شرکت‌های آمریکایی اجازه سرمایه‌گذاری در بخش انرژی ایران را ندارند

کشورهای سازمان «اوپک» چندی قبل نشستی را در «دوحه» قطر برگزار کردند و برخی کشورهایی که در این نشست بودند تلاش داشتند سقف تولید کل اعضای اوپک را محدود کنند که این تصمیم با مخالفت ایران ناکام ماند زیرا پیشنهاد ایران این بود که برای تولید هریک از اعضای اوپک، سقف جداگانه ای در نظر گرفته شود.

«عاموس هاکستین» نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا و هماهنگکننده امور بینالمللی انرژی در مصاحبهای که ماه گذشته با خبرگزاری «اینترفکس» انجام شده، با اشاره به بینتیجه بودن نشست دوحه و در پاسخ به این سؤال که آیا «اوپک» میتواند همچنان بر قیمت نفت تأثیر بگذارد، گفت: «شکست نشست (دوحه) برای رسیدن به توافق در خصوص تثبیت (سقف تولید نفت) اصلاً برای من تعجببرانگیز نبود. نقص اساسی در استدلال تثبیت سقف تولید وجود داشت. علت کاهش قیمت نفت، عرضه بیش از حد در بازار بود بنابراین تولید تا حد چشمگیری بیش از تقاضا بود. ذخیرهسازی و ذخایر (نفت) در سراسر جهان پر شده و بنابراین قیمتها افت کرد. در این برهه از زمان، تقریباً تمامی کشورهای روی سیاره زمین که نفت تولید میکنند، تا بیشترین ظرفیت، نفت تولید کردهاند، آنها نمیتوانند (تولید را) افزایش دهند».

وی ادامه داد: «این مسئله درباره همه صدق میکند. این مسئله درباره روسیه، کویت، ایران، لیبی و عراق صدق میکند. بنابراین اگر مشکل بازار نفت، عرضه بیش از حد باشد، تثبیت (سقف) تولید در حداکثر ظرفیت، مشکلی را حل نمیکند بلکه فقط مشکل را فریز میکند».

وی ادامه داد: «ما در سراسر جهان شاهد اظهار نظرهایی مبنی بر کاهش سرمایهگذاری در تولیدات (نفتی) جدید هستیم. این به مفهوم آن است در حالیکه تقاضا همچنان رو به افزایش میرود، تعداد بشکههای نفت کمتری عرضه میشود. با اینحال، توجه داشته باشید که این تفکر که شما میتوانید بدون مشارکت ایران، به توافق در خصوص (سقف) تولید دست پیدا کنید، بیمعنا و مفهوم است بنابراین در شرایطی که ایران در نهایت از تحریمها رها شده است تا به کشورهای دیگر کمک کند، این ایده که آن ها (کشورهای عضو سازمان اوپک) میتوانند سقف تولیدات خود را تثبیت کنند، یک رویکرد واقعگرایانه نیست».

این مقام آمریکایی در خصوص رفع تحریمهای هستهای ایران گفت: «ما تحریمهای خود (علیه ایران) را رفع و به وضوح اعلام کردیم که بر سر راه شرکتهایی که در ایران سرمایهگذاری میکنند یا در مسیر افزایش تولیدات ایران و افزایش صادرات این کشور قرار نمیگیریم. این دیگر به ایران بستگی دارد تا سرمایهگذاران را بهتر درک کند و از نظر داخلی نیز قوانین و اصول خود را بداند و سرمایهگذاران را جذب کند. ما تحریمها علیه ایران در همه در جهان را به جز تحریمهای تحمیلی بر خود (شرکتهای آمریکایی) را لغو کردیم».

وی در این باره توضیح داد: «بنابراین تحریمهای آمریکا همچنان بر جای خود قرار دارد. ما تنها کسانی هستیم که از تحریمها رنج میبریم و شرکتهای آمریکایی نمیتوانند در بخشهای انرژی ایران در این برهه از زمان، سرمایهگذار باشند. تنها شرکتهای تابعه خارجی و آن هم تحت دستورالعملهای سخت میتوانند... بنابراین شاهد همکاری چندان زیاد ایران و آمریکا در بخش انرژی نیستم. ما هنوز نگرانیهای برجسته و عمیقی درباره فعالیتهای ایران داریم و به همین دلیل تحریمهای ما همچنان باقی است و تا زمانیکه این مسئله وجود داشته باشد، هیچ همکاری وجود نخواهد داشت».

هاکستین در خصوص چشمانداز همکاری با ایران در بخش گاز گفت: «در خصوص گاز طبیعی، فکر میکنم مدت زمانی طول بکشد تا ایران بتواند در بازار گاز ظهور یابد زیرا آنها ذخایر گازی بسیار زیادی دارند اما تولید همچنان به چندین سال کار نیاز دارد».

اینترفکس در سوالی مطرح کرد: «بنابراین خیلی زود است که بخواهیم به عنوان مثال درباره مشارکت ایران در برخی طرحها همچون کریدور گاز جنوبی فکر کنیم؟»

هاکستین در پاسخ به این سوال گفت: «ایران همچنان از ترکمنستان گاز وارد میکند و پایینتر از قرارداد خود با ترکیه صادر میکند. من فکر میکنم آنها برای آنکه بتوانند صادرکننده (گاز) شوند، نیاز به کار بیشتر دارند. ایران پروژههای زیادی را اعلام کرده، اما گاز زیادی پشت این پروژهها نیست. بنابراین خط لوله به پاکستان، به عراق، به عمان و به اروپا و به هرجای دیگر جهان نیازمند آن است که در وهله اول کار بیشتری صورت گیرد».

اینترفکس در سوالی مطرح کرد، «آیا شما نگران نیستید که به واسطه تحریمها علیه روسیه، شرکتهای کرهای، چینی، ژاپنی و دیگر شرکتهای قطب شمال، جایگزین شرکتهای آمریکایی شود؟»

این مقام آمریکایی در پاسخ گفت: «در وهله اول، من تحریمها علیه روسیه را دوست ندارم و به شدت و عمیقاً امیدوارم که در کوتاهترین زمان ممکن، این تحریمها وجود نداشته باشد و ما بتوانیم آنها را لغو کنیم. این تحریمها برای ما، برای روسیه و برای اروپا خوب نیست... من فکر میکنم که تحریمهای روسیه یک ابزار دشوار است، اما این تحریمها تا زمان تغییر اوضاع اوکراین و اجرای توافقات مینسک، بر جای خود باقی خواهد ماند. این تحریمها برای روابط بد است، همانطور که گفتم، فکر میکنم طرح تحریمها طوری است که همیشه خطر جایگزین شدن وجود دارد که تاکنون چنین چیزی رخ نداده است. این تحریمها با هماهنگی اروپا صورت گرفته است و ما با کشورهای دیگر نقاط جهان نیز در تماس هستیم. همه علت و دلیل تحریمها را میدانند و همه از اجرای توافق مینسک حمایت میکنند و به همین دلیل است که شرکتهای اروپایی جای شرکتهای آمریکایی را نگرفتهاند».