قراضه جای سنگ‌آهن را خواهد گرفت

وضعیت فولاد ایران با توجه به بازار جهانی اکنون به نظر مساعد میرسد؛ به طوری که افزایش قیمتها موجب شده است درآمد فولادسازان از محل صادرات با رشد مواجه باشد ولی با توجه به مناقشاتی که میان بزرگترین تولیدکنندگان فولاد دنیا یعنی چین و روسیه با بزرگترین خریدار فولاد یعنی آمریکا به وجود آمده است، میتواند بازارهای جهانی را دچار اختلال کند.

بر اساس سیاستهای داخلی آمریکا جهت حمایت از صنایع داخلی خود زمزمههای تعرفهگذاری برای فولاد و آلومینیوم چین و روسیه مطرح شده که باعث تشنج در بازار فولاد شده به گونهای که اگر این دو کشور، بازار خود را در آمریکا از دست بدهد، عملا وارد بازار جهانی خواهند شد و فولاد خود را وارد رقابت با فولاد کشورهایی مانند ایران میکنند که این موضوع کار را برای صادرکنندگان فولاد ایرانی سخت خواهد کرد.

این موضوعی است که نیاز دارد سیاستگذاران حوزه فولادی ایران بر اساس آن تصمیم گیری کنند.

سیدرضا شهرستانی- عضو هیات مدیره انجمن تولیدکننده فولاد ایران- با اشاره به آمار صادرات فولاد ایران و افزایش ظرفیتی که در ادامه فولاد ایران خواهد داشت، به ایسنا گفت: در سال گذشته هشت میلیون و ۵۰۰ هزار تن فولاد از ایران به بازارهای صادراتی ارسال شد که بیش از شش میلیون تن آن شمش و اسلوب بوده و از آنجاکه در سال پیشرو قرار است تا چهار میلیون تن به ظرفیت تولید و صادرات فولاد کشور افزوده شود، در نظر گرفتن شرایط جهانی در سیاستگذاریهای صادراتی امری لازم است و باید بدانیم که کار دشواری را در پیش داریم.

ایران  ارزانترین فولاد جهان را دارد
وی در ادامه با بیان اینکه ایران مزیتهایی دارد که میتواند در بازارهای جهانی وارد رقابت شود، گفت: خوشبختانه با توجه به دسترسیهایی که در ایران به منابع معدنی و انرژی وجود دارد، اکنون فولاد ایران ارزانترین فولاد جهان است و به لحاظ کیفی نیز خوشبختانه قابلیت رقابت با محصولات کشورهای دیگر را دارد اما موضوعی که بیش از این میتواند نگرانکننده باشد، بحث سوء مدیریت و سیاستهای دستوری در حوزه فولاد است که اجازه نمیدهد فولاد با تمام مزیتهای خود وارد بازارهای صادراتی شود.

۳۰ سال دیگر قراضه جای سنگآهن را میگیرد
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکننده فولاد ایران با اشاره به سیر تولید فولاد در جهان تصریح کرد: اکنون حدود ۲۰ درصد از تولید فولاد جهان از طریق قراضه صورت میگیرد و مابقی آن با ۱۲۰۰ تن سنگ آهن تامین میشود و بر اساس پیش بینی های صورت گرفته تا سال ۲۰۵۰ تا ۲۰۶۰ عملا برای تولید فولاد فقط از قراضه استفاده خواهد شد و نیازی به سنگ آهن نخواهد بود، چراکه تا آن زمان مقدار قراضه موجود در جهان کفایت تولید فولاد را خواهد کرد.

وی افزود: همین امر در کنار مسئله کاهش گازهای گلخانهای باعث شده است فولادسازان بزرگ، سرمایههای خود را به جای تولید فولاد به روش کوره بلند به سمت تولید فولاد به روش قوس الکتریکی ببرند که در این روش امکان تولید فولاد هم با قراضه و هم با سنگ آهن وجود دارد.

شهرستانی با اشاره به وضعیت آهن اسفنجی در جهان نیز گفت: حرکت به سمت کورههای قوس الکتریکی فولادسازان را به سمت استفاده از آهن اسفنجی نیز میبرد، چرا که اولا خوراک اولیه قوس های الکتریکی آهن اسفنجی بوده که همین موضوع باعث شده تا برخی در داخل پیشنهاد کنند که ایران نیز به سمت سرمایهگذاری و صادرات آهن اسفنجی به جای محصول نهایی حرکت کند.

وی با بیان اینکه نباید صادرات و سرمایهگذاری را منحصر بر تولید آهن اسفنجی کرد، اظهار کرد: اگر بخواهیم بر اساس اهداف فولادی ایران تا سال ۱۴۰۴ حرکت کنیم، نباید هیچ آهن اسفنجی را تا آن سال صادر کنیم و همه را به عنوان خوراک داخلی به مصرف برسانیم. سپس بعد از این مدت ما سرمایهگذاری را به سمت تولید آهن اسفنجی ببریم چراکه نیاز است برای توسعه صنعت فولاد سرمایه را به سمت تکمیل زنجیره تولید و حتی احداث و توسعه واحدهای نبرد، پروفیل سازی و ... سوق دهیم تا ارزش افزوده را در داخل ایجاد کنیم.

توسعه فولاد در حوزه ریل ۲ میلیارد دلار سرمایه میخواهد
شهرستانی با اشاره به سختیهای داخلی توسعه فولاد گفت: از وضعیت مشکلات داخلی تولید فولاد بیشتر از به هم ریختگیهای بازارهای جهانی هراس دارم، چرا که در برخی موارد میبینیم تصمیمات درستی در رابطه با حوزه تولید گرفته نمی شود؛ به گونهای که بودجه پروژههای زیرساختی از ۳۰ میلیارد دلار تعیین شده به حدود چهار تا پنج میلیارد دلار رسیده است که به کل صنعت آسیب وارد خواهد کرد.

وی اظهار کرد: شاهد هستیم که برای جابجایی ۲۰ میلیون تن فولاد در کشور و رسیدن آن به بازارهای صادراتی نیاز به سرمایه گذاری دو میلیارد دلاری فقط در حوزه ریل دارند که چنین سرمایهای اکنون مهیا نیست و نیاز به تصمیم گیری درست در تخصیص سرمایههای زیرساختی و حمایت دولت از تولید فولاد دارد.