ورود یک میلیون تن پلیمر به چین

به گزارش ارانیکو و به نقل از پتروتحلیل از پلاتس، یکی از موضوعات مهم کنفرانس صنعت پتروشیمی آسیا در کره جنوبی، یافت راهکارهای مناسب برای مشکلاتی بود که شرکتهای پتروشیمی چینی به محیط زیست و جهان وارد می کنند، زیرا چین در حال حاضر بزرگترین مصرف کننده جهانی مواد پلیمری است.

در صنعت پتروشیمی چین، واردات محصولات پتروشیمی کلیدی مانند پلیمرها نسبت به رشد تولید ناخالص داخلی ، در حدود ۷٫۴ درصد بیشتر بوده است . به عنوان مثال، واردات پلی پروپیلن (PP) ۴٫۸میلیون تن در سال ۲۰۱۴ بوده که در مقایسه با سال ۲۰۱۳ بدون تغییر بوده و واردات پلی اتیلن(PE) با رشد ۳ درصدی در حدود ۹٫۱  میلیون تن بوده است . این روند در واقع موجب نگرانی صادرکنندگان بزرگ پلیمر به چین مانند اکسون موبیل، شرکت سابیک، بروگ، ریلاینس و مواد شیمیایی نوا شده است.این درحالی است که افزایش تقاضای محصولات پلیمری در چین موجب جذابیت بیشتر بازار چین برای تولید کنندگان بزرگ صنعت پتروشیمی جهان نیز شده است.

چین توانسته با بلوغ اقتصادی خود محصولات مختلفی در صنایع مختلف مانند داروسازی، پوششها، زیر ساختها، فن آوری اطلاعات، خودرو و انواع کالاهای سفید با کیفیت مطلوب تولید کند.

در کنفرانس صنعت پتروشیمی در شانگهای که در ماه آوریل سال جاری برگزار شد، یک مدیر اجرایی ارشد از یک شرکت شیمیایی جهانی گفت: چین در حال حاضر نزدیک به یک میلیون تن کالاهای پلیمری وارد می کند.

عوید الحارثی معاون اجرایی پتروشیمی سابیک در کنفرانس سئول گفت: صنعت پتروشیمی جهان به سرعت در حال رشد است و ما باید به دنبال راهکارهای مناسب برای حل چالش های پیش روی این صنعت باشیم تمامی کالاها از جمله هواپیماها، قطارها، اتومبیل، باید سبک تر و  قوی تر، امن تر و پایدارتر تولید شوند.

دولت چین نیز تصمیم دارد تا در سیزدهمین برنامه پنج ساله اقتصادی خود در سال ۲۰۱۶ به دنبال نوآوری های جدید در صنعت پتروشیمی باشد. دولت قصد دارد از حفظ منابع آب و ایجاد نوآوری در صنعت پتروشیمی به عنوان اهرمی برای ارائه محصولات با کیفیت بهتر و ماندگار استفاده کند و حذف محصولات نامرغوب و ناکارآمد از صنعت پتروشیمی به عنوان بخشی از دستور کار سیزدهمین برنامه پنج ساله چین خواهد بود.

بزرگترین چالش چین در حال حاضر حفاظت از محیط زیست است زیرا چین یکی از بزرگترین ذخایر زغالسنگ جهان را در اختیار دارد و بخش عظیمی از الفین ها را از طریق خوراک زغالسنگ تولید می کند. در این راستا بزرگترین چالش چین کمبود آب است زیرا پالایش زغالسنگ به محصولات پتروشیمی به آب بسیار زیادی نیاز دارد علاوه بر این، هزینه های سنگین دفع فاضلاب کارخانه های زغال سنگ نیز موجب خسارتی به مراتب سنگینتر از کراکر نفتا معمولی است.

در حالی که اقتصاد مبتنی بر تولید محصولات پتروشیمی از خوراک زغال سنگ در حال حاضر برای چین سودآور است اما هزینههای زیست محیطی آن بسیار سنگینتر است.