در اندیشه بازارهای جایگزین برای صادرات ورق گرم

ایران از جمله کشورهایی است که جزو صادرکنندگان ورق گرم فولادی است و اکنون نیز در فهرست کشورهای مورد بررسی اتحادیه اروپا قرار گرفته است.

با این وجود برخی از کارشناسان فولادی معتقدند که ایران را نمیتوان به دامپینگ متهم کرد بلکه به دلیل اینکه کارخانههای فولادی در ایران به نیرویانسانی و انرژی ارزانقیمت دسترسی دارند محصولات فولادی خود را با قیمت تمامشده کمتری نسبت به سایر کشورها تولید کرده و این امر منجر به حساسیت اتحادیه اروپا شده است.

در مقابل به اعتقاد برخی از فعالان فولاد، وضع قوانین ضددامپینگی اتحادیه اروپا جنبه سیاسی دارد و درصورتی که به طور قطع ما از صادرات ورق گرم به کشورهای اروپایی منع شویم بازارهای جایگزین دیگری برای صادرات در اختیار داریم و از این بابت جای هیچگونه نگرانی نیست.

حساسیت اتحادیه اروپا

سایت خبری تحلیلی معدن ۲۴ نوشته بعد از جدال اروپا با چین و وضع قوانین سختگیرانه برای ورود ورقهای چینی به اروپا به ویژه ایتالیا این بار اتحادیه اروپا حدود یک سال پیش در شرایطی که محصولات ارزان چینی بازار فولاد را فرا گرفته بود، قوانین ضددامپینگ وضع کرد.

این در شرایطی است که ورود ورق گرم برخی کشورها به ویژه ایران اتحادیه اروپا را حساس کرده و آنها دنبال بررسیهای بیشتر برای وضع قوانین ضددامپینگ برای برخی کشورهای صادرکننده هستند.

این در حالی است که در روزهای اخیر به دلیل رکودی که در بازار صادراتی فولاد ایران ایجاد شده، خریداران تمایل زیادی به خرید ندارند و قیمتهای صادراتی روند کاهشی خواهند داشت.

از آنجا که بیشتر شمش مورد استفاده وارداتی از حوزه «سیآیاس» بوده با وجود برخی اخبار ضد و نقیض، روند کلی قیمت شمش این منطقه هم رو به کاهش است.

پیشبینیها برای هفتههای آینده روند کاهشی قیمت فولاد خواهد بود.

البته شنیدهها حاکی از کنترل تولیدات فولادسازی چین است که با مازاد تولید سال گذشته و شوکهای اینچنینی اخیر روبهرو نشوند از سوی دیگر سیاست انبساطی- انقباضی چین نویددهنده شرایط بهتر بازار در آینده است.

ایران مواد اولیه و انرژی ارزان دارد

عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور به تحلیل این موضوع میپردازد و میگوید: چین به دلیل اینکه بتواند محصولات بیشتری را به بازار عرضه کند و صادرات خود را افزایش دهد، سیاستی مبنی بر کاهش قیمت یوان وضع کرد تا بتواند محصولات خود را با قیمت پایینتر به فروش برساند و قدرت صادرات را افزایش دهد. رضا شهرستانی معتقد است ایران صادرات زیادی در زمنیه ورقهای گرم فولادی ندارد و بیشتر واردکننده است.

شهرستانی تصریح میکند: ما بیشتر صادرکننده نفت خام هستیم و سایر محصولات بخش کوچکی از صادرات کشور ما را تشکیل میدهد بنابراین نمیتوان ایران را به دامپینگ متهم کرد.

وی ادامه میدهد: دلیل اینکه اتحادیه اروپا درصدد گذاشتن قوانین ضد دامپینگ برای ایران است را میتوان دسترسی ایران به مواد اولیه و انرژی ارزانقیمت دانست که این امر منجر به کاهش قیمت تمام شده محصولات از جمله فولاد میشود.

عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد میگوید: سیاست دولت نیز تقویت صادرات فولاد است زیرا با کمبود تقاضا در کشور روبهرو هستیم و دولت به منظور کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی به دنبال حمایت از صادرات محصولاتی است که ارزشافزوده بالایی را در این صنعت ایجاد میکند و یکی از این محصولات فولاد است.

شهرستانی میافزاید: اتحادیه اروپا برای کشورهایی که قیمت تمام شده کمتری دارند و در واقع قیمتهایی را تعیین میکنند که پایینتر از قیمت تمام شده محصولات مشابه در کشور خودشان است با وضع سیاستهایی از جمله اتخاذ قوانین ضد دامپینگ به دنبال حمایت از صنایع داخلی است.

ایران در معرض خطر نیست

مدیرعامل فولاد اکسین نظر دیگری دارد.

عزیز قنواتی توضیح میدهد: کشورهای عضو اتحادیه اروپا مصرفکننده اصلی ما در زمینه ورق گرم نیستند و در استراتژی اصلی ما به عنوان کشورهای هدف به منظور صادرات قرار ندارند.

او تصریح میکند: کشورهای اروپا محصولات فولادی خود را در خلیجفارس میفروشند و بازاری بهتر از خاورمیانه برای کشورهای اروپایی نیست؛ این کشورها سیستمهای فولادی خودرا مبدل کردهاند یعنی دیگر کارخانههای فولادی را به طور معمول در کشور خود احداث نمیکند و در کشورهای دیگر آن را انجام میدهد.

قنواتی معتقد است: وضع قوانین ضد دامپینگ اتحادیه اروپا علیه ایران خطری را متوجه شرکتهای تولیدکننده داخلی نمیکند زیرا سایر کشورها مانند ترکیه، عراق، افغانستان و کشورهای حاشیه خلیجفارس جزو اهداف صادراتی ما قرار دارند.

وی عنوان میکند: کل تولید ورق گرم در شرکتهای فولاد مبارکه و فولاد اکسین ۵میلیون تن است و با قیمت ۴۵۰ تا ۴۷۰ دلار به کشورهای اروپایی صادر میشود.

به باور مدیرعامل فولاد اکسین ایران محصولات فولادی خود را زیر قیمت نمیفروشد بلکه وضع قوانین ضددامپینگ اتحادیه اروپا برای ایران جنبه سیاسی و روانی دارد.

آنطور که قنواتی میگوید: بهای تمام شده فولاد از ۳عامل مواد اولیه، دستمزد و هزینههای سربار شامل برق، آب و گاز تشکیل میشود که در این بین بیش از ۹۰ درصد بهای تمام شده ناشی از قیمت مواد اولیه است و سهم دستمزد بین ۳تا ۴ درصد و همچنین سهم هزینههای سربار و انرژی نیز ۸ درصد است.