ادغام صنعت فولاد چین 10 سال به تعویق افتاد

به گزارش ارانیکو و به نقل از ایمیدرو از سایت چایناماینینگ، مسئولان چینی نسبت به ظرفیت مازاد به کندی واکنش نشان خواهند داد. در ضمن قیمت های فولاد در ظرف 5 سال آینده همچنان پایین باقی خواهد ماند تا اینکه ادغام و یکپارچگی در صنعت فولاد جهانی اتفاق بیافتد.

برای یک دهه فولادسازان چینی که اکثرا دولتی بودند در اوج رونق بازار مسکن بیش از حد نیاز این صنعت فولاد تولید کردند که در طی همین مدت قیمت فولاد به نصف تقلیل پیدا کرد.

در حال حاضر که رشد اقتصادی در ظرف شش سال گذشته کاهش پیدا کرده و تقاضای داخلی نزول کرده است، ظرفیت مازاد به سطح بحرانی رسیده است اگر چه فولادسازان چینی نشان داده اند که می خواهند از میزان تولیداتشان بکاهند.

میزان ظرفیت مازاد در حال حاضر 30 درصد است که پیش بینی می شود اندکی تقاضای داخلی افزایش پیدا کند.

تقاضای فولاد در چین برای نخستین بار در یک دهه در سال 2014 کاهش یافت که 3.3 درصد نسبت به سال 2013 کاهش داشته است و انتظار می رود که در سال های 2015 و 2016 نسبت به سال 2014 حدود نیم درصد دیگر کاهش داشته باشد.

تحلیلگران معتقدند که باید در صنعت فولاد چین ادغام و یکپارچگی صورت پذیرد و دولت هم اهدافی را در گذشته برای بستن بعضی از فولادسازی ها تعیین کرده است. اما تولید (ضرر و زیان و بدهی ها) همچنان رو به افزایش است.

برنامه های پکن برای کاهش تولید فولاد چندان موفقیت آمیز نبوده است، چون بعضا فولادسازان دولتی دارای بیشترین کارکنان محلی هستند و دولت بتازگی اجرای برنامه های خود برای بازسازی و ادغام یا یکپارچه کردن صنعت فولاد را تا سال 2025 یعنی 10 سال به تعویق انداخته است.

حداقل کاری که فولادسازان چینی می توانند برای گریز از بحران انجام دهند، افزایش صادرات بوده و خواهد بود.

در سال 2014 میزان صادرات فولاد چین نسبت به سال 2013 حدود 50 درصد افزایش داشته و در سه ماهه نخست امسال نیز نسبت به مدت مشابه آن در سال قبل 40 درصد به میزان صادرات فولاد آن افزوده شده است.

اگر چه گروه صنایع فولاد چین و انجمن آهن و فولاد چین خوشحالند از اینکه به میزان صادرات فولاد کشور افزوده می شود اما فولادسازان آن در کشورهای زیادی با تعرفه های ضددامپینگی مواجه خواهند شد.

در ماه های مارس و آوریل کمیسیون اروپا یک سری تعرفه های ضد دامپینگ بر روی انواع محصولات فولادی از چندین کشور از جمله چین اعمال کرده و همزمان وزارت بازرگانی هند هم تهدید کرده که تعرفه هایی را بر روی واردات از سایر تولیدکنندگان آسیایی اعمال خواهد کرد.
به هر صورت این تعرفه ها فقط به طور موقت به تاخیر افتاده و مسیر سیل فولادهای ارزان را به سمت کشورهایی تغییر خواهد داد که موانع وارداتی ندارند. موانع تجاری فقط یک راه حل کوتاه مدت است چون محصولات ارزان فولادی راه خود را به سمت بازارهایی پیدا خواهد کرد که تعرفه بالای وارداتی ندارند.

ظرفیت مازاد فولادسازی ها حداقل یک دهه است که بلای جان کشورهای تولیدکننده شده است. باید حدود 15 درصد از ظرفیت 2 میلیارد تن در سال کنونی فولادسازی ها در جهان تعطیل شود تا سود حاشیه ای آنان به صورت پایداری افزایش پیدا کند. باید صادقانه اذعان کرد که بخش اعظم مشکل ظرفیت مازاد فولادسازی ها در جهان مربوط به چین بوده اما به هیچ وجه تنها فقط چین مشکل ساز نیست بلکه باید سایر کشورها از جمله روسیه و سایر کشورها را هم باید درنظر گرفت.