گلیسیرین - Glycerin

گلیسرول یا گلیسیرین - Glycerin ،یک الکل سه عاملی با فرمول C₃H₅(OH)₃ است که به هر نسبتی در آب حل میشود؛ ولی در اتانول و دیگر حلالهای آلی بسیار کم محلول است.

خصوصیات:

گلیسیرین مایعی زلال ، بی رنگ ، بدون بو ، شیرین است و در حضور گرما و مواد آبگیر (مانند HSO4K)، آب از دست داده به آلدئید دود کننده با بوی بد که مخاط را به شدت آزار میدهد تبدیل میشود. ایجاد آکرولئین با این مشخصات راهی برای تشخیص گلیسرول است.

گلیسرول در طبیعت بیشتر به صورت ترکیب با اسیدهای چرب است که چربی را میسازد. برای نمونه یک مولکول گلیسرول با ۱ یا ۳ اسید چرب، مونوگلیسرید یا تریگلیسرید را می سازد؛ مانند روغن نباتی و ... .

تاریخچه:

گلیسیرین اولین بار در سال 1779 توسط "Scheel" در فرآیند صابون سازی با روغن زیتون کشف شد و بعد از انجام آزمایشهای مختلف با چربیهای گوناگون مشخص شد که گلیسیرین محصول جانبی واکنش صابونی شدن است. روش بدست آوردن گلیسیرین از صابون ، فرایند پیچیدهای است که بطرق مختلف انجام میشود.

کاربرد:

از گلیسیرین در صنایع مختلف استفادههای فراوانی میشود. در صابونسازی ، برای تولید صابونهای شفاف در صنایع بهداشتی و آرایشی و از گلیسیرین خالص در داروسازی استفاده میشود. در ساخت مواد منفجره مثل نیترو گلیسیرین ، برای روغنکاری ابزارها و تاسیسات فلزی و نیز برای جلوگیری از یخ بستن جکهای هیدرولیکی از گلیسیرین استفاده میشود.