هیات وزیران در جلسه ۱۵ بهمن ۱۳۹۹ به پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی، ماده (۱) آیین‌نامه اجرایی قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن را اصلاح کرد.
بر این اساس، فاقدان مسکن به افراد سرپرست خانواری اطلاق می‌شود که خود و افراد تحت تکفل آنان فاقد زمین مسکونی یا واحد مسکونی بوده و از تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ از هیچ یک از امکانات دولتی یا امکانات نهادهای عمومی غیر دولتی مربوط به تامین مسکن شامل زمین، واحد مسکونی و یا تسهیلات یارانه‌ای خرید و یا ساخت واحد مسکونی استفاده نکرده باشند.
همچنین مطابق این آیین نامه، سابقه سکونت برای مهاجران از کلان‌شهرها به سایر شهرهای کشور به یک سال کاهش می‌یابد. برای کارمندان دولت، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران که به استناد حکم دستگاه و ارگان نظامی ذی‌ربط منتقل شوند و روحانیونی که با تأیید مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه منتقل شوند (به استثناء شهر تهران) این سابقه ملاک عمل نخواهد بود.
ضمنا وزارت راه و شهرسازی موظف است شرایط احراز سابقه سکونت را در برنامه‌های حمایتی تامین مسکن ظرف شش ماه تدوین و ابلاغ کند.
گذشت بیش از ۱۰ سال از تصویب آیین نامه اجرایی مزبور، بروز تحولات جمعیتی (سرشماری‌های نفوس و مسکن)، تغییرات اساسی در رشد اقتصادی و به تبع آن تحولات در نحوه توزیع درآمد و افزایش خانوارهای کم‌درآمد و همچنین اجرای بخش زیادی از طرح جامع مسکن (سال ۱۳۸۶) تحت عنوان واگذاری حق بهره برداری از زمین (طرح مسکن مهر)، از دیگر دلایل اصلاح این آیین نامه به شمار می‌رود.
ایرنا