قیمت مسکن حداکثر 5 تا 10 درصد گران می‌شود

مسعود نجفی اظهار کرد: در حال حاضر السیها باز شده و به دلیل تقاضا برای دلار، قیمت این ارز طی روزهای اخیر بالا رفت و باید منتظر افزایش بسیار بیشتر آن در طی ماههای پیش رو بود. دولت هم نمیتواند آن را کنترل کند و طبیعتا تورم افزایش مییابد. این مساله به بورسبازی دامن میزند و نقدینگی از بخشهایی مثل ارز و طلا سر درمیآورد و بخش مسکن از آن بینصیب خواهد ماند.

وی افزود: به تبع این مسائل دولت نمیتواند تسهیلات وعده داده شده به بخش مسکن را محقق کند. این یعنی ادامهی رکود مسکن در سال آینده که اگر نگوییم رکود این بخش عمیقتر میشود میتوان گفت به همین شکل خواهد ماند. با این حال اگر تورم افزایش یابد با وجود کسادی خرید و فروش، مسکن بین 5 تا 10 درصد گران میشود.

این کارشناس مسکن در پاسخ به این سوال که چگونه ممکن است با توجه به نبود تقاضای موثر، قیمت مسکن افزایش یابد گفت: در بازار غیرشفاف بدون اینکه دلیل منطقی و اقتصادی پشت قضیه باشد هر اتفاقی ممکن است بیفتد. بازار مسکن در ایران چندان تابع تقاضا نیست بلکه فاکتورهایی در این بخش وجود دارد که مردم در بسیاری مواقع تابع آنها عمل میکنند.

به گفتهی نجفی، با توجه به کاهش شدید ارز و درآمدهای دولتی، راهاندازی بانکهای خارجی و باز شدن السیها، تسهیل در واردات بسیاری از کالاهای غیرضرور، ارز به آن سمت میرود و تقاضای ارز بالا خواهد رفت. به تبع این مساله اجناس گران میشود و مردم آن را به همه چیز تعمیم میدهند. این گرانی به عنوان گرانی در فرآیند کلی اقتصاد دیده میشود که قطعا بخش مسکن را هم در بر خواهد گرفت اما این افزایش آنقدر نیست که نگرانکننده باشد.

وی ادامه داد: مسکن به عنوان یک فاکتور اقتصادی بسیار مهم در کشور ما از یک سو تکلیف بسیاری از بخشهای اقتصادی را تعیین میکند و از سوی دیگر مبادلات اقتصادی بر روی بازار مسکن تاثیر میگذارند، در واقع نوعی تبادل دوسویه بین مسکن و اقتصاد وجود دارد.

این کارشناس مسکن خاطرنشان کرد: مسکن در بسیاری از کشورهای توسعه یافته مانند کشور ما نیست که در اقتصاد خانوارها سرنوشتساز باشد بلکه کالایی مصرفی است و نوسانات آن طبیعتا تاثیر چندانی در اقتصاد کلان نمیگذارد.

نجفی با بیان اینکه فارغ از مباحث هیجانی، تاثیر برجام باید به شکل علمی بر بازار مسکن ارزیابی شود، گفت: مسالهای که ابتدا باید در نظر گرفت اینکه چقدر از قول و قرارهای برجام عملیاتی خواهد شد که خود داستانی مجزا است. حتی اگر پولهای بلوکه شده برگردد که به این سادگی امکانپذیر نیست، غربیها در ازای قرارهای سنگین، قطرهچکانی منابع را به ما برمیگردانند، لذا نمیتوان انتظار داشت که پولهای هنگفتی وارد چرخه اقتصاد شود.