از دست ‌رفتن اعتمادها به تعادل بازار نفت در 2017

با آنکه هر روز سخن یکی از وزرای نفتی کشورهای تولیدکننده نفت، تیتر خبرگزاریها میشود اما نفت فارغ از این قیل و قالها از آرامش روزهای پایانی تابستان در پایین نمودارها لذت میبرد. در آشفته بازار مباحث فریز نفتی، موسسات تحقیقاتی و تحلیلهای کارشناسانه از بیتاثیر بودن این دست مذاکرات بر بازار خاموش نفت خبر میدهند. روز گذشته موسسه مالی «مورگان استنلی» امریکا در گزارش خود از به خطا رفتن پیشبینیهای خود از بازار نفت اذعان کرد.

آدام لانگسان، سرپرست محققان انرژی این موسسه پیشبینی کرده که بازار در اواسط سال 2017 به حالت تعادل برمیگردد. وی تاکید میکند که بازار تمایلی به عرضه بیش از حد ندارد و عرضه تا جایی رشد میکند که تقاضا با آن برابر باشد. لانگسان متذکر میشود که: «پیشبینیهای ما از بازار 2017 همچنان تغییری نکرده اما اعتقادمان به آن درحال تضعیف است.»

درحالی که استخراج نفت بین 6 تا 12ماه از سرمایهگذاری سال 2014 عقبتر است، رخدادهای پیشبینی نشده نیز به این تاخیر دامن میزند. در این ایام بار دیگر ما شاهد افزایش قیمت پس از روند نزولی درازمدت بودیم که میتوانست فرآیند بازگشت بازار را تا سال 2017 یا 2018 عقب نگه دارد. لانگسان معتقد است، تا زمانی که عرضه نفت بیش از حد تقاضا باشد، قیمتها در سطح 35تا 55 دلار برای هر بشکه باقی خواهد ماند. این موضوعی است که بیش از دو سال دغدغه ذهنی شرکتهای نفتی است.

همزمان از جمعه گذشته، چاههای نفت امریکا در هفته نهم از 10هفته رشد صعودی داشتهاند. چاههایی که از زمان سقوط قیمت نفت، فعالیتهای خود را آغاز کرده بودند. این مقدار شاید درحال حاضر زیاد به نظر نرسد اما پتانسیل آن را دارد که در آینده قیمت نفت را کاهش دهد.

لانکسان همچنین افزود:«امریکا همچنان به تولیدات خود ادامه میدهد و به نظر میرسد، بازار تبعات افزایش چاههای حفاری را دست کم میگیرد.» وی همچنین تاکید میکند که تعدای از این چاهها در مناطقی از نیومکزیکو و تگزاس قرار دارند که از مرغوبیت بالایی برخوردارند همچنین یکی از این چاهها تاثیر زیادی در تولیدات امریکا داشته که فراتر از انتظارات بوده است. وی ادامه میدهد: «ما منتظریم که کاهش نفت امریکا تا نیمه دوم سال 2016 تعدیل شود. این هدف با تکمیل پروژههای ناتمام چاههای حفاری و افزوده شدن چاههای جدید مسیر میشود.»

همچنین لانکسان تصریح کرد که عرضه میتواند به دست کشورهایی چون نیجریه و لیبی که از نظر سیاسی در وضعیت مشخصی نیستند، رشد داشته باشد.تیم داریس، روزنامهنگار و تحلیلگر بازار نفت نیز در مقاله خود در خبرگزاری فوربز نوشت: صحبتهای ضد و نقیض تولیدکنندگان نفت، تحلیگران، تجار، محققان سبب شده که فهمیدن سخن صحیح و نظر جدی در میان آنها دشوار شود. وی تصریح میکند که با وجود همه این اظهارات ضد و نقیض، بازار دو سال است که با مازاد عرضه روبهروست و قیمتها کاهش یافته است. در پی این وقایع بسیاری از شرکتها ورشکسته شدند و صنعت نفت متحمل ضررهای بیشماری شده است. تیم دایس معتقد است که شرایط امروزه بازار یک «وضعیت نرمال جدید» است اما قیمتها هنوز به «وضعیت نرمال جدید» نرسیدهاند.

سقوط نفت 114دلاری از تابستان سال 2014 قیمت درحال رسیدن به بالای 40دلار است. وقتی موشکافانه به قضیه نگاه میکنم به ردپای عربستان سعودی و روسیه به عنوان کشورهای ابرقدرت در تولید نفت میرسیم. پیش از برگزاری جلسه غیررسمی کشورهای تولیدکننده نفت در الجرایز، دو کشور مذکور موافقت کردند که برای بازار نفت تدبیری بیندیشند. یحتمل با این امید که در گفتوگوها راهی برای برونرفت از این بنبست بیابند. وی در گزارش خود تاکید میکند که تجارب تاریخی نشان دادهاند با وجود آنکه این دست بیانیهها میتوانند باید جنب و جوشی در بازار شوند اما عمر این لرزشها کوتاهمدت است و این حقیقت عریان بازار است که باقی میماند.