کاهش 17 درصدی سطح زیر کشت پنبه

مسعود حکیمی رئیس گروه پنبه، دانههای روغنی و نباتات صنعتی وزارت جهاد کشاورزی، گفت: در سال جاری حدود 70 هزار هکتار از اراضی کشور به کشت پنبه (طلای سفید) اختصاص داده شده که در مقایسه با سال گذشته 17 درصد کاهش دارد. وی با اشاره به علل عمده کاهش سطح زیر کشت پنبه در سال جاری، گفت: وضعیت نامناسب بازرگانی ناشی از افت قیمتهای بینالمللی و محدودیت منابع آبی بوده است. حکیمی تصریح کرد: در سال جاری تولید وش پنبه حدود 150 هزار تن و تولید الیاف حدود 47 هزار تن پیش بینی شده است.

رئیس گروه پنبه، دانههای روغنی و نباتات صنعتی وزارت جهاد کشاورزی اظهار داشت: پرمشقت بودن عملیات زراعی و برداشت دستی و بالا بودن قیمت ماشینهای برداشت، دامپینگ قیمتهای بینالمللی ناشی از تخصیص یارانههای قابل توجه کشورهای مهم تولیدکننده، تاخیر ده ساله در دستیابی به ارقام جدید (زودرس، پر بازده با کیفیت مناسب و متحمل در برابر تنشهای محیطی)، هزینه تولید زیاد و کمی بازد اقتصادی در مقایسه با محصولات رقیب از جمله مشکلات تولید کشت و کار پنبه است. وی با بیان اینکه سطح کشت پنبه طی 10 ساله اخیر از روند کاهشی برخوردار بوده است، گفت: در صورت عدم حمایت ویژه و اختصاص یارانه کافی، سطح کشت پنبه طی سالهای پیش رو با کاهش بیشتری مواجه میشود.

حکیمی گفت: البته در صورت اجرایی شدن طرح افزایش ضریب خود اتکایی که با هدف بهبود عملکرد، توسعه مکانیزاسیون و بهبود بهرهوری تنظیم شده، این انتظار وجود دارد که خوداتکایی کشور طی 10 ساله آتی به مرز 80 درصد برسد. رئیس گروه پنبه، دانههای روغنی و نباتات صنعتی بیان داشت: با توجه به میزان مصرف پنج ساله اخیر صنایع نساجی، میانگین مصرف پنبه حدود 100 هزار تن برآورد میشود. وی تصریح کرد: در سالهای اخیر حدود 50 درصد آن از تولیدات داخلی و مابقی از طریق واردات تامین شده است که پایین بودن قیمتهای بینالمللی و ضایعات کمتر محصول خارجی، مهمترین عوامل ترغیب عوامل واسطه و صنایع به واردات پنبه است.

حکیمی گفت: سیاست وزارت جهاد کشاورزی در تولید پنبه، رفع مشکلات مبتلا به، اقتصادی نمودن کشت آن برای زارعان، بهبود عملکرد، بهبود نهادهها (به ویژه رقم) و توسعه مکانیزاسیون (به ویژه در برداشت) تا مرز تامین نیاز داخلی است. رئیس گروه پنبه، دانههای روغنی و نباتات صنعتی وزارت جهاد تصریح کرد: به نظر میرسد که دولت با توجه به ارزش فراوان صنعتی، اشتغال و ارز آوری و جایگاه ارزنده این زراعت در سیستم تناوب زراعی، مانند سایر کشورهای تولید کننده، تولید این محصول را از طریق اختصاص یارانه حمایت کند.