دیپلماسی، راهگشای صادرات LNG ایران

ایران با برخورداری از حدود 33.7 تریلیون مترمکعب ذخایر اثبات شده گاز از جمله بزرگترین کشورهای دارنده ذخایر گاز طبیعی در جهان است که پیش بینی میشود تا ۲۰۰ سال آینده نیز از این نعمت برخوردار باشد.

این حجم ذخیره گازی میتواند ایران را به بزرگترین صادرکننده گاز جهان تبدیل کند اما قدر مسلم آنکه بر اساس آنچه بسیاری مطرح میکنند صادرات بوسیله خط لوله نمیتواند صرفه اقتصادی داشته باشد ضمن اینکه حداقل در مقطع کنونی برخی مسائل سیاسی و نفوذ برخی کشورها از جمله روسیه امکان صادرات گاز ایران را به اورپا با چالشهایی مواجه میکند.

با توجه به محدودیتهایی که برای انتقال گاز از طریق خط لوله وجود دارد بخشی از صادرات گاز ایران به مناطق دور دست باید به صورت LNG انجام شود که تحقق آن نیاز به ایجاد زیرساختها و تامین تجهیزات مورد نیاز دارد.

اما طی سالهای گذشته پروژههای مربوط به LNG متوقف مانده و اقدام خاصی صورت نگرفته و تحریمها مهمترین دلیل مسکوت ماندن این پروژهها عنوان شده است.

علیرغم اهمیت LNG در نقش آفرینی بیشتر ایران در بازار تجارت جهانی گاز، اما متاسفانه چشم انداز مثبتی برای توسعه این صنعت در ایران وجود ندارد و بررسیها از توقف پروژههای LNG حکایت دارد.

علیرضا کاملی مدیرعامل شرکت ملی صادرات گاز ایران در این خصوص میگوید: علاوه بر قراردادهای کنونی صادرات گاز از طریق خط لوله، بحث LNG نیز مورد توجه وزارت نفت بوده که تاکنون سه پروژه پرشین، ایران و پارس LNG برای آن تعریف شده است.

به گفته کاملی مدیر عامل صادرات گاز به دلیل تحریم دو پروژه پارس و پرشین LNG متوقف شده ولی پروژه ایران ال. جی با پیشرفت حدود ۵٠ درصدی در جریان بوده و مترصد برداشته شدن تحریمها برای وارد کردن تاسیسات و تجهیزات لازم جهت اجرای این پروژه هستیم.

وی با اشاره به اینکه سهم LNG از کل تجارت گاز دنیا ٣١ درصد است که از این میزان ٧٠ درصد آن در آسیا و خاورمیانه صورت میگیرد و ایران نیز میتواند سهم مناسبی از این تجارت داشته باشد، تصریح کرده است: ورود به صنعت و بازار LNG به معنای دسترسی به بازارهای دورتر است که نمیتوان از طریق خط لوله به آن دسترسی داشت.

کاملی با بیان اینکه هم اکنون ۶٠ ترمینال دریافت LNG در آسیا وجود دارد و قرار است ۴٠ ترمینال دیگر نیز به این تعداد افزوده شود، گفته است: این بدان معناست که دنیا و بویژه کشورهای آسیایی خود را آماده میکنند تا بتوانند سهم بیشتری از تقاضا و نیازشان را از طریق LNG تامین کنند؛ طبیعی است که ایران هم باید خود را برای این رشد تقاضا آماده کند.

وی همچنین به واحد شناور (LNG FLNG) نیز اشاره کرده و با بیان اینکه هم اکنون مذاکرات اولیه با بزرگترین شرکت LNG دنیا برای واحد شناور (LNG FLNG) در حال انجام است، ابراز امیدواری کرده است که با لغو تحریمها، به سرعت وارد فاز مطالعاتی و اجرایی این پروژه شویم؛ به نحوی که بتوان در فاصله ۲. ۵ تا ۳ سال مقارن با اوج تولید گاز در کشور از این ظرفیت استفاده کرد و بتوان بخشی از صادرات گاز را از طریق LNG انجام داد.

این گزارش حاکی است؛ در حال حاضر، کشور قطر از غیاب ایران از تجارت LNG بهترین استفاده را برده و گاز برداشتی از میدان مشترک پارس جنوبی (گنبد شمالی) را به LNG تبدیل و به مقصد کشورهای آسیایی، اروپایی و آمریکایی صادر میکند.

رفع تحریمها و دسترسی ایران به تجهیزات و دانش فنی احداث واحدهای LNG میتواند، زمینه حضور ایران در بازار LNG را تسهیل کند.

به محض بلند شدن دود سفید از هتل کوبورگ در تیرماه هیئتهای مختلفی از کشورهای دنیا که بعضا نیز صاحب نام بودهاند وارد کشور شده و مذاکراتی با مقامات نفتی کشورمان داشتهاند حال باید دید که باز شدن درهای دیپلماسی ایران بازار LNG ایران را به کجا میبرد. آیا میتوانیم نیازهای تجهیزاتی کشور را جهت تکمیل پروژهها از طریق کشورهای صاحب تکنولوژی پاسخ گفته و پروژههای متوقف و بلاتکلیف باقی مانده را تکمیل کنیم تا آنگونه که باید و شایسته است سهمی در صادرات گاز از طریق LNG داشته باشیم؟