آدامس‌های اروپایی زیر دندان‌های ایرانی

به طور متوسط هر فرد در هفته دو بسته آدامس مصرف میکند و با احتساب میانگین قیمت 5 هزار تومان در هفته 10 هزار تومان و در ماه 40 هزار تومان و در سال 480 هزار تومان مصرف آدامس هزینه دارد.

بر اساس این گزارش؛ می توان گفت هر مصرف کننده ایرانی سالانه با رقمی نزدیک به  500 هزار تومان به ایجاد شغل برای کارگران خارجی کمک میکند.

این تنوع و فراوانی برندهای خارجی در بازار به گونه است که چند تولید کننده آدامس کشور در این آشفته بازار مظلوم مانده و کمتر مورد توجه قرار میگیرند و حتی میتوان گفت: برندهای خارجی نیز در تبلیغات گوی سبقت را از تولید کنندگان داخلی ربوده و به تبلیغات گسترده در سطح شهر میپردازند.

بر اساس آمار گمرک درفروردین ماه سال جاری لهستان، ترکیه، ایتالیا سه کشور مبدا واردات آدامس بدون قند به ایران هستد و رقمی نزدیک به 194 هزار و 907 دلار صرف واردات آدامس از ترکیه و 396 هزار و 155 دلار صرف واردات آدامس بدون قند از لهستان و 28 هزار و 832 دلار صرف واردات آدامس از ایتالیا شده است.

این گزارش می افزاید در سال گذشته نیزجمهوری کره، ترکیه، ویتنام، امارات متحده عربی، لهستان، ایتالیا، ترکیه و سوئیس  از جمله کشورهای مبدا واردات آدامس بدون قند و حتی پوشیده شده از قند هستند.

همچنین در سال گذشته 524 هزار و 507 دلار صرف واردات آدامس از کشور سوئیس و 287 هزار و 969 دلار صرف واردات آدامس از ایتالیا به ایران شد.

البته این تنها بک گوشه ای از واردات رسمی آدامس به کشور است در حالیکه به گفته فعالان این حوزه چند برابر آمار واردات رسمی این کالا از مبادی غیر رسمی و به صورت قاچاق به کشور وارد میشود.

نکته مهم درخصوص واردات آدامس این است که به نظر میرسد هیچ نهاد و یا سازمانی به طور جدی بر مواد تشکیل دهنده آدامس های وارداتی و نیز تاریخ مصرف آن نظارت نمیکند و بعضا به گوش میرسد آدامس هایی با تاریخ مصرف گذشته در سطح شهر به فروش میرسند.

قاچاق چندین سال است که در اقتصاد کشور جا خوش کرده و شرایط به گونه ای شده که اقتصاد و قاچاق گویی دو برادر شده اند که جدایی از یکدیگر برایشان امکانپذیر نیست، اگر چه صحبت از قاچاق امری جدید نیست اما بی توجهی به این پدیده اثراتی دارد که در دراز مدت خود را نشان میدهد.

این گزارش می افزاید، بسیاری از مسئولان و فعالان این حوزه این حجم عظیم آدامس به بازار را ناشی از قاچاق می دانند اما جای این سوال است که با وجود تاکیدات بسیار بر حمایت از تولید داخل چرا تبلیغات برندهای خارجی در سطح شهر گسترده تر از برندهای داخلی است و اگر آدامسهای ایتالیایی رسما به کشور وارد میشوند چرا زمینه تبلیغات گسترده آن در سطح شهر فراهم شده است؟