تحریم‌های بیشتر علیه ایران به ضرر آمریکاست

بلومبرگ طی گزارشی در مورد اینکه از تحریمهای جدید علیه ایران ، چه کسی بیشتر صدمه میبیند، آمریکا یا ایران، نوشت، اگر اقدامی یکبار تاثیرگذار است چرا دوباره انجام ندهیم؟ یک منطق مشهور در پشت اقدام کنگره برای اعمال تحریمهای جدید علیه ایران نهفته است و آن این است که با کاهش صادرات نفت ایران به بیش از نصف، تحریمهای موجود ایران را به موافقت با محدویتهای اولیه در مورد برنامه هستهای این کشور مجبور کرده است از اینرو این دیدگاه معتقد است که مجازاتهای بیشتر، محدودیتهای بیشتر در طولانی مدت را به همراه خواهد داشت.

اما 2 مشکل وجود دارد، آن این است که این نظریه کاملا این مطلب را در بر نمیگیرد و همچنین واقعیت را نادیده گرفته است.

با توجه به این نظریه، مجازات زمانی نتیجه در بر دارد که مجازاتشونده این انتظار را داشته باشد که پس از تسلیم، مجازات پایان خواهد یافت. لایحه سنا با 59 موافق که با تهدید وتوی اوباما مواجه است، موجب خواهد شد تا ایران این انتظار را نداشته باشد.

بر اساس این لایحه، تحریمهایی با هدف حذف کامل صادرات نفت ایران صورت خواهد گرفت مگراینکه رئیسجمهور آمریکا تضمین دهد که ایران، از شرایط مختلفی برخوردار است.  آنها فراتر از برنامه هستهای ایران، شرایط توافق موقتی هستهای با ایران و حتی فراتر از حد و حدود ممکن رفتهاند.

آنها از رئیسجمهور امریکا میخواهند تا در مورد فعالیتهای نظامی ایران بدون ذکر بازه زمانی تضمین بدهد.

درحالی که در این لایحه، ایران ملزم به توقف قابلیت غنیسازی شده اما پارامترهایی را برای توافق نهایی دیکته میکند که شرایط توافق موقتی را نقض میکند.

اگر این لایحه به صورت قانون دربیاید، این اقدام به درستی برای ایران به معنی از بین بردن تلاش دیپلماتیک دولت اوباما برای رسیدن به توافق جامع در توافق هستهای خواهد دید.

مقامات ایرانی تهدید کردهاند که در صورت تصویب هر تحریم جدیدی، مذاکرات را ترک خواهند کرد اما حتی اگر این کار را انجام ندهند، مذاکرات اگر غیرممکن نشود، بسیار مشکل پیش خواهد کرد.

اگر مذاکرات شکست بخورد، قطع به یقین، آمریکا مورد سرزنش قرار خواهد گرفت و توانایی این کشور برای حفظ تحریمهایی بینالمللی که علیه ایران به راه انداخته است، تضعیف خواهد شد. بدون این تحریمها، اقتصاد ایران میتواند پیش برود و فرقی نمیکند که آمریکا چه میزان تحریمهای خود را تشدید میکند. که در این صورت حامیان این لایحه حتی توجیه نظری برای اقدامشان ندارند و تمام توجیهاتشون غیرواقعبینانه است