تحریم نفت ایران شدنی نیست

به گفته سید حمید حسینی، برای ادامه مبادلات مالی و جلوگیری از وقفه در نقل و انتقال پول، می توان سایر بانک ها و مؤسسات مالی و بخش خصوصی را جایگزین فعالیت های بانک مرکزی کرد تا اقتصاد ایران از شرایط فعلی عبور کند.

این فعال اقتصادی در حوزه صادرات فراورده های پتروشیمی معتقد است که با تحریم بانک مرکزی از سوی ایالات متحده آمریکا، نفت ایران تحریم شدنی نیست. حسینی دلایل خود را بر پایه سه موضوع بیان می کند؛ اقتصادی، فنی، امنیتی.

او می گوید: اگر تحریم نفت ایران را از حیث اقتصادی بررسی کنیم، این اقدام شدنی نیست چرا که نفت حساس ترین کالای جهان است و قیمت مناسبی نیز در بازارهای بین المللی دارد. بنابراین هرگونه شوک به این بازار منجر به افزایش قیمت نفت خواهد شد که نمونه اخیر آن را با مانور سیاسی روی تنگه هرمز شاهد هستیم که قیمت نفت در بازار جهانی را تا 7 دلار افزایش داد.
عضو هیأت رییسه اتاق تهران تصریح می کند که تحریم نفت ایران برای غرب هزینه های سنگین اقتصادی در برخواهد داشت.

به گفته حسینی، تحریم نفت ایران به لحاظ فنی نیز شدنی نیست. او خاطرنشان می کند: هر پالایشگاه بر مبنای نفت خاصی تولید و فعالیت می کند بنابراین امکان جایگزینی نفت در بسیاری از پالایشگاه ها در کشورهای مختلف وجود ندارد، از این رو می بینیم که برخی از کشورها خواستار آن شده اند که در موضوع تحریم نفت ایران معاف شوند چرا که پالایشگاه های این کشورها با نفت وارداتی از ایران تنظیم شده است.به گفته حسینی، شرایط اقتصادی برخی کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا، اسپانیا و یونان مساعد نیست و این کشورها با کمبود نقدینگی مواجه شده اند از این رو، اوضاع نابسامان اقتصادی اروپا دست غرب را برای تحریم نفت ایران بسته است.

این فعال اقتصادی در عین یادآور می شود که آژانس بین المللی انرژی که وظیفه تأمین انرژی در سطح جهان را برعهده دارد و عمده مصرف کنندگان نفت دنیا را نیز در خود جای داده است، مخالف جدی تحریم نفت ایران است چرا که این نهاد بین المللی اعتقاد دارد که امروز،امنیت انرژی حیاتی ترین مسئله برای کشورهای جهان است. او تأکید می کند که استراتژی کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی در روابط بین المللی عمدتا بر محور انرژی شکل گرفته است و ادامه می دهد: نباید این نکته کلیدی را فراموش کرد که استراتژی اروپا بر پایه تنوع منابع انرژی است و بنابراین اگر تحریم نفت ایران منجر به آن شود که کشورهای اروپایی وابسته به نفت روسیه شوند، با سیاست تحریم نفت ایران مخالفت خواهند کرد.

حسینی در عین حال تصریح می کند که استراتژی کشور چین در روابط بین الملل نیز که سال ها بر مبنای موضع گیری کشورهای دیگر روی تایوان بود، به استراتژی تأمین انرژی تغییر پیدا کرده است. او می گوید: مصرف روزانه نفت در کشور چین به روزانه 5/8 میلیون بشکه رسیده و این کشور در حال حاضر 50 درصد منابع نفتی خود را از بازار جهانی تأمین می کند بنابراین چینی ها آمادگی همکاری با تحریم کنندگان نفت ایران را ندارند. این فعال اقتصادی یادآور می شود که کشور هند نیز چنین شرایطی دارد.

عضو هیأت مدیره اتحادیه صادرکنندگان فراورده های نفت و پتروشیمی تأکید می کند که در چنین شرایطی باید ایران با همکاری خریدارن نفت خود راه حل هایی برای دور زدن تحریم های احتمالی پیدا کند که هر دو طرف آسیب نبینند.

حسینی به آثار تحریم احتمالی نفت ایران در داخل کشور نیز اشاره می کند و می گوید: تجربه کاهش صادرات نفت ایران در سال 57 و همزمان با انقلاب اسلامی از 6 میلیون بشکه به 5/2 میلیون بشکه نشان می دهد که در صورت کاهش اختیاری یا اجباری تولید نفت امکان بازگشت به تولید قبل عملا وجود ندارد. او ادامه می دهد: از این رو اگر نفت ایران از بازار صادراتی خارج شود با توجه به عدم استفاده آن در داخل،مجبور به کاهش تولید می شویم که عواقب سنگینی برای آینده بازار انرژی متوجه ایران می شود.

عضو هیأت رییسه اتاق تهران همچنین به برآورد آژانس بین المللی انرژی اشاره می کند که بر اساس آن، مصرف نفت خام در دنیا تا سال 2025 میلادی به 115 میلیون بشکه افزایش پیدا می کند و از این رو باید تولید نفت دنیا روزانه 30 میلیون بشکه افزایش یابد.

او یادآوری می کند که براساس برآوردهای این سازمان بین المللی، ذخایر نفت کشورهایی چون آمریکا، نروژ، برزیل ، چین و کلمبیا، طی ده تا دوازده سال آینده به پایان خواهد رسید. حسینی ادامه می دهد: برپایه این برآوردها، برزیل تا 14 سال، چین تا 12 سال،نروژ تا 7 سال،آمریکا تا 12 سال و کلمبیا تا 2 سال دیگر صاحب نفت هستند و پس از آن این کشورها به جرگه خریداران نفت خواهند پیوست بنابراین ضرورت افزایش تولید نفت دنیا به حدود 50 میلیون بشکه در روز می رسد. او تصریح می کند که با توجه به این واقعیت ها و آینده پیش روی بازار جهانی نفت، بسیاری از کارشناسان را به تکاپو واداشته است که نه تنها صادرات نفت ایران با مشکل مواجه نشود بلکه ایران قادر شود که با افزایش سرمایه گذاری ها و ذخایر عظیم نفتی که در اختیار دارد، به افزایش تولید رو آورد.

این فعال اقتصادی در پایان خاطرنشان کرد که تحریم نفت ایران تبعات اقتصادی، سیاسی و امنیتی سنگینی برای جهان دارد از این رو باید با مذاکره و تعامل راه حل مناسب برای عبور از این شرایط را فراهم کرد.