کاهش قیمت جهانی مواد غذایی با وفور عرضه

به گزارش نمایندگی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در جمهوری اسلامی ایران، شاخص بهای مواد غذایی فائو در ماه آوریل به رقم متوسط 168 واحد رسید که نسبت به ماه مارس 1/8 درصد کاهش نشان میدهد. با این وجود رقم یاد شده هنوز هم 10 درصد بالاتر از سطح سال گذشته میلادی محاسبه شده است. شاخص بهای شکر با 9/1 درصد افت در ماه یاد شده میلادی بیشترین کاهش را نشان داد. عرضه گسترده صادرات از برزیل و تداوم کاهش تقاضای جهانی واردات دلیل این افت قیمت گزارش شده است.

شاخص بهای روغن نباتی فائو نیز در ماه آوریل و در پی تقاضای ضعیف برای روغن پالم و نیز پیشبینیها درباره رشد جهشی کشت و برداشت سویا در آمریکای شمالی و جنوبی، با افت 3/9 درصدی مواجه شد. شاخص بهای مواد غذایی فائو که بر اساس شاخص وزن تجاری، بازارهای بینالمللی را رصد میکند به پنج گروه کالایی اصلی شامل حبوبات و غلات، روغنهای گیاهی، محصولات لبنی، گوشت و شکر تقسیم میشود. کاهش قیمت گندم، به رغم ثابت ماندن قیمتهای بینالمللی برنج، منجر به پایین آمدن شاخص بهای غلات به میزان 1/2 درصد شد. بر اساس گزارش فائو، شاخص بهای لبنیات نیز در پی ورود نیمکره شمالی به فصل اوج تولید، 3/3 درصد کاهش یافت، اما در مقابل، افزایش قیمت برخی انواع گوشت در پی تقاضای بالای داخلی در اتحادیه اروپا و افزایش صادرات به چین، رشد 1/7 درصدی نشان داد. فائو پیشبینیهایش درباره تولید جهانی غلات در سال 2017 را بهروزرسانی و اعلام کرده حتی با وجود رشد یک درصدی مصرف، تولید این محصولات از سال 2016 احتمالا با افت سالانه 0/4 درصدی مواجه بوده است.

بر اساس گزارش دفتر نمایندگی فائو در ایران، پیشبینیهای جدید که در «گزارش عرضه و تقاضای غلات» منتشر شدند حاکی از کاهش نسبت ذخایر به مصرف در سال 18/ 2017 به 25/8 درصد است، که اگرچه از منظر تاریخی رقمی بالا و دلگرمکننده است، اما اندکی از سطح فصل جاری پایینتر است. بررسیهای جدید نشان میدهد تولید جهانی غلات نسبت به ماه آوریل افزایش داشته است. برزیل ظاهرا از برداشت بیش از انتظار ذرت برخوردار بوده و تولید جهانی این محصول به هزار و 54 میلیون تن افزایش خواهد یافت. تخمین تولید جهانی برنج در رقم 506 میلیون تن ثابت مانده و پیشبینی برای گندم – 740 میلیون تن – نیز بدون تغییر باقی ماند، زیرا حجم پایینتر و مورد انتظار برداشتها در استرالیا، کانادا، فدراسیون روسیه و آمریکا توسط افزایش احتمالی سطح زیر کشت در اتحادیه اروپا، هند و مراکش جبران میشوند.