احیای صنعت نساجی می‌تواند یک میلیون شغل ایجاد کند

به گزارش ارانیکو به نقل از نساجی امروز، وی در با اشاره به اینکه صنعت نساجی کشور نیازمند یک طراحی جدید است، تاکید میکند: الگوی جدیدی برای این صنعت باید ترسیم شود. این موضوع در مورد مدیریت واحدها نیز صدق میکند و بسیاری از کارخانجات نساجی از نبود نیروهای آموزش دیده و کارشناس در این حوزه رنج میبرند.

وی ضمن تایید اقدامات دولت یازدهم در زمینه بهبود وضعیت صنعت نساجی و حمایت از تولید کنندگان، این اقدامات را جوابگوی مشکلات عدیدهی این صنعت دیرپا نمیداند و معتقد است: احیای این صنعت پر رونق جاده ابریشم، نیازمند مدیریت استراتژیک است. زیرا صنعت نساجی براساس سند راهبردی به عنوان مهمترین صنعت و یکی از ۷ صنعت استراتژیک مورد نیاز کشور به شمار میرود.

قادری با گلایه از برخی ارگانهای دولتی، افزود: ارگانهای دولتی باید از سرمایهگذاری در صنعت نساجی خودداری کنند و افراد غیرمتخصص و کسانی که ارتباطی با صنعت نساجی ندارند، نباید به واردات پارچه اقدام کنند. وی ادامه میدهد: دولت برای تهاتر پول نفت، نخستین گزینهای که در اختیار دارد، واردات منسوجات است و این مسئله به زیان صنعت نساجی بوده و این بخش را زیانده کرده است.

این کارشناس توسعه بازار تاکید میکند: ارگانهای دولتی بهتر است به جای واردات محصولات نساجی، وارد عرصه صادراتی این صنعت شوند و توان و برنامهریزی خود را خرج سرمایهگذاری در بازارهای صادراتی صنعت نساجی نمایند. وی اضافه میکند: با سرمایهگذاری دولت در بازارهای صادراتی، هزینه تولید داخلی نیز کاهش خواهد یافت.

این تحلیلگر بازار، در توصیف وضعیت جهانی صنعت نساجی و پتانسیل محصولات نساجی ایران برای ورود به بازارهای جهانی، بیان داشت: در مقیاس جهانی، صنعت نساجی و تولید محصولات مرتبط با آن در حال تکامل و رشد است که بخش قابل توجهی از این رشد مربوط به آسیای میانی و شرقی و نیز آمریکای لاتین است. چون نرخ رشد مصرف منسوجات مرسوم، در این مناطق بسیار بیشتر از سایر نقاط جهان است.

بنابراین چشم انداز صنعت نساجی و پوشاک تنها میتواند حول مفهوم پویایی، نوآوری، حرکت مبتنی بر دانش و شبکههای مشتری مدار تجارت شکل گیرد. لذا، ورود محصولات نساجی کشور به بازارهای جهانی نیازمند تولید محصولات کیفی، تکنولوژیک و متناسب با مد و سلیقه جهانی و نیز تبلیغات و بازاریابی وسیع و هدفمند است.

قادری در پایان افزود: در دنیای امروز بدلیل رشد سریع صنعت مد و لباس و نیز فناوریهای نانوتکنولوژی و بیوتکنولوژی، که در تولید منسوجات مورد نیاز بازار تاثیر بسزایی دارند، رقابت با برندهای بزرگ و صاحب تکنولوژی، نیازمند ایجاد واحدهای قوی توسعه و تحقیقات در صنایع نساجی کشور است و به مدد این فناوریها میتوان صنعت پوشاک را به یک صنعت پردرآمد و پیشرو، با بهره وری اقتصادی مناسب و عدم تأثیر نامطلوب بر محیط زیست تبدیل نمود.