به گفته معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، این کار از شش ماه قبل شروع شده است و شرکتهایی در زمینه تولید پوشاک در مناطق مختلف کشور از جمله شهرهای مشهد، اصفهان و زنجان تحت همین عنوان قرارداد برای تولید با برندهای خارجی بستهاند. معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه تلاش میکنیم بهتدریج موانع را رفع و اتصال شرکتهای داخلی و خارجی را تسهیل کنیم، افزود: چند حوزه نظیر مهارت نیازمند کمکهای فنی هستند و ما کمک بلاعوض به آنها میدهیم. همچنین نیروی کاری که استخدام میشود مشمول مشوقهای بیمهای خواهد شد. منصوری به «ایرنا» گفت: در صورت نیاز به تامین مواد اولیه و خرید تجهیزات، منابع بانکی از طریق بانک توسعه تعاون تخصیص داده خواهد شد. بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه امسال حدود ٢٠ هزار میلیارد تومان برای اشتغال در نظر گرفتهاند که نظیر تولید در این کارخانه برای ما در اولویت قرار دارد.
معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی افزود: با شرکتهای خارجی در صنایع پوشاک، فناوری اطلاعات و کفش وارد همکاری شدهایم و در نظر داریم حوزههای دیگر را افزایش دهیم.
چالشهای صنعت نساجی
علاوه بر اخبار اعلام شده از سوی معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نشست کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران نیز ابوالفضل روغنی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران با اشاره به قدمت و سابقه طولانی صنعت نساجی در کشور، بررسی مشکلات این حوزه، یافتن راهکارهای لازم برای حل آنها را اقدامی ضروری دانست و تصریح کرد: این صنعت ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال پایدار دارد. در سطح دنیا صنعت نساجی بهعنوان یکی از صنایع پرسود و اشتغالزا شناخته شده اما در ایران به ظرفیتهای این صنعت توجه لازم نمیشود.
وی خواستار رسیدگی به چالشهای موجود دراین بخش شد و گفت: با توجه به روابط سازندهای که بین اتاق ایران و مجلس شورای اسلامی شکل گرفته است، میتوان از پتانسیلهای این بخش برای پیگیری و رفع موانع قانونی در صنعت نساجی استفاده کرد. این فعال اقتصادی، پارلمان بخشخصوصی را بهترین مکان برای طرح مشکلات حوزههای مختلف اقتصادی به ویژه صنعت نساجی دانست. جمشید بصیری، رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه از تهیه بیانیهای با امضای تعداد زیادی از فعالان این صنعت در راستای رسیدگی مسوولان دولتی به مشکلات صنعت و تقویت پایههای اصلی آن در اقتصاد خبر داد و گفت: با وجود آنکه در کشورهای مختلف، صنعت نساجی بهعنوان بخش اشتغالزا و ارزآور به شمار میآید، در ایران مورد بیمهری شدیدی قرار گرفته است.
زمانی بود که پوشاک و برندهای فعال در عرصه نساجی ایران در بازارهای اروپایی، شناخته شده بودند اما امروز خبری از آنها نیست. به اعتقاد این فعال اقتصادی، صنعت نساجی در ایران متناسب با مزیتهای نسبی آن در کشور، مورد توجه قرار نگرفته است. نیروی کار ارزان، منابع ارزی ارزان قیمت، نیروی تحصیلکرده، موقعیت مکانی مناسب، بازار گسترده داخلی و منطقهای و بسیاری موارد دیگر، همگی از مزیتهای کشور در این وادی به شمار میآید که از آنها غافل هستیم. وی در ادامه به برخی از مهمترین معضلات حوزه نساجی که به شکل مانعی جدی در مسیر رشد این صنعت قرار گرفته است، اشاره کرد. بصیری از کمبود پنبه در کشور سخن گفت.
براساس اظهارات وی میزان تولید این محصول در داخل کفاف نیاز تولید پارچه و دیگر منسوجات را نمیدهد و از طرفی برای واردات آن تعرفه 10درصدی منظور شده که موجب افزایش بهای تمام شده و در نتیجه غیررقابتی شدن صنعت در بازارهای هدف میشود. رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی، تعرفه صفر برای واردات پنبه را خواستار شد. روند پرداخت مالیات بر ارزش افزوده از سوی صنعت، معضل دیگری است که این بخش را نیز مانند سایر حوزههای تولیدی تحت تاثیر قرار داده و معضلاتی را به وجود آورده است. بصیری تصریح کرد: دولت باید اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده را اصلاح کند چراکه در حال حاضر به جای مصرفکننده، تولیدکننده این مالیات را میپردازد. این فعال اقتصادی در ادامه با تاکید بر این که عدم عضویت کشور در سازمان جهانی تجارت(WTO) نیز عامل مهمی در افزایش بهای تمام شده کالا و در نتیجه از بین رفتن مزیت رقابتی محصولات در سایر کشورها است، گفت: متاسفانه در ایران قاچاق پوشاک در سطح گستردهای اتفاق میافتد، سوال اینجاست که چرا دستگاههای مسوول مانع این حرکت مخرب نمیشوند؟ بر اساس تجربه آموختهایم که برخوردهای قهری و کنترلی در جلوگیری از قاچاق کارساز نیست، اما همچنان از این روشهای منسوخ شده برای مبارزه با قاچاق استفاده میشود.
بصیری عدم تخصیص ارز مبادلاتی به ماشینآلات صنعتی، اجرای نادرست قانون مشاغل سخت و زیانآور، بالا بودن نرخ سود تسهیلات بانکی و بیتوجهی به مشوقهای صادراتی را از دیگر معضلات این عرصه دانست. رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به آغاز اجرای طرح پوشاک در مناطق روستایی از اختصاص حدود 68 میلیارد تومان برای هر استان و در مجموع 2100 میلیارد تومان برای اجرای این طرح خبر داد و ابراز نگرانی کرد که سرانجام این طرح هم مانند طرح بنگاههای زودبازده به شکست ختم شود. بر اساس اظهارات این فعال صنعت نساجی، با این رقم میتوان حدود 40 کارخانه ریسندگی پنبهای تاسیس و برای 20 هزار نفر شغل پایدار ایجاد کرد. در ادامه سایر فعالان این حوزه با تایید مسائلی که از سوی بصیری مطرح شد، از روند فعالیت پتروشیمیها در تامین مواد اولیه موردنیاز صنعت نساجی کشور انتقاد کردند و در عین حال وضعیت بازار داخلی را نامناسب خواندند.