نتایج اقتصادی سفر رییس‌جمهور به کشورهای جنوب شرق آسیا

مجیدرضا حریری گفت: به نظر میرسد اهمیت سفر رییس جمهور به کشورهای جنوب شرقی آسیا بیشتر جنبه سیاسی دارد تا جنبه اقتصادی.

وی ادامه داد: این نیاز و ضرورت وجود دارد که ما ارتباطمان را با کشورهای جنوب شرقی آسیا برقرار و تقویت کنیم، چرا که سیاستهای کلی و توازن روابط ما در دنیا هم بیشتر به سوی شرق است. از سوی دیگر هم پس از تحریمها بهتر است که روابط مان را با آن بخشهایی از شرق آسیا که تا کنون کمتر با آنها رابطه داشتیم بیشتر کنیم و از ظرفیتهایی در این کشورها وجود دارد برای همکاریهای اقتصادی استفاده کنیم.

نایب رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: از منظر اقتصادی کشورهای تایلند، مالزی و ویتنام جزو ۱۰ کشور اولی نیستند که ایران با آنها رابطه اقتصادی دارد اما به اعتقاد اقتصاددانها آینده دنیا در اختیار آسیا است و برای همین باید از اکنون به دنبال این آینده باشیم. 

به گفته حریری، در مجموع ظرفیتهای همکاری و روابط اقتصادی در میان کشورهای جنوب شرقی آسیا با کشورهایی مثل ویتنام و مالزی بیشتر است. 

وی به ظرفیتهای اقتصادی ویتنام اشاره کرد و گفت: ویتنام کشوری است که موقعیتی مثل چین در سه دهه را دارد و در حال حاضر در حال پوست اندازی اقتصادی است و در حال گذار از یک اقتصاد بسته سوسیالیستی به یک اقتصاد آزاد است و ویتنام دارای نیروی کار ارزان و همچنین منابع دست نخورده است و امروز بسیاری از کشورها تولیدات شان را به ویتنام منتقل کردند.

به گفته این فعال اقتصادی، ویتنام میتواند یکی از مصرفکنندگان و خریداران مواد خام اولیه و نفت، گاز و پتروشیمی ایران باشد.

نایب رییس اتاق بازرگانی ایران و چین ادامه داد: فعالان اقتصادی که در جریان این سفر در هیات همراه حضور داشتند فعالان حوزه نفت، گاز و پتروشیمی بودهاند. به دلیل توسعه که در ویتنام در حال رخ دادن است نیاز به مشتقات نفتی برای ساخت و ساز بنادر، جادهها در ویتنام وجود دارد و آنها میتوانند خریدار مواد اولیه ما باشند و از طرف دیگر هم بازار ویتنام این ظرفیت را دارد که در آینده جزو بازارهایی باشد که ایران بتواند کالاهای مورد نیاز خود را از آن تامین کند.

به اعتقاد حریری، دنیا فعلی دنیایی است که باید مزیتها را ساخت و برای همین در مجموع هر نوع ارتباطی با کشورهای آسیایی میتواند مفید و موثر باشد.

نایب رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین عنوان کرد که به غیر صادرات مواد اولیه و کالا به ویتنام میتوان روی صادرات خدمات فنی و مهندسی به این کشور نیز حساب باز کرد.