ارزش یک دلار در صنعت کشتیرانی/جابجایی یک تن کارگو به ازای هر دلار

به نقل از کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، حجم وسیعی از تجارت کالا در جهان از طریق دریا انجام شود و در این میان کشتیرانی به عنوان عنصری کلیدی در اقتصاد جهانی معرفی میشود تا ارتباط بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را در سرتاسر کرۀ خاکی فراهم کند. اما، آنچه در این صنعت نسبتاً کمتر به آن توجه شده است ارزش پول است که باید نگاهی دقیق به آن انداخت.

بر اساس گزارش منتشر شده از سوی موسسۀ تحقیقاتی کلارکسونز، امروزه در جهان یک دلار مریکا پول ناچیزی است و بر اساس آخرین قیمتهای اعلام شده با آن میتوان تنها ۰/۰۲۵ گرم طلا یا دو درصد از یک بشکه نفت خام را خریداری کرد. همچنین، بر اساس آخرین قیمت گذاری آنلاینِ Walmart با یک دلار بیش از نیمی از یک لیتر شیر را نمیتوان خرید. از این رو، این مبلغ در قبال اقتصاد ۷۵ تریلیاردی جهان بسیار ناچیز است.

با این حال در صنعت کشتیرانی یک دلار ارزش زیادی دارد به گونهای که جابه جایی بار بر حسب تن-مایل و تقسیم آن بر ارزش تخمینی ناوگان اهمیت یک دلار را در صنعت کشتیرانی نشان میدهد.

به بیانی دقیقتر، معادل خدمات قابل ارائه به اسکناس یک دلاری در صنعت کشتیرانی برای محصولات پتروشیمی و نفت خام، تجارت گاز و کانتینر و شناورهایی که این محمولهها را بار میزنند، قابل توجه است. بر این اساس و پیش بینیهای تجاری سال ۲۰۱۷ میلادی، با یک دلار در ارزش ناوگان جهانی و از آغاز ماه می سال جاری میلادی میتوان ۱۱۰ تن-مایل را طی یک سال خریداری کرد. معامله جالب توجهی به نظر میرسد: به ازای یک اسکناس یک دلاری یک تن کارگو در بیش از ۱۰۰ مایل جابه جا میشود.

عامل اهمیت یک دلار در صنعت کشتیرانی چیست؟

ارزشمند بودن اسکناس یک دلاری در صرفه به مقیاس از طریق جابه جایی بار در دریا طی زمان و در مسافتهای دور ایجاد میشود. میانگین حمل یک تن در این گستره حدودا پنج هزار و ۱۶ مایل و میانگین سایز شناورها ۵۸ هزار و ۷۰۶ DWT است. میزان تن-مایل به ازای هر دلار در طول زمان و به موجب تغییرات حاکم بر شرایط بازار سرمایه، هزینههای اساسی و پیچیدگی ساخت شناورها و بهره وریِ آنها، سرعت و سودمندی تغییر میکند (نرخ ناوگان و رشد تجارت همیشه در یک تراز قرار نمیگیرند). در بخشهای مختلف نیز آمار و ارقام میتواند به طور قابل توجهی متفاوت از یکدیگر باشند.

اسکناس یک دلاری در بخش شناورهای فله بر و نفتکش سالانه و به ترتیب ۱۵۴ و ۱۰۱ تن-مایل تجارت را مدیریت می کند. برای شناورهای گران قیمت و پیشرفته این رقم پایینتر است. برای شناورهای کانتینری علی رغم سرعت بالای آنها این رقم ۱۱۴ تن-مایل ثبت میشود. سایز شناورها (صرفه جویی به مقیاس در ساخت شناورها) و تراکم بار (بر حسب تن) در تعیین این امار نسبی نیز نقش دارند (که البته گسترۀ کامل باری که هر نوع شناور حمل میکند را دربرنمیگیرد).

با این حال، فارغ از تعداد دقیق و تغییراتی که بازار در طول زمان شاهد آن است، ۱۱۰ تن-مایل تجارت سالانه برای یک دلار در زمانی که در بخشهای دیگر ارزش آن به شدت افت کرده است، ارزش بسیار خوبی دارد. این موضوع توانایی کشتیرانی در حمل تقریبیِ ۸۴ درصد از تجارت جهان بر حسب تن و نقطه اتصال برای نگه داشتن اقتصادهای جهانی شده در کنار یکدیگر را تایید میکند.

مهمترین نوسان در کشتیرانی این است که بازیگردانهای آن میتواند به ثروت خود بیافزایند یا آن را از دست دهند با این حال مشارکت اقتصادی حاصل از هر دلارِ سرمایه گذاری شده میتواند یکی از بزرگترین معاملات در این صنعت باشد.