الزامات جدید در گزارشگری مالی
در چند سال اخیر چرخش جدی در نظام مالی کشور داشتیم و به صورت خاص با سختگیریهایی در سرعت گرفتن پیاده سازی نظام گزارشگری مالی و بانکها روبهرو بودیم، به این معنا که برای مثال ما اسم آن را لزوما IFRS یا استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی نگذاریم و آن را به عنوان نظام جدیدی که تغییراتی را در نظام گزارشگری مالی ایجاد کرده است، در نظر بگیریم.
عدهای ممکن است این تغییرات را نزدیک شدن به IFRS بدانند، عدهای بگویند مسیری است که در نهایت به IFRS منتهی میشود و عدهای نیز بگویند این تغییرات به صورت کلی الگوهای جدیدی از گزارشگری مالی است.
این تغییرات را برای بازار سرمایه الزام کردیم، اما این الزام برای بخشهای مختلف معانی متفاوتی دارد، به این معنا که اکنون برای شرکتهای بورسی میتواند این الزام به وجود آید که گزارشهای خود را مطابق با IFRS انجام دهند، ولی واقیعت این است که شرکتها مجامع خود را با همان صورتهای گزارشگری مالی که در گذشته انجام میشد، با اندکی تغییر، برگزار میکنند و این فرصت را دارند که برای مثال تا شش ماه بعد از آن صورتهای مالی مبتنی بر IFRS را هم ارائه کنند. بنابراین در هر صورت چیزی به عنوان مانع برای برگزاری مجامع آنها وجود ندارد.
این در صورتی است که شرایط برای بانکها اندکی متفاوت است. در واقع بانکها سر دو راهی نبودند، بلکه سر سه راهی قرار داشتند. بانک مرکزی به عنوان نهاد ناظر الزامی را قرار داده بود و الگوی جدیدی را برای گزارشگری که با قبل بسیار تفاوت داشت ابلاغ کرده. همینطور یک الزام سنتی را سازمان حسابرسی ایجادکرده بود و همچنان پافشاری میکند که به شیوه آنها گزارشگری مالی صورت گیرد. الزام سوم مربوط به سازمان بورس است که برای بانکهای بورسی در نظر گرفته شده است.
نکته مهم این است که تک تک صنایعی که در بازار سرمایه است برای اینکه از بعد گزارشگری در بورس پذیرفته شوند یک نهاد ناظر بیشتر ندارند و آن نهاد سازمان بورس اوراق بهادار است. بنابراین بانکهای پذیرفته شده در بورس استثنا هستند، یعنی آنها علاوه بر اینکه نهاد ناظری در حوزه گزارشگری به نام سازمان بورس اوراق بهادار دارند، نهاد دیگری هم با عنوان بانک مرکزی بر آنها نظارت دارد و ناچار هستند قوانین و الزامات هر دو نهاد را رعایت کنند. اینطور به نظر میرسد که حساسیت مخاطبان نیز نسبت به گزارشهای اعلامی آنها بیشتر بوده است.
اگر بانکی تا کنون بدون اینکه هیچتغییری در فعالیتهای خود ایجاد کند و به صورت ناگهانی با شیوههای جدید گزارشگری گزارشهای آن از سوددهی تبدیل به زیاندهی شود، تنها به دلیل تغییر در سبگ گزارشگری مالی است. فعالیتها نسبت به چهار، پنج سال اخیر یا حتی 10 سال پیش تغییری نکرده است. اگر بنا بر این است که رعایت استانداردهای جدید گزارشدهی به اصلاح بانکها بهویژه بانکهای بورسی بینجامد، باید با جدیت این کار را دنبال کرد و تغییرات تنها ظاهری نباشند.
خبر بعدی »
پروندهسازی علیه ارزانی
-
آخرین اخبار
- اخبار بیشتر
-
آخرین مقالات
- مقالات بیشتر