کلینتون یا ترامپ فرقی ندارد؛ زغال‌سنگ روسیاه می‌ماند

 این انتخابات قرار است در شرایطی اتفاق بیفتد که ارزش صنعت معدن امریکا مدام رو به کاهش است و در میان انواع کالاهای معدنی زغالسنگ بیش از سایر مواد در شرایط نامطلوب قرار دارد که البته با ورود دموکراتها به کاخ سفید وخیمتر هم میشود، اما برخلاف زغالسنگ در صورت برد دموکراتها فولاد میتواند چشمانداز امیدبخشی را برای خود تصور کند، ولی در نهایت زغالسنگ همچنان فرزند محروم خانواده معدنی امریکا باقی میماند.

موافقت با فولاد، مخالفت با زغالسنگ

بنا بر پیشبینی موسسه پژوهشی بیامآی انگلیس، زغال سنگ امریکا که ۴۵ درصد از ارزش صنعت معدن امریکا را در سال ۲۰۱۵میلادی تشکیل میداد از نظر تولید روندی رو به کاهش دارد و این کاهش از ضعف قیمت زغالسنگ حرارتی و متالورژی و همچنین ضعف این ماده معدنی در رقابت با گازهای طبیعی ناشی میشود. برای ارزش صنعت معدن امریکا برجستهترین تفاوت بین برد جمهوریخواهان و دموکراتها در تاثیری است که سیاستهای نامزدهای این دو حزب بر قوانین محیطزیستی میگذارد. تا به حال دولت اوباما قوانین سفت و سختی را درباره فعالیت معادن برای حفظ محیطزیست اجرا کرده که این قوانین با برد کلینتون سختگیرانهتر هم میشوند و کلینتون بهطور قطع سیاستهای محیطزیستی خود را به صورت قانون درمیآورد که درنهایت منجر به کاهش تولید زغالسنگ میشود. بیامآی در ادامه با احتیاط از پیشبینی خود درباره برد قطعی هیلاری کلینتون و دموکراتها با کسب ۶۵ درصد کل آرا میگوید.

این موسسه همچنین پیشبینی میکند دموکراتها دوباره کنترل مجلس سنا را در دست بگیرند و اختیار مجلس نمایندگان در دست جمهوریخواهان بماند. از سوی دیگر، چشماندازی که برای فولاد ترسیم میشود، امیدبخشتر است، چون کلینتون به شدت با دامپینگ فولاد خارجی مخالف است. این موضوع برای فولاد تاثیرات آنی و فوری ندارد، اما میتواند نشانگر این باشد که فولاد زودتر از ۲۰۱۹میلادی شروع به رشد کند. پیش از این بیامآی ۲۰۱۹میلادی را سال شروع رشد فولاد پیشبینی کرده بود. در نمودار روند رو به رشد فولاد در امریکا نشان داده شده که براساس آن در سال ۲۰۱۶میلادی و در شرایطی که زغالسنگ حدود ۲۰ درصد رشد منفی داشته (ستون آبی)، فولاد رشدی یک درصد را تجربه میکند (ستون خاکستری. )

معدنیها به دنبال ترامپ

در هر صورت معدنیها اعم از زغالسنگ و سایر استخراجکنندگان مواد معدنی امریکا باید از ورود دونالد ترامپ جمهوریخواه به کاخ سفید استقبال میکنند چون ترامپ تلاش دارد قوانین زیستمحیطی را تضعیف کند یا حتی از بین ببرد. اگر هم کاخ سفید و کنگره در اختیار جمهوریخواهان باشد که به پیشبینی بیامای فقط ۱۵ درصد شانس وقوع این اتفاق وجود دارد، معدنیهای امریکا میتوانند روزهای خوبی را برای خود تصور کنند، اما این روزهای خوب برای معادن زغالسنگ پیشبینی نمیشود، چون حتی با وجود تضعیف قوانین زیستمحیطی باز هم سایر عواملی که بازار زغالسنگ را به عقب میرانند، از دور خارج نمیشوند. در بهترین حالت کاهش تولید زغالسنگ سرعت کمتری به خود میگیرد. در شرایطی که جهان به سوی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر برای تامین سوخت مورد نیاز مولدهای انرژی در تولید برق میرود و به دنبال گرم شدن زمین، دغدغههای زیستمحیطی ذهنها را به خود مشغول میکند، به نظر میرسد که زغالسنگ همچنان روسیاه میماند.

سوختن زغالسنگ

یک کارشناس زمینشناسی نیز این رویکرد را برای آینده زغالسنگ تایید میکند و در گفتوگو با صمت توضیح میدهد: تعداد معادن زغالسنگ امریکا در سال ۱۹۸۵میلادی، ۱۷۳ هزار و ۷۰۰ معدن بوده که در سال ۲۰۱۵میلادی به یک سوم این تعداد کاهشیافته و به ۶۵ هزار و۴۰۰ معدن رسیده است. بهرام فرزاد با اشاره به اینکه میزان تولید سالانه زغالسنگ در ۲۰۱۱میلادی از یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تن به ۸۹۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۵میلادی رسیده، افزود: تولید زغالسنگ در ۳ ماه نخست ۲۰۱۶ میلادی نیز ۱۷۲ میلیون تن و نیروی شاغل در سال ۱۹۸۵میلادی در معادن زغالسنگ ۱۷۴هزار نفر بوده و در سال ۲۰۱۵میلادی به ۶۵ هزار نفر رسیده است.

این اعداد روندی کاهشی را برای تولید و مصرف زغالسنگ در امریکا نشان میدهد. وی ادامه داد: در سال ۲۰۱۴میلادی که قیمت نفت پایین آمد به ادامه این سیر نزولی شدت بخشید. از سوی دیگر ساخت آخرین نیروگاههای امریکایی که سوخت آن از زغالسنگ تامین میشود مربوط به ۵۰ سال پیش است، پس از آن نیز دیگر نیروگاه زغالی جدید ساخته نشد و جای آنها را نیروگاههای گازی گرفت و در تولید انرژی، گاز جانشین زغالسنگ شد. به نحوی که در سال ۲۰۱۵میلادی در امریکا تولید انرژی با گاز برابر با میزان تولید انرژی با زغالسنگ بود و در سال ۲۰۱۶میلادی تولید انرژی با گاز یک درصد فراتر از زغالسنگ رفت و این روند همچنان ادامه دارد. فرزاد افزود: همه اینها را قرار میدهیم در کنار ورشکسته شدن شرکت پیبادی، بزرگترین شرکت خصوصی تولیدکننده زغالسنگ امریکا که به دلیل پایین آمدن قیمت زغالسنگ و مصرف این ماده در سال گذشته میلادی اتفاق افتاد.

سال پیش همچنین قیمت سهام شرکتهای زغالسنگی در بورس امریکا ۶۵ درصد افت داشت. همه این اتفاقها نشان میدهد که اوضاع زغالسنگ خیلی پیشتر از انتخابات ریاستجمهوری امریکا هم خوشایند نبوده و آمدن کلینتون به عرصه ریاستجمهوری امریکا و برجسته شدن دغدغههای زیستمحیطی فقط به این سیر نزولی دامن زده است. وی در پاسخ به سوالی درباره علت ترجیح گاز به زغالسنگ در صنعت امریکا جواب داد: با اینکه هزینه تولید انرژی از زغالسنگ یک سوم هزینه تولید انرژی با گاز است، اما امریکا گاز را ترجیح داد، هم به دلیل مسائل زیستمحیطی و هم مدرن کردن کارخانههای مولد انرژی. استخراج زغالسنگ مقدار زیادی گاز متان تولید میکند که یک گاز گلخانهای است و باعث گرم شدن زمین میشود و سوختن زغالسنگ هم باعث تولید دیاکسیدکربن میشود.