حکیمی: لزوم استفاده از شبکه‌های بین المللی در نظام‌های پرداخت کشور

به گزارش ارانیکو به نقل از روابط عمومی بانک مرکزی، ناصر حکیمی در دومین همایش تجاری ایران و اروپا با بیان اینکه نظامهای پرداخت در ایران رشد گستردهای داشته استَ، افزود: با وجود رشد گسترده نظامهای پرداخت در ایران به دلیل عدم وجود ارتباطات بین المللی این رشد به صورت گلخانهای بوده است.  رشد درونی باعث شکوفایی شرکتهای داخلی شد لیکن آنها را از استانداردها و عملکردهای جهانی دور ساخت.

مدیرکل فناوری اطلاعات بانک مرکزی با ارایه آماری در زمینه مشتریان بانکها در کشور گفت: در حال حاضر ۵۰ میلیون مشتری بانک در ایران وجود دارد و از پرداختهای مستقیم مالی بهره مند هستند ضمن آنکه حدود ۲۴ هزار شعبه در ۳۴ بانک و موسسه اعتباری با بیش از ۳۰۰ میلیون کارت بانکی به مشتریان خدمات ارایه میدهند.

وی افزود: از سال ۲۰۰۲ سیستم پرداخت بین بانکی (شتاب) در ایران آغاز به کار کرده است. همچنین در این راستا در سال ۲۰۰۶ سانتا و در سال ۲۰۰۹ سامانه پایا راه اندازی شد. سامانه تسویه چک (چکاوک) نیز در سال ۲۰۱۴ به مرحله اجرا درآمد.

حکیمی با بیان اینکه ماهانه بیش از یک میلیارد تراکنش در شتاب انجام می شود افزود: تعداد تراکنشها در کشور ما بسیار بالاست و تصور اینکه پرداختها بدون کارت انجام گیرد غیرممکن است چرا که در مبادلات روزانه مردم، اسکناس جایگاه ناچیزی دارد.

مدیرکل فناوری اطلاعات، استانداردسازی و هنجارمند کردن سیستمهای پرداخت را از چالشهای این بخش در پسابرجام عنوان کرد و گفت: نظامهای پرداخت در ایران باید به گونه ای اصلاح شود تا بتوانیم با کشورهای منطقه، مراودات بانکی از طریق سیستم های ‍پرداخت داشته باشیم.

وی با انتقاد از عدم کاربردی بودن توسعه فناوری اطلاعات در ایران گفت: نگرش بانکها و شرکتهای فناوری اطلاعات در خصوص استفاده از فناوریهای اطلاعات متاسفانه با نیازهای تجاری واحدهای کسب و کار سازگاری و هماهنگی ندارد و میبایست بانکها در این زمینه با ارایه محصولاتی که جنبه کسب و کار آنها همانند جنبه فناوریشان به خوبی دیده شود حرکت کنند.

حکیمی با اشاره به رشد گسترده شبکه نظامهای پرداخت در فاصله سالهای بین ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ تصریح کرد: اکنون زمان آن است که در کنار توسعه شبکه به روزآمد بودن آن نیز توجه شود و سرمایه گذاریهای لازم در این خصوص انجام گیرد.

مدیرکل فناوری اطلاعات هزینه متصور برای نگهداری نظامهای پرداخت در ایران را حدود ۲ میلیارد دلار در سال و درآمد آن را حدود 750 میلیون دلار ارزیابی کرد و گفت: خلا بزرگی بین هزینه و درآمد در این خصوص وجود دارد و لازم است در درازمدت سرمایه گذاری گستردهای انجام شود البته یکی از روشهای تامین هزینهها استفاده از یارانههاست اگرچه در این زمینه مقاومتهایی در بازار وجود دارد.