پیش‌شرط‌های ایجاد ارز دیجیتال/ اما و اگرهای بیت کوین ملی

بحث ارزهای دیجیتال و به خصوص بیت کوین موضوعی نام آشنا برای فعالان و کارشناسان حوزه دیجیتال و موضوعی نوین برای عموم جامعه است.  موضوعی که تاکنون دولتها نیز رویکرد واحد و مشخصی در مقابل آن نداشته و شاهد این هستیم که در یک سوی جهان استفاده از بیت کوین ممنوع اعلام میشود و در سویی دیگر دستگاههای خودپرداز بیت کوین نصب میشود و حتی در برخی سازمانها به عنوان پول رسمی معرفی میشود.

در همین راستا در ایران نیز تاکنون موضع مشخصی برای استفاده و یا ممنوعیت این نوع ارز و یا هرنوع ارز دیجیتال دیگری اعلام نشده و میتوان گفت ایران جز آن دسته از کشورهایی است که سیاست سکوت را در این حوزه برگزیده است.

اما این سیاست خنثی ایران در مقابل ارزهای دیجیتال به معنی بیکار نشستن فعالان این حوزه نیست و اخیرا نیز شاهد اعلام موضع بانک مرکزی در این زمینه و اتخاذ تصمیم در این حوزه هستیم. به گونه ای که معاون فناوریهای نوین بانک مرکزی در رابطه با آینده بیت کوین در ایران، از اتخاذ یک سیاست واحد در این زمینه از سوی بانک مرکزی خبر داده است.

همچنین به گفته حکیمی، در حال حاضر بحث بیت کوین ملی مطرح و به صورت جدی در حال بررسی است. اما اینکه آیا واقعا نیاز است بیت کوین ملی برای نظارت بیشتر بانک مرکزی برای این ارز دیجیتال در ایران استفاده شود هنوز مبهم است و باید بررسی شود، اما در هر صورت نظارت برای این ارز نیاز است و بیت کوین ملی در سایر کشورها هم قصد نظارت دقیق و سریع برای این ارز دیجیتال را دارد.

به طور حتم موضع جدی و مشخص ایران در مقابل این تکنولوژی جدید، خوشایند و پیشرفتی رو به جلو است، اما نکته قابل توجه این است که یکی از مزیتهای بیت کوین در همه دنیا، عدم وابستگی این نوع ارز به هیچ دولت و حکومتی است، حال اگر ایران قصد ایجاد بیت کوین ملی را داشته باشد، این سوال مطرح می شود که آیا این طرح موفقیت آمیز خواهد بود یا خیر؟

در همین راستا نیما امیرشکاری، صاحبنظر حوزه بانکداری الکترونیک توضیح داد: به نظر من ارز دیجیتال ملی صحیح تر از بیت کوین ملی است. بسیاری از کشورها چنین طرحی را داشته و اجرایی نیز شده است.

وی ادامه داد: اما برخی موارد در این زمینه وجود دارد که توجه به آنها ضروری است و مهم ترین سوال به نظر من این است که که آیا امکان پذیرش ارزهای دیجیتال در کشور ما وجود دارد یا خیر؟ زیرا کشورهایی که در این زمینه آغاز به کار کردهاند، در قدم نخست، موضع خود را مقابل این نوع ارزها مشخص کردهاند.

این صاحبنظر حوزه بانکداری الکترونیک در ادامه توضیح داد: پیش از ورود به ملی سازی ارزهای دیجیتال لازم بود تا بانک مرکزی موضع رسمی خود را برای استفاده از این نوع ارزها مشخص کند، زیرا برای ورود به یک فضا لازم است تا استفاده از آن فضا در کشور آزاد باشد و سپس در زمینه ملی سازی آن اقدام شود.

امیرشکاری افزود: به عنوان مثال برای ملی شدن اینترنت در کشور نیز پیش از این طرح، اینترنت وجود داشت و فرهنگ استفاده از آن همه گیر شده بود و سپس در زمینه ملی شدن آن اقدام شد و به نظر من اولین نقد عدم موضع رسمی بانک مرکزی درباره ارزهای دیجیتال است.

وی در واکنش به اینکه اگر این شرایط ایجاد شود و ارزهای دیجتال در کشور ایجاد شود، آیا آینده موفقی خواهد داشت یا خیر؟ اظهارداشت: براساس تجربیات بسیاری از کشورها در این زمینه و حمایت جزیی دولت های آنها از این طرح، به نظرم بهتر بود این طرح در گام نخست از سوی بخش خصوصی آغاز و کلید می خورد و سپس با دریافت بازخوردهای مثبت و منفی از آن، دولت در این زمینه آغاز به کار میکرد.

این صاحبنظر حوزه بانکداری الکترونیک ادامه داد: هنگامی که از دنیای دیجیتال صحبت میشود، ملی کردن اقدام مناسبی در این حوزه نیست زیرا صحبت از دنیای جهانی است و به دلیل اینکه چنین اقداماتی در تضاد با اقتصاد باز است، عدم ورود به چنین فضاهایی به بهتر است.

وی ادامه داد: به عنوان نمونه کارت های اعتباری بینالمللی مستر و یزا کارت بیش از ۳ الی ۴ میلیون استفاده کننده دارد، در حالی که کارت اعتباری ملی تنها یک الی دو میلیون کاربر دارد.