صنعت فولاد جهانی در سراشیبی

قراردادهای ورقههای فولادی در بورس کالای نیویورک نسبت به سال گذشته 40 درصد کاهش داشته است.

پیشبینیها از افزایش تولید چین، این بخش را با عرضه مازاد سنگینی مواجه کرده است.

موفقیت در تعادل مجدد اقتصادی چین، مستلزم از بین رفتن کندی در تقاضای فولاد این کشور خواهد بود.

بانک مککوآری اعلام کرده است که مصرف فولاد جهانی بر مبنای سالانه به شدت کاهش یافته است.

این بانک اعلام کرد: «با مصرف جهانی 1/6 میلیارد تنی، فولاد همچنان رکن اصلی رشد صنعتی باقی مانده است.»

هند که دارای پتانسیل تقاضای بالا برای فولاد است، نقش مهمی در رشد عرضه دارد.

یی ژو تحلیلگر بلومبرگ اعلام کرد که 37 میلیون تن از ظرفیت تولید فولاد هند در حال حاضر تحت ساخت بوده یا قرار است ساخته شود.

ظرفیت مازاد و پیچیدگی بازار کالا از اثرات جانبی نرخ بهره نزدیک به صفر فدرال رزرو بوده است.

برای مثال، فروپاشی قیمت نفت، باعث نقل و انتقال سرمایه از شرکتهای بزرگ نفتی به مصرفکنندگان شده است.

مهمترین اثر مثبت برای خانوارهای کمدرآمد بوده که بخش کمتری از درآمد خود را به هزینههای انرژی اختصاص میدهند.

ضربالمثلی قدیمی وجود دارد که میگوید: «بهترین درمان قیمتهای پایین، قیمتهای پایین است.» ولی این ضربالمثل در حال حاضر به ثمر ننشسته است.

استفاده از ظرفیت در این صنعت در هفت سال اخیر بهطور میانگین 80 درصد بوده که توسعهای کمسابقه داشته است.

تولید مازاد بزرگترین نگرانی دومین اقتصاد بزرگ دنیا است که در ترازنامه تولیدکنندگان داخلی فولاد نیز این ضعف به چشم میخورد.

در حالی که بسیاری از شرکتهای فولاد چین قادر به پوشش هزینههای بدهی سود عملیاتی خود هستند، تعدادی از شرکتها به شدت وابسته به قرض بیشتر هستند.

شاخص PMI صنعت فولاد چین، از سپتامبر گذشته تا به حال در قلمرو انقباضی متوقف شده است.

تحلیلگران بلومبرگ اعلام کردند: «کاهش شدید سود تولید فولاد چین و افت تقاضای داخلی 5 تا 8 درصدی ممکن است منجر به تعطیل شدن بسیاری از کارخانههای فولاد چین شود و این موضوع باعث حذف صادرات از بازارهای جهانی و اجازه دادن به بهبود قیمت خواهد شد.»