اگر فردا شغلم را از دست دهم

شاید شما کاری را در یک شرکت بسیار باثبات شروع کردهاید و بهترین رئیس دنیا را دارید اما توجه داشته باشید و بدانید که رئیستان میتواند یک شبه عوض شود یا اینکه شرکتتان هر چقدر هم که عالی باشد ممکن است توسط شرکت بزرگتر دیگری خریداری شود و پس از آن داستان همیشگی تعدیل نیرو و اخراج کارکنان پس از ادغام رخ دهد. نکته اینجاست، هیچ کدام از ما از آینده کاری خود چیزی نمیدانیم. در اینجا بعضی از کارهایی که میتواند به شما در رفع این نگرانیها کمک کند آمده است:

- یک پرونده خاص روی رایانه خود ایجاد کنید.

- رزومه بهروز شده خود را در آنجا نگه دارید.

- تقاضای کار مشخص و هدفمندی را تهیه کنید.

همیشه به پاسخ این سوال بیندیشید که: «چه کاری انجام خواهم داد اگر فردا شغلم را از دست بدهم؟»

- روی یک برنامه کاری کلی تمرین کنید و یک پرونده خاص باز کنید.

- سعی کنید فایلی برای ثبت مدارک و تجربیات کاری خود ایجاد کنید. این اولین چیزی است که باید انجام دهید.

- در ادامه نیز باید هر زمان که وقت کافی داشتید نسبت به تکمیل این فایل اقدام کنید تا در صورت وقوع مسائل پیشبینی نشدهای که به نفع شما نباشند، از آمادگی کافی برای مقابله با مشکلات جدی برخوردار باشید.

اهمیت رزومه بهروز شده

شما میتوانید بهراحتی و بهصورت روزانه عملکردهای خود را بهروز کنید و این کار واقعا اهمیت دارد حتی اگر آن را برای کسی نفرستید. انسان تمایل به فراموشی دارد. تلاش برای اشاره کامل به دستاوردهای شغلی در زمانی که تحت فشار پیدا کردن شغل جدیدی هستید کار آسانی نیست اما پیش از آن چرا. به عنوان یک انسان، طبیعی است که موارد بسیاری را فراموش کنید پس بهتر است همه چیز را بنویسید و به آنها موارد جدید را اضافه کنید. 

بسیاری از افراد هنگام نوشتن رزومه کاریشان فقط عنوان شغلی، تاریخ گرفتن شغل و دو جملهای را ذکر میکنند که مسوولیت آنها را توضیح میدهد که این به ندرت کافی است و باید با اطلاعاتی راجع به میزان افزایش فروش، کسب سود برای شرکت، پاداشها و... تکمیل شود، چرا که همین موارد هستند که برای عملکرد و سابقه متقاضیان ارزشآفرین هستند. این کار به شدت اعتماد به نفس شما را بالا میبرد و اگر ناگهان از کار اخراج شدید، تاثیر بسزایی بر حفظ تفکر مثبت شما دارد.

رزومه، تقاضایی است برای یافتن کاری بهتر از کار سابق

نباید رزومه خود را برای هر کسی بفرستید. این یکی از جالبترین جنبههای یافتن موفقیتآمیز شغل است، اما صحت دارد. یک رزومه بد در واقع میتواند شما را از یافتن شغلهای بهتر باز دارد به جای آنکه بتواند در یافتن آنها به شما کمک کند. ممکن است تصور کنید که فقط باید با استفاده از اینترنت رزومهها را ارسال کرد، اما اینطور نیست. چندی پیش از جمعی از کاریابان و متصدیان کارگزینی شرکتهای شناخته شده آمریکا که در کنفرانس بینالمللی کسب قدرت و نفوذ از طریق بهروزرسانی تکنیکهای کاریابان شرکت کرده بودند، پرسیده شد که آیا آنها عمدتا برای یافتن کاندیدای شغلی از اینترنت استفاده میکنند. پاسخ اغلب آنها منفی بود. چرا که بسیاری از رزومههای اینترنتی فاقد ارزش و اعتبار کافی هستند و در اختیار صدها یا شاید هزاران شرکت متقاضی جذب نیرو قرار میگیرند. بهطور کلی توصیه میشود که رزومه خود را دست هرکسی ندهید. علاوهبر این باید دانست که خیلیها فقط از روی رزومه ارسالیشان استخدام نمیشوند بلکه در نتیجه مصاحبههای استخدامی که صورت میدهند، جذب میشوند.

در حوزه کاری خود شناخته شوید

در هر شرکتی، افراد بسیاری وجود دارند که عده کمی آنها را خارج از شرکت میشناسند. دو شیوه شناخته شدن خارج از شرکت وجود دارد. اول، در سازمانهای حرفهای مشارکت کنید و صرفا به شرکت در جلسات شرکت اکتفا نکنید.  راه دوم نوشتن مقالاتی است که افراد در صنعت شما بخوانند. شناخته شدن شما در میان همکاران و صاحبان شرکتها میتواند در آینده باعث شود تا با دردسر کمتر و با صلابت بیشتر به دنبال شغل جدیدتان بگردید. اندیشیدن به اینکه «چه کاری خواهم کرد اگر فردا شغلم را از دست بدهم؟» فکر کردن به از دست دادن شغل چیزی بیش از یک بازی نیست. اما تفکر در مورد این احتمال میتواند به شما کمک کند تا آماده باشید هر نوع تصمیمی را اتخاذ کنید. بهعلاوه، برخی از این تفکرات پیشرفته و این تصمیمات میتوانند ماهها یا سالها قبل از آن صورت گیرند که به آنها نیاز پیدا کنید.

نکته اینجاست که اندیشیدن به این موضوع که از نظر بعضیها یک نوع بدبینی بیمورد و وسواس فکری تلقی میشود در واقع نوعی آیندهنگری و عاقبتاندیشی است که از اهمیت بسیار زیادی در موفقیت مدیران و کارمندان هم در شغلی که دارند و هم در شغلی که در آینده خواهند داشت برخوردار خواهد بود. در واقع آن کارمند یا مدیری که عاقبتاندیش و آیندهنگر است با اعتماد به نفس بیشتری کار میکند و مجبور نیست که به خاطر مصلحتاندیشی و ترس از بیکار شدن و از دست دادن شغل فعلیاش به همه باج بدهد و بترسد.