عدم اجری صحیح قانون نوسازی بافت های فرسوده :

فاصله شهرهای غنی و محروم را افزایش می دهد

مدیر عامل شرکت مادر تخصصی عمران وبهسازی شهری ایران گفت:در صورتی که قانون نوسازی بافت های فرسوده در واقع موجب تعمیق فاصله ی توسعه بین شهرهای غنی و محروم شد

مجید کیان پور با بیان اینکه در سالهای اجرای برنامه عمرانی اول نوسازی بافت های فرسوده ، از جمله اتفاقات مثبتی که در زمینه قوانین شهرسازی روی داد، تدوین و ارائه آیین نامه بارگذاری 519 بود افزود: به موجب این برنامه حداقل بارگذاری سازه ها برابر نیروهای ثقلی و جانبی زلزله تعیین شده است. 


وی با اشاره به اینکه برای بکار بستن آیین نامه 519 دست کم وجود دو عامل ضروری بود،افزود: عامل اول مهندسانی که قادر به طراحی ساختمان با توجه به این آیین نامه باشند و اطمینان از به کار بستن و اجرای صحیح ساختمان در عمل از جمله این 2 عوامل است. 

کیان پور در ادامه افزود: در برنامه عمرانی دوم بهبود کیفیت خدمات شهری، در نظر گرفته شده است .

مدیر عامل شرکت مادر تخصصی عمران وبهسازی شهری ایران با بیان اینکه خط مشی این هدف تقویت بنیه ی مالی شهرداری ها بود ،افزود: طی این خط مشی مقرر شد که هر یک از شهرداری ها  که بتوانند 50 % هزینه ساختمان و تأسیسات و طرح های عمرانی شهر را شامل( طرح های تهیه، آب، برق، آسفالت) تأمین کنند می تواند از 50 درصد کمک های بلاعوض دولت بهره مند شوند. 

کیان پور با اشاره به اینکه قانون نوسازی بافت های فرسوده  در واقع موجب تعمیق فاصله ی توسعه بین شهرهای غنی و محروم شد،افزود: مهم ترین قانونی که در این دوره برای تجدید بنا و تغییر بافت های شهری به تصویب رسید ( قانون مربوط به تملک زمین های برای احرای برنامه های شهرسازی ) بود که در سال 1339 وضع گردید. 


مدیرعامل شرکت مادر تخصصی عمران وبهسازی شهری ایران در ادامه خاطر نشان کرد:  گرچه طی این قانون نحوه ی پرداخت غرامت و تملک اراضی شهری به منظور تخریب و تجدید بنای محله های فرسوده و غیر بهداشتی مورد بحث قرار گرفت ولی در عمل قانون مذکور مطلقاً برای موارد یاد شده مورد استفاده قرار نگرفت.

برچسب ها:
مشاهده نظرات