راه‌اندازی خط تولید جدید فولاد نمی‌صرفد

فولادسازان بخش خصوصی در حالی با ارزان‌فروشی دولتی‌ها در بازار مواجه شده‌اند که با توجه به افت قیمت فولاد و رکود بازار تاخیر انداختن فعالیت واحدهای تازه تاسیس فولاد را به سرمایه‌گذاران توصیه می‌کنند.

افت قیمت جهانی فولاد و دامپینگ چین در بازار داخلی ایران سبب شده فولادسازان در برابر هزینههای اقتصادی که عمدتا ریشه در قیمت مواد اولیه تولید خود است به لحاظ مالی ضعیف شوند.

بررسیها نشان میدهد که در ماههای اخیر قیمت فولاد روند رو به نزولی داشته و با کاهش قیمت مواجه شده به طوری که مدیران بخش خصوصی در شرایط فعلی به این نتیجه رسیدهاند که راهاندازی واحدهای تازه تاسیس فولاد اصلاً صرفه اقتصادی ندارد.

آنها بر این باور هستند با آغاز ارزانفروشی فولادسازان دولتی که ناشی از کود بازار و پر شدن انبارهای کارخانهها بود، موجی از نگرانی در دل تولیدکانندگان بخش خصوصی کشور به راهافتاد اما از آنجایی که فعالیت بخش دولتی یا شبه دولتی بیشتر در مقاطع طویل یعنی تیرآهن و میلگرد است، جای نگرانی نخواهد بود زیرا بیشتر فولادسازان بخش خصوصی کمتر در زمینه این مصنوعات فولادی تولید دارند.

در همین راستا رضا شهرستانی مدیرعامل شرکت تولید نورد و قطعات فولادی در مورد پیشبینی قیمت فولاد گفت: در حال حاضر شرایط اقتصادی کشور چین به شدت بازار دنیا را رو به رکود برده طوری که ساختوسازهای عجیبی در چین انجام شده اما این واحدها خریداری ندارد زیرا مصرف فولاد کشور چین بسیار کاهش پیدا کرده است.

در واقع مصرف فولاد چین که در ماههای گذشته از 10 درصد به 7 درصد کاهش پیدا کرده بود در مقطع فعلی به 5 درصد رسیده است.

مدیرعامل شرکت تولید لوله و اتصالات چدنی کلاچ با اشاره به ضرر تولیدکنندگان به دلیل افت قیمت، گفت: کاهش سود در تمامی زنجیره تولید فولاد وجود دارد.

در حال حاضر قیمت سنگآهن 44 دلار است که این قیمت در سراشیبی قرار گرفته و احتمال اینکه به مرز30 تا 34 دلار برسد، بسیار زیاد است.

پیشبینیام این است که قمیت سنگآهن در آینده حتی کاهش 25 درصدی را هم تجربه میکند.

او در مورد راهاندازی واحدهای تازه تاسیس فولاد با توجه به افت قیمت این فلز نیز گفت: راهاندازی واحدهای تازه تاسیس تولید فولاد اصلاً صرفه اقتصادی ندارد و بیشتر کسانی که واحدهای قدیمی تولید فولاد داشتهاند با چنین افت قیمتی در حال تعطیل شدن هستند و در این شرایط تاسیس واحدهای نوپا اقدان بسیار اشتباهی است.

شهرستانی با بیان اینکه قیمت فولاد در مقطع فعلی به کف قیمت خود رسیده است، گفت: در این وضعیت قیمت فولاد بیشتر از این کاهش پیدا نخواهد کرد و پیشبینی میکنم قمیتها تا چند ماه آینده ثابت خواهد ماند.

او درباره وضعیت معاملات فولاد در بورس کالا گفت: در حال حاضر عرضه فولاد در بورس بسیار است اما تقاضایی وجود ندارد. دلیل این امر هم این است که بیشتر فروش آن به شرکتهای حاضر در بورس است.

دولت، دست نگه دارد

در همین زمینه بهادر احرامیان مدیرعامل فولاد یزد نیز در مورد سیاست ارزان فروشی اخیر فولاد سازان دولتی و تاثیر آن در تولید بخش خصوصی گفت: بخش دولتی بیشتر در مقاطع طویل تولید دارد و این سیاست مشکل بزرگی برای خصوصیها محسوب نمیشود.

او با بیان اینکه نرخ فولاد تا پایان سال روند کاهشی و ملایمی خواهد داشت، گفت: این کاهش قیمت ناشی از کاهش قیمت جهانی مواد اولیه و کاهش بهای نفت است که این وضعیت سختی را برای تولیدکننگان به وجود آورده است.

احرامیان در مورد اینکه افت قیمت فولاد چقدر به تولیدکنندگان ضرر وارد میکند افزود: صنعت فولاد یک صنعت تبدیلکننده است و این یعنی قیمت مواد اولیه نباید در دراز مدت اثر مستقیم بر آن داشته باشد.

هر اندازه که قیمتها افزایش یابد، حاشیه سود تولیدکنندگان تاثیر میپذیرد.

از سویی در این شرایط تلاش میشود تا دولت واحدهای در دست احداث را سریعتر راهاندازی کند در حالی که این واحدهای فولادی به هیچ عنوان ظرفیت صادراتی ندارند.

با این حال به نظر میرسد دوران رکود بازار فولاد همچنان ادامه دارد و فولادسازان بسیاری از بخش خصوصی به دلیل ورود دامپینگهای خارجی از کشورهای چین و روسیه انگیزه خود را برای فروش محصولاتشان از دست دادهاند و به دپوی فولاد در انبارها رو آوردهاند که در این میان بسیاری از محصولات تولیدی آنها رسوب کرده است.

کارشناسان معتقدند تمامی این عوامل میتوانند در پیکر طرح جامع فولاد اثربخشی داشته باشند که مهمترین آنها جابهجایی واحدهای فولادی است.

اگرچه برای دستیابی به این برنامه راهبردی مدت زمان 10 سالهای تعیین شده اما انتقال واحدهای فولادسازی زمانبر خواهد بود. اما نمیتوان نادیده گرفت که تامین مواد اولیه فولاد در سالهای آینده با سهولت نیز امکانپذیر خواهد بود.

فقر سنگآهن، گندله و زغالسنگ در تامین خوراک واحدهای فولادسازی از عمده کسریهای صنعت فولاد محسوب میشود که نیازمند برنامهریزیهای جدیدی است که در کنار حمایت از واحدهای فولادی دولتی، بستر تولید فولادسازان بخش خصوصی را فراهم کند تا حداقل وضعیت واحدهای تولیدی کشور از اهداف ارتقای صنعت فولاد که در طرح جامع لحاظ شده بود، عقب نشینی نکنند.

مشاهده نظرات