افزایش تعداد جویندگان کار در سال ۹۷

جمعیت ایران در سال ۱۳۹۷ به بیش از ۸۱ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر افزایش مییابد. این افزایش عمدتا در گروههای سنی تا ۹ سال و ۳۰ تا ۶۴ ساله روی داده و به معنای افزایش متقاضیان کار است.

بر اساس آمارها حدود ۷۰ درصد متقاضیان جویای کار را فارغالتحصیلان دانشگاهی تشکیل میدهد و سالانه بیش از یک میلیون نفر به بازار کار ایران افزوده میشود. هدفگذاری برنامه ششم توسعه نیز دولت را مکلف کرده تا پایان برنامه، نرخ بیکاری را به ۰.۸ درصد برساند و وزارت کار در این راستا طرح اشتغال فراگیر را در دستور کار قرار داده است.

کارشناسان بر این باورند که امروزه با پدیده "بیکاری تجمعی" مواجهیم که نشان میدهد در گذشته فرصتهای شغلی بسیاری از دست رفته و آمار بیکاران از حد معمول بیشتر شده است.

به طور طبیعی خلق فرصتهای شغلی جدید برای کاهش نرخ بیکاری سالانه به میزان ۰.۸ درصد در طول برنامه ششم توسعه نیازمند افزایش تعداد شاغلان به بیش از ۹۵۰ هزار نفر در سال ۱۳۹۷ است.

به اعتقاد کارشناسان و صاحبنظران اقتصادی، بیکاری هم در سطح خرد و کلان،  پیامدهای منفی بسیاری به دنبال دارد و فرد و جامعه را با چالشها و آسیبهای متعدد روبهرو میکند.

در سطح خرد، بیکاری، دسترسی فرد و خانواده به امکانات مورد نیاز را کاهش میدهد؛ درنتیجه رفاه خانوار به سطحی پایینتر از سطح حداقل معیشت تنزل یافته و سایر اعضای خانواده با محدودیت بیشتری مواجه میشوند.

هادی ابوی - فعال حوزه کار ، درباره آثار و پیامدهای بیکاری به ایسنا میگوید: فقر و تبعیض دو عامل موثر در ایجاد بیکاری هستند که با افزایش آنها، افراد بیکار از نظر درآمدی به شدت تنزل مییابند.

او میگوید: بیکاری موجب هدر رفتن سرمایههای انسانی یک جامعه میشود و مهاجرت گسترده و فرار مغزها را به دنبال دارد.