5 پروژه جدید آلومینیومی در دست اقدام

در این راستا ۵ پروژه جدید آلومینیومی در کشور در دست برنامهریزی و اقدام است، این موضوع را مدیر صنایع معدنی ایمیدرو در دومین اجلاس بینالمللی معدن و صنایع معدنی IMIS۲ اعلام کرد. محمد آقاجانلو در پنل تخصصی صنایع معدنی به میزان تولید، چشمانداز آلومینیوم و طرحهای جدید آلومینیومی در کشور پرداخت.

صنعت آلومینیوم در خاورمیانه

محمد آقاجانلو در پنل تخصصی دومین اجلاس معدن و صنایع معدنی با محوریت صنایع معدنی عنوان کرد: ایران تا افق سال ۱۴۰۴باید ۱/۵میلیون تن آلومینیوم، ۳میلیون تن آلومینا و ۸میلیون تن بوکسیت تولید کند. به گزارش صمت آقاجانلو خاطرنشان کرد: در یک سال گذشته آلومینیوم همانند سایر فلزات اساسی حدود ۲۰درصد افزایش قیمت داشته است. البته مهمترین نکتهای که در صنعت آلومینیوم میتوان به آن توجه کرد، قیمت تمامشده آن است که این موضوع متاثر از وجود آلومینا و دسترسی به انرژی است. در دنیا حدود ۳۸درصد قیمت تمامشده در شمش آلومینیوم متعلق به انرژی است. از اینرو دنیا به سمتی پیش خواهد رفت که در مناطقی که از مزیت انرژی بیشتری برخوردارند، صنایع آلومینیومی را مستقر کنند. البته منطقه خاورمیانه کمترین قیمت تمامشده آلومینیوم را داراست.  وی در ادامه با اشاره به میزان تولید آلومینیوم در خاورمیانه عنوان کرد: در منطقه خلیجفارس حدود ۵میلیون تن آلومینیوم تولید میشود. مزایای این منطقه بسیار مشابه کشور ما است. کشور امارات یکی از بزرگان صنعت آلومینیوم بهشمار میرود، این کشور حدود۲/۶میلیون تن تولید دارد و برنامه توسعه ۵میلیون تنی را نیز در دست اقدام دارد. از جمله یک واحد آلومینا را در دست احداث و در کنار آن، نیروگاهی را در حال تجهیز دارد تا از این طریق بتواند صنایع پاییندستی را نیز زیرپوشش خود قرار دهد. یا کشور بحرین ظرفیت حدود ۹۰۰هزار تنی در آلومینیوم دارد.

وی تاکید کرد: در مجموع این کشورها در صنعت آلومینیوم حدود ۴۰میلیارد دلار سرمایهگذاری کردهاند و تصمیم دارند ۲۰میلیارد دلار دیگر برای توسعه صنعت آلومینیوم سرمایهگذاری کنند. این در حالی است که ایران نخستین تولیدکننده آلومینیوم در منطقه بوده، اما در حال حاضر ظرفیت تولیدی آن ۴۳۰هزار تن در سال است. حدود ۲/۵میلیارد دلار در این زمینه سرمایهگذاری کرده و در حال حاضر نیز ۳۴۰هزار تن ظرفیت در حال اجرا است که تا ۳ سال آینده این ظرفیت را به ۸۰۰هزار تن افزایش خواهد یافت و این امر به ۵میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز دارد. آقاجانلو درباره وضعیت مصرف کشور نیز عنوان کرد: رشد مصرف در صنعت آلومینیوم در ۱۰ سال گذشته حدود ۱۲درصد بوده است. برآوردها نشان میدهد در سال ۱۴۰۴میلادی حدود یک میلیون تن مصرف کشور خواهد بود.

طرحهای آلومینیومی جدید

مدیر صنایع معدنی ایمیدرو با اشاره به ۵پروژه صنعت آلومینیوم در سطح کشور که برای آن برنامهریزیهای لازم شده، عنوان کرد: ما برای این پروژهها انتظار داریم که سرمایهگذار جذب شده و احداث آن آغاز شود، چراکه در سال ۱۴۰۴میلادی به ۱/۵میلیون تن آلومینیوم و ۳ میلیون تن آلومینا نیاز داریم. آقاجانلو با اشاره به مهمترین پروژه آلومینیومی در دست اقدام عنوان کرد: مهمترین پروژه ما پروژه تولید آلومینای خلیجفارس است که ظرفیت آن ۱/۶ قابل توسعه میلیون تن و تا ۳ میلیون تن نیز قابل توسعه است. بوکسیت مورد نیاز آن قرار است از کشور گینه تامین شود. وی افزود: نکتهای که باید متذکر شد این است که قیمت تمامشده آلومینا مربوط به انرژی است. از اینرو در دنیا بوکسیت را به سمتی که منابع انرژی و کانونهای مصرف باشند، پیش میبرند.  آقاجانلو در ادامه افزود: سایت و زمین پروژه تولید آلومینای خلیجفارس در ناحیه پارسیان واقع شده و آماده جذب سرمایهگذار است. زمین مورد نظر نزدیک به اسکله و دریاست و فاصله نزدیکی با لامرد که محل آلومینیوم جنوب است، دارد.

وی در ادامه عنوان کرد: فاصله تولید و مصرف بیش از ۳۰۰هزار تن خواهد بود. از اینرو باید تولید شمش آلومینیوم در اولویتهای کشور قرار گیرد. بنابراین در این راستا واحدی با ۳۵۰هزار تن در نظر گرفته شده که تا ۷۰۰هزار تن نیز این ظرفیت قابل افزایش خواهد بود. مدیر صنایع معدنی ایمیدرو با اشاره به پروژه بعدی خاطرنشان کرد: پروژه بعدی پروژه پترولیوم کک است. برای تولید هر یک تن آلومینیوم حدود ۵۰۰میلیون تن پترولیوم کک مصرف میشود. باوجود اینکه کشور ما کشوری نفتی است، اما متاسفانه همچنان این ماده را وارد میکنیم. با توجه به این نیاز این پروژه آغاز شده و مطالعات آن نیز انجام شده است. مجوز خوراک از وزارت نفت و مجوز زیستمحیطی گرفته شده و زمین برای آن اختصاص داده شده است. همچنین مطالعات آن با شرکت فرانسوی در حال اتمام است و بهزودی وارد جذب سرمایهگذار و مناقصه خواهیم شد.

آقاجانلو در ادامه با اشاره به پروژه چهارم آلومینیوم کشور عنوان کرد: کشور ما حدود ۴۵هزار تن تولید محصولات فویل و ورق آلومینیومی دارد و این درحالی است که بیش از ۱۰۰هزار تن مصرف داریم که تا افق ۱۴۰۴ به ۱۵۰ تا ۲۰۰هزار تن خواهد رسید. از اینرو واحد دیگری در این زمینه با ظرفیت ۱۶۰هزار تن که ۶۰هزار تن آن تولید ورق «کَن»، ۵۰ هزار تن فویل و ۵۰هزار تن ورق نورد گرم است، در دست برنامهریزی و احداث است. وی آخرین پروژه را بیلتسازی عنوان کرد و گفت: زمانی که شمش تولید میشود در عمل ۹۵درصد سرمایهگذاری انجام شده است. اما اگر سرمایهگذاری ۵درصد آخر را انجام ندهیم، باعث میشود حدود۲۰درصد ارزشافزوده آن کاهش پیدا کند. از اینرو پروژه بیلت برای آلومینیوم جاجرم در یک سال آینده راهاندازی خواهد شد. طول بیلتهای تولیدی این پروژه حداقل تا ۶ متر پیشبینی شده است. این اندازه بیلت در کشور تاکنون تولید نشده است. بنابراین با این پروژه میتوانیم بیلت بلندتر با کیفیت بهتر تولید کنیم.

ضرورت توجه به صنعت آلومینیوم

فلز آلومینیوم بهدلیل سبک بودن در صنایع مختلف چون بستهبندی، حملونقل، صنایع ساختمانی، ماشینآلات و تجهیزات تا صنایع برقرسانی و مقاومسازی کاربردهای فراوانی دارد. البته میزان سرانه مصرف آلومینیوم در هر کشوری نشان از توسعهیافتگی آن کشور بهشمار میرود. هرچند به گفته محمد آقاجانلو، مدیر صنایع معدنی ایمیدرو رشد مصرف در صنعت آلومینیوم در ۱۰ سال گذشته حدود ۱۲درصد رشد داشته و برآوردها نیز نشان میدهد که در سال ۱۴۰۴میلادی حدود یک میلیون تن مصرف کشور خواهد بود. اما بهطور کلی باید عنوان کرد که کشور ما در صنعت آلومینیوم یک کشور نوپا بهشمار میرود و براساس آمارهای اعلامشده از سوی مسئولان کشوری، سرانه مصرف آلومینیوم در ایران حدود یکچهارم کشورهای اروپایی است. البته این موضوع را باید در نظر گرفت که مواد اولیه آلومینیوم یعنی بوکسیت نیز در ایران به وفور یافت نمیشود، اما موضوعی که میتواند شکلگیری طرحهای جدید را برای کشور ما توجیهپذیر کند، تا در این زمینه بتوانیم گامهایی برای صادرات آن برداریم، وجود انرژی فراوان و دسترسی ما به آبهای آزاد است. چراکه مصرف بالای انرژی الکتریکی در تولید آلومینیوم از اهمیت بالایی برخوردار بوده و یکی از مزیتهای ایران در صنایع معدنی، وجود انرژی ارزان چون گاز و برق است که در زمینه آلومینیوم نیز میتواند این صنعت را از نظر اقتصادی توجیهپذیر کند. پس ایجاد ظرفیتهای جدید در صنعت آلومینیوم در کشور ما میتواند منطقی باشد. از اینرو اگر در این صنعت به میزان کافی سرمایهگذاری نشود، نباید انتظار تاثیر اقتصادی مثبتی در این صنعت را داشت.