برای جنگ تمام‌عیار بی‌برنامه هستیم

رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران با بیان ناگفتههایی از شرایط فعلی اقتصادی، خواستار تعیین خطوط قرمز برای اقتصاد کشور شد و گفت: زمانی پرچم کشور در دست سیاسیون بود ولی هماکنون با توجه به شرایط موجود، این پرچم باید در دست اقتصادیون باشد. یحیی آلاسحاق در گفتگو با مهر با اشاره به تحلیل اقدامات صورت گرفته در حوزه حمایت از تولید ملی، جنگ اقتصادی پیش روی کشور و ابزارهای تدافعی این جنگ تمام عیار، گفت: اولا تصور اینکه حمایت از تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی در یک مقطع یکساله باید صورت گیرد، برداشت کاملی نیست بلکه در واقع، نامگذاری سال جاری شروع سلسلهای از اقدامات است که ادامه دارد؛ بنابراین اینکه بگوییم که از ابتدا تا انتهای امسال چه مباحثی باید شکل گیرد، چندان دقیق نیست، چراکه این حرکت یکساله نیست.

به اعتقاد وی، تولید ملی برآیند یکسری عوامل متعدد داخلی و خارجی است که اگر این مجموعهها در کنار یکدیگر قرار گیرد، میتواند تولید را شکل دهد؛ چراکه تولید برآیند عوامل متعدد داخلی و خارجی است که بر این حوزه تاثیرگذاری دارند. رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران در تحلیل فضای فعلی کسب و کار کشور گفت: واقعیت این است که ما در حوزههای اقتصادی با یک چالش جدی برخورد کردهایم؛ بنابراین نباید شک کرد و این امر قابل پوشش و اغماض نیست که هم اکنون در حوزههای خارجی، بدخواهان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به صورت روشن و صریح اعلام کردهاند که در این حوزه با ما در جنگ هستند و هر کاری که از دستشان برمیآید، برای تحت فشار قرار دادن حوزه اقتصاد، انجام میدهند. البته این کار را نیز شروع کردهاند.

همه علائم جنگی است

وی معتقد است که کشورهای سلطهجو، این تنظیم امور را به بهترین شکل انجام دادهاند، بنابراین مشکل اصلی این است که ما این تنظیم امور را نداریم و در مقابله اینکه آنها در این صحنه، ستاد عملیاتی؛ طرح و نقشه جنگی دارند و هماهنگ عمل کرده و طرحهای خود را قاطعانه پیگیری میکنند؛ ابزارها و الزامات خود همچون راهاندازی یک ستاد عملیات جنگی را نیز طراحی کردهاند، در حالی که ما هنوز به اندازه آنها، احساس خطر نکردهایم. وی ادامه داد: در شرایط جنگ، همه امکانات کشور قانونا، غیرتا و ملیتا باید در مسیر جنگ بسیج میشد؛ در حالی که هم اکنون در مقابل این جنگ تمام عیار اقتصادی، این موضوعات مدنظر قرار نگرفته است، بنابراین باید بدانیم که دشمنان، تمام قد در حوزه اقتصاد با ما درگیر هستند و ما باید با تمام قد، در صحنه حاضر شویم. آل اسحاق گفت: این ظهور تمام قد در صحنه، الزامات و شرایطی دارد که یکی از آنها، این است که همه قبول کنند که جنگ است.

اقتصاد اولویت اول نظام شود

به گفته وی، جدای از بحث جنگ در این حوزه، باید به این نکته توجه داشت که اقتصاد ایران هم اکنون دو زاویه دارد، اول اینکه تهدیدی در حوزه اقتصاد با ما همراه شده است و باید با آن روبرو شویم. زاویه دیگر، اهدافی است که در حوزه اقتصاد همچون برنامه پنج ساله وجود دارد، بنابراین بخشی از این حوزه سلبی و بخش دیگر، ایجابی است که باید به اهداف دست یابیم، ضمن اینکه رشد 8 درصدی و اول شدن در منطقه، رفاه، آسایش و رشد بنیانها نیز در دستور کار است. وی اظهار داشت: همچنین در مقطعی از زمان نیز، پرچم کشور به دست حوزه سیاسی و سیاسیون بوده است و هم اکنون نیز، ضرورت مقابله با تهدید این است که نیروی پیشبرنده حوزههای حاکمیتی، باید نیروی اقتصادی باشد؛ به این معنا که اگر قبول کردیم که حوزههای دیگر با هماهنگی حوزههای اقتصادی پیش روند، به امنیت، اهداف سیاسی و فرهنگی هم دست خواهیم یافت.

پرچم کشور باید به دست اقتصادیون باشد

آلاسحاق تاکید کرد: پرچم باید به دست اقتصادیون باشد و برای رسیدن به اهداف سیاسی، فرهنگی و امنیتی باید پرچم را به دست حوزه اقتصاد داد. اگر این را قبول کردیم، آنگاه همه تدابیر، سیاستها و اولویتبندی در حوزه اقتصاد متمرکز میشود و اگر تدبیر سیاسی نیز صورت گیرد، با اولویت اقتصادی این تدبیر ساماندهی خواهد شد و این یکی از ضروریات کار است.

تعیین خطوط قرمز برای اقتصاد

وی خاطرنشان کرد: یک ضرورت دیگر این است که این حوزه، احتیاج به خطوط قرمز دارد، یعنی باید حوزه اقتصاد به دلیل قرار گرفتن در معرض تهدید، خطوط قرمزی داشته باشد، همانطور که در شرایط جنگی، هر کس اختیار ندارد هر کاری را انجام دهد، همه باید در حوزه جنگ اقتصادی مراقب رفتار خود باشند و حرکت مغایری را صورت ندهند. رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران خاطرنشان کرد: در شرایط جنگ اقتصادی، هر کس با حسن نیت یا سوء نیت حق ندارد که از این خط قرمزها عبور کند، همانطور که در جنگ نیز، افسران حوزه عملیاتی حق ندارند که از فرمان کلی سرپیچی کنند.

تشکل ستاد فرماندهی کل برای اقتصاد کشور

رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران تاکید کرد: بر این اساس باید، یک ستاد عملیاتی تشکیل شود که شمول آن بر همه حوزهها باشد، به این معنا که یک ستادی تشکیل شود تمام حرکات را در جنگ در مقابل دشمنان به نحو هماهنگ پیش برد؛ همانطور که در جنگ، یک ستاد فرماندهی کل وجود دارد؛ در این جنگ تمام عیار اقتصادی نیز باید این ستاد مشترک شکل گیرد. به اعتقاد وی، هم اکنون در جنگ تمام عیار اقتصادی، یک طرف میز ایران و یک طرف دیگر، شش کشور تاثیرگذار دنیا حضور دارند، بنابراین در درون کشور نیز باید جمع‎بندی در این ستاد مشترک شکل گیرد و نهاد فراقوایی که به این منظور تشکیل میشود، کار را فرماندهی کند.

آلاسحاق گفت: بر این اساس، پیشنهاد این است که برای اداره امروز اقتصاد و همه اهداف آن، سایر حوزهها اعم از سیاسی و فرهنگی باید کار خود را با محوریت اقتصاد پیش برند، ضمن اینکه ستتاد فراقوایی مثل شورای امنیت ملی و شورای عالی انقلاب فرهنگی، تشکیل شود که در آن، از همه تاثیرگذاران حضور داشته باشند و با یک فرماندهی واحد، تاثیرگذاری داشته باشند. وی تاکید کرد: واقعیت این است که این حالت و این اقتضاء، تدابیر خاص خود رامیخواهد و با تدابیر عادی نمیتوان کار ویژه صورت داد؛ ضمن اینکه افسران عملیاتی نیز باید متناسب با این شرایط انتخاب شوند، چراکه افسران عادی نمیتواند ادارهکننده شرایط غیرعادی باشد؛ اما متاسفانه هم اکنون این طور نیست.

آلاسحاق بر ضرورت وجود انضباط در تمامی مسائل تاکید و تصریح کرد: در اقتصاد جنگی، باید شرایط انضباط جنگی حاکم باشد، دادگاهها نیز صحرایی است و با ویژگی خاص خود، کار را پیش میبرد، این در شرایطی است که انضباط دوران ویژه باید بر کشور حاکم باشد. وی اظهار داشت: در نهایت باید قبول کرد که امروزه، شرایط کشور اقتضائات کشور به گونه ای است که باید با دید و زاویه نیروهای اقتصادی، کشور را پیش برد، الان حوزه تهدید و رسیدن به اهداف اقتصادی است که هر دو این حوزه، میطلبد که نگاه به مسائل با دید و ابزار اقتصادی باشد.

رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران با انتقاد جدی از برخی سیاستمداران و سیاستگذاران کشور در مقابل تهدیدی که امروز دشمنان در اقتصاد پیش روی ایران قرار دادهاند، تصریح کرد: هنوز وجدان این افراد بیدار نشده که شرایط عادی نیست؛ در حالیکه برخی میخواهند با اهداف، منافع شخصی و گروهی و با ابزارهای عادی و زمان غیر ملتهب مسائل را آرام و با راحتی حل کنند و این عدم درک صحیح از شرایط موجود است. وی گفت: راهی جز این نیست و خواهش ما این است که این شرایط را درک کنند؛ این در حالی است که اگر این شرایط به خوبی درک شود، مشخص است بالقوههای ما امروز به مراتب بیشتر و قویتر از جنگ تحمیلی هشت ساله است و علیرغم همه محدودیتها، اقتضائات ما به گونهای است که امکانات بیشتری برای دفاع داریم؛ اما باید درک صحیح داشت و با برنامهریزی منسجم، کار را پیش برد.