵٠ دلاری در راه است ؟

بهای معاملات آتی نفت برنت با ۲.۶۷ درصد کاهش به ۷۹.۰۴ دلار در هر بشکه رسید در حالی که معاملات آتی وست تگزاس اینترمدیت با ۱.۸۲ درصد کاهش به ۷۴.۲۹ دلار در هر بشکه رسید؛ این ریزش قیمتها زمانی رخ می دهد که بانک های مرکزی در اروپا نرخ بهره را افزایش داده اند و سیاست پولی سختتر در حال حاضر بر فعالیتهای صنعتی تأثیر گذاشته است.

روز پنجشنبه، فدرال رزرو آمریکا نرخ بهره را به محدوده هدف گذاری شده بین ۴.۲۵ تا ۴.۵ درصد افزایش داد که نشان می دهد در سال آینده نرخ بهره را بیشتر افزایش خواهد داد؛ بانک انگلستان و بانک مرکزی اروپا برای مبارزه با تورم نرخ بهره را (در همان روز) به ترتیب به ۳.۵ و ۲.۵ درصد افزایش دادند.

در همین حال، آژانس بین المللی انرژی (IEA) برآورد رشد تقاضای جهانی نفت در سال ۲۰۲۳ را به ۱.۷ میلیون بشکه در روز رساند و تحلیلگران جیپی مورگان نیز انتظار دارند که ایالات متحده پر کردن ذخایر استراتژیک نفت خود را در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳ آغاز کند.

این کاهش قیمتها در بازار انرژی شاید به نفع کشورهای غربی باشد اما برخی از چشمانداز اقتصادی غولهای نفتی را تیرهوتار میکند؛ برای نیجریه، کاهش شدید قیمت نفت خام به معنای مصیبت های بیشتری برای کشوری است که بخش نفت آن در حال حاضر از دزدی، خرابکاری و همچنین تولید ضعیف آسیب دیده است.

با وجود کاهش شدید قیمتها در بازار نفت در ماههای اخیر، انتظار میرود کاهش قیمتها در سال آینده نیز ادامه پیدا کند، چراکه با افزایش نرخ بهره توسط بانکهای مرکزی به خصوص در کشورهای غربی، رشد اقتصادی کند خواهد شد و تقاضا برای این طلای سیاه بیش از پیش کاهش پیدا خواهد کرد.

اگر انتظار کاهش رشد در سال ۲۰۲۳ وجود داشته باشد، انتظار میرود قیمت نفت نیز کاهش یابد و در حدود ۵۰ دلار، ۶۰ تا ۷۰ دلار در هر بشکه باقی بماند، رقمی که در مقایسه با قیمت بیش از صد دلاری آن در هر بشکه در اوایل امسال بسیار ناچیز است.

نفت ارزان برای غولهای نفتی به چه معناست؟

نیجریه یکی از اصلیترین تولیدگندگان نفت در دنیا است که نفت ارزان برای آن بسیار چالشآفرین است؛ چالش منحصر به فردی که صنعت نفت نیجریه در سال ۲۰۲۲ با آن مواجه شد، شکست این کشور در رسیدن به سهمیه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در زمانی که قیمت نفت بالا بود، بود.

شکست این کشور به این معنا است که اگر نیجریه تولید نفت را افزایش دهد، ممکن است کمی چالش از نظر به حداکثر رساندن درآمد نفتی داشته باشد، زیرا انتظار میرود قیمت نفت کاهش یابد.

جدای از نیجیریه بسیاری از اعضای اوپک حجم عظیمی از بودجه خود را از صادرات نفت تامین خواهند کرد و با افت قیمت این طلای سیاه، این کشورها در تامین بودجه دچار مشکل خواهند شد و از طرفی باید گفت که اگر قیمت نفت در سال ۲۰۲۳ پایین باشد، اوپک و متحدانش ممکن است بخواهند سهمیه خود را کاهش دهند.

این بدان معناست که حتی اگر نیجریه و یا کشورهایی که نتوانستهاند از قیمتهای بالای نفت حداکثر استفاده را ببرند مانند ایران به دلیل تحریمها و یا ونزوئلا و حتی نیجریه به دلیل فقدان زیرساختهای لازم؛ از آنجا که در سال ۲۰۲۳، اوپک میخواهد قیمتها تا حدودی بالا بماند، آنها میخواهند سهمیهها را به سمت پایین بازبینی کنند، به این معنا که حتی اگر امکان تولید و صادرات بیشتر نیز وجود داشته باشد، این کار با مقاومت از سوی اعضای اوپک همراه خواهد شد.