دلایل مهم شکست استارت‌آپ‌های تکنولوژی

اریک اشمیت در کنفرانسی با موضوع کارآفرینی در شهر لندن به سخنرانی درباره این موضوع پرداخته است. او در این سخنرانی سه دلیل بزرگ شکست کارآفرینی در حوزه تکنولوژی را در این سالها برشمرده است. اشمیت معتقد است استارتآپهای تکنولوژی باید حوزه فعالیتهایشان را متنوعتر کرده، کمتر محصولمحور بوده و بیشتر به دنبال مشارکت، آن هم به خصوص در سالهای اول راهاندازیشان باشند.

افراد به کسی که میشناسند و دانستههایشان وابستهاند

اشمیت در این کنفرانس گفت: «اغلب ما معمولا روی افرادی حساب باز میکنیم که از قبل آنها را میشناسیم، کسانی که با مقررات و شرایط خاص و سختی کار میکنند.» او تاکید زیادی بر رعایت اصل تنوع و مشمولیت حوزههای فعالیت این استارتآپها داشت و گفت که این شرکتها باید برای استخدام و بهکارگیری افرادی از کشورها، پیشینه و سوابق مختلف، آغوش بازی داشته باشند. به عقیده او کارآفرینی هیچ رشدی نمیکند، اگر افراد به یک موسسه بروند و فقط افراد آنجا را استخدام کنند، یا فقط سفیدپوستها را استخدام کنند. در همین راستا او به عدم تعادل و توازن جنسیتی افراد شاغل در صنعت تکنولوژی هم اشاره کرد. او معتقد است اگر یک دلیل برای خوشبین بودن به بهبود حضور زنان در عرصه تکنولوژی وجود داشته باشد، این پیشبینی است که عدم توازن جنسیتی در صنعت تکنولوژی تا یک نسل آینده به کلی از بین خواهد رفت.

تمرکز زیاد بر محصول و نه پلتفرمها

اشمیت در سخنرانیاش گفت: «ما برای مقابله با چالشهای اجتماعی بزرگ، مرتبا بهترین پلتفرمهای تکنولوژی را نمیسازیم. دلیل این موضوع آن است که هیچ تضمین قطعی برای بازگشت سرمایه تجاری آن وجود ندارد. یک میلیون اپلیکیشن در حوزه تجارت الکترونیک وجود دارد، اما پلتفرم تخصصی کافی برای به اشتراکگذاری و تحلیل امن دادههای مربوط به بیخانمانی افراد، تغییرات آب و هوایی یا وضعیت پناهندگان در سراسر دنیا وجود ندارد.» او معتقد است عدم آگاهی و بیتوجهی به شرایط اجتماعی حاکم بر جوامع میتواند استارتآپها را از مسوولیت اجتماعیشان دور کند. با این حال اما او گفته است نوآوریهای زیادی در زمینه پلتفرمهای شبکهای وجود دارد که به افراد این امکان را میدهند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به حجم وسیعی از اطلاعات دسترسی داشته باشند. در واقع این همان چیزی است که استارتآپها علاقه زیادی به آن دارند، چون موانع بسیار کمی برای ورود به چنین حوزههایی پیش رویشان است.

شرکتها در مواقع لزوم، همکاری و شراکت نمیکنند

به عقیده اشمیت در دنیای مدرن و وابسته به ارتباطات امروز، شرکتها به قدر کافی با شرکتهای دیگر مشارکت ندارند.

او در این مورد گفت: «غیرممکن است به تنهایی بتوان به هر چالش بزرگی در جامعه فکر کرد. شرکتهای تکنولوژی باید برای شراکتهای منطقی و البته به موقع آماده باشند.» او برای درک بهتر این موضوع به مثالی درباره طراحی و ساخت روباتهای نگهداری و مراقب از خانه اشاره کرد که بدون مشارکت چند شرکت نمیتواند به نتیجه خوبی برسد.

اریک اشمیت گفت: «بازار روباتهای نگهداری و مراقبت از خانه به تدریج بزرگ و بزرگتر میشود. مشکل این است که شما به سیستمهای تصویری، سیستمهای یادگیری ماشینی، سیستمهای شنیداری، سیستمهای موتوی و... نیاز دارید. بنابراین نمیتوان چنین کسب و کاری را تنها با سه نفر نیروی کاری راه انداخت و امیدوار بود که موفق هم بشود.»