افق صادرات در سال ۹۴

کاهش صادرات در دو ماه اول نتیجه کاهش قیمت‌های نفتی و تعطیلی عملی فروردین ماه بوده است، لذا خیلی نمی‌توان کاهش صادرات را با استناد به آمارهای اول سال به ماه‌های دیگر تعمیم داد.

به علاوه تعیین تکلیف مذاکرات لوزان نیز تولیدکنندگان و صادرکنندگان را در حالتی انتظاری قرارداده است زیرا در صورت گشایش در مذاکرات بدون شک اولین بخشی که از این موضوع نفع خواهد برد، صادرات بوده و این انتفاع به طور مستقیم نتیجهاش کاهش هزینههای صادرات و برگشت سریعتر پول است.
از سوی دیگر در نتیجه مثبت بودن مذاکرات بازارهای جدید و جدیتری مانند کشورهای اروپایی و امریکا برای صادرات فراهم خواهد شد که این موضوع قدرت چانه زنی و صادرات بهتر کالاهای ایرانی و بدون واسطه را تضمین میکند، لذا میتوان در چشمانداز صادرات امسال شرایط بهتری را نسبت به سال گذشته متصور شد و هدفگذاری 60 تا 65 میلیارد دلاری صادرات غیر نفتی و افزایش 20 درصدی صادرات به رغم کاهش قیمتهای نفت دست یافتنی و معقول است.

بدیهی است نتایج توافقات به صورت آنی نمایان نخواهد شد و با توجه به شرایط سیاسیای که امریکا و کنگره فراهم آورده میتوان در عمل نتایج آن را در پاییز و از اوایل آذر ماه مشاهد کرد، لذا با فرض ثابت بودن سایر مؤلفهها افزایش سریعتر صادرات را میتوان در فصل پایانی سال 94 پیش بینی کرد، هر چند افزایش تدریجی نیز در ماههای بعد قابل پیشبینی است، البته در این میان باید متذکر شد مسائل امنیتی در اقتصاد تأثیرگذار است، با این حال آنچه در فضای رسانهها مبنی بر برهم خوردن امنیت مرزها به چشم میخورد چندان جدی به نظر نمیرسد زیرا اقتدار و قدرت نیروهای نظامی و سیاسی کشور به گونهای است که ایران را به جزیرهای با ثبات در منطقه بدل کرده و حضور زیاد گروههای سرمایه گذاری در ایران و رفت و آمدهای تجارکشورهای مختلف از اسپانیا، فنلاند، ایتالیا، فرانسه، آلمان و کشورهای اروپای شرقی نیز مؤید همین ادعاست، یعنی چشماندازهای مثبتی در افق آینده ایران قابل رؤیت است که ما باید از این فرصتها به نحو احسن استفاده کنیم و استفاده مناسب از این فرصتها باید منتهی به بهبود تراز تجاری بین کشورهای مختلف و توسعه کشورهای هدف باشد، به گونهای که به مراودات دوطرفه و توسعه صادرات منتهی شود.

در این راه نیز الگوهای منطقهای مانند ترکیه در حوزههای پوشاک و لوازم خانگی بسیار مفید فایده خواهند بود. آنچنان که اکنون بسیاری از تولیدکنندگان ترک با همکاری مشترک با برندهای معروف اقدام به تولید کالاهای مورد نظر اروپایی کرده و آنها را به کشورهای اروپایی صادر میکنند و در کنار آن نیز با استفاده از تکنولوژیهای اکتسابی و با برندهای خود اقدام به بازاریابی منطقهای کردهاند که نمونههای آن را میتوانیم در بازار داخلی کشورمان هم ببینیم.

در واقع ما باید در سال جاری بتوانیم طی یک نقشه راه حساب شده نه فقط برای صنایع بزرگ مانند پتروشیمی و خودروسازی و... بلکه برای صنایع کوچکتر نیز به دنبال جذب سرمایهگذاری خارجی باشیم. این جذب سرمایهگذاری باید با رویکرد تولیدات صادرات محور باشد تا بتوانیم حرکت روبه رشد صادرات را به جهشی مناسب در شأن اقتصاد ایران تبدیل کنیم و در کنار آن پاسخگوی بازار کار داخلی هم باشیم.

* رئیس کنفدراسیون صادرات

مطالب مرتبط
برنامه ریزی برای تامین زیرساخت صادرات 10 میلیون تن فولاد ضروری است
مشاهده نظرات