نیاز به پایداری در رشد اقتصادی

مهمترین بحثی که در حال حاضر در رشد اقتصادی مطرح میشود مقوله پایداری است. پایداری رشد مهمتر از نرخ و میزان رشد است. اگر ما بتوانیم بحث پایداری در رشد اقتصادی را در سالهای متمادی حفظ کنیم، قطعا شاهد شکوفایی و رونق اقتصادی در کشورمان خواهیم بود. بر اساس اطلاعات مرکز آمار، رشد اقتصادی در بهار سال جاری معادل هفتدرصد است که عمده این رشد مربوط به بخش خدمات است. دستیابی به رشد پایدار اقتصادی مستلزم بهبود محیط کسب و کار، تخصیص بهینه منابع و ارتقای بهره وری و کارایی و به نوعی افزایش سرمایهگذاری داخلی و خارجی است.

این عوامل موجب پایداری رشد اقتصادی و در نهایت منتج به افزایش اشتغال در کشور خواهد شد. همانطور که اشاره کردم کشور ما از ظرفیتهای خوبی برخوردار است که به مدد آنها میتواند رشد بالای اقتصادی را به ارمغان آورد. ما در بخشهایی چون خدمات، نفت و انرژی، فولاد، گردشگری، معدن، ترانزیت و حمل و نقل و... دارای امتیازات وافری هستیم. مطمئنا اگر در بخش گردشگری برنامهریزی درستی صورت گیرد و سرمایهگذاری لازم انجام شود میتوانیم به درآمدزایی خوبی برسیم.

ما باید از بخش دولتی به سمتی حرکت کنیم که عمده رشد ما توسط بخش خصوصی خلق شود، چرا که در این صورت رشد اقتصادی از پایداری بیشتری برخوردار خواهد بود. در دستیابی به رشد هفتدرصدی باید به جایگاه صادرات غیرنفتی نیز توجه داشت. این مهم به موضوعات متعددی مربوط میشود که در این میان نمیتوان از نقش نرخ ارز غافل ماند. ما باید نرخ ارزی را تعیین کنیم که امکان رقابت ما را در عرصه جهانی فراهم سازد، چرا که در حال حاضر نرخ ارز در شرایطی ثابت مانده است که سالانه بهای تمام شده محصولات ما افزایش پیدا میکند. این امر نه تنها امکان رقابت در بازارهای جهانی را از ما سلب میکند، بلکه باعث میشود بازارهای فعلی خودمان را نیز از دست بدهیم.

همچنین بهای تمام شده صادرات ما از منظر حمل و نقل نسبت به سایر کشورها بالاتر است و عمدتا حمایتهای کمتری از حوزه صادرات صورت میگیرد، درصورتی که اگر حمایتها و پشتیبانیهای لازم از بخش صادرات غیرنفتی صورت گیرد، این بخش میتواند پیشران توسعه اقتصادی قلمداد شود. همچنین اگر این حمایتها به صورت عملی و نه به صورت شعاری صورت گیرد، میتواند رشد اقتصادی بالاتری برای کشور ما به ارمغان بیاورد و منجر به اشتغال زایی بیشتر در کشور شود. برای رسیدن به رشدهای بالاتر اقتصادی و خروج بخشهای تولیدی از رکود فعلی، مطمئنا ما نیاز به طرحهای مبتکرانه و خلاقانه بیشتری داریم، چرا که اگر قرار باشد ما به سبک و سیاق گذشته عمل کنیم، مجددا به نتایجی میرسیم که امروز به آنها دست پیدا کردهایم. ما باید روشها و نگاه خود را تغییر دهیم و تلاش بیشتری انجام دهیم تا بتوانیم به افقهای روشنتری برسیم.