یکی از سیاست‌هایی که باوجود نقدهای فراوان و ایردات واضح آن در دولت دوم روحانی ادامه یافت طرح پرداخت ارز 4200 تومان به کالاهای اساسی بود.
این طرح که در ابتدا با پرداخت ارز برای همه نیازی ارزی بود، بعد از حدود 3 ماه، به پرداخت ارز برای برخی کالاها تغییر یافت.
از آن زمان تاکنون پرداخت ارز 4200 تومان به کالاهای اساسی ادامه داشته است و در سال 97 بالغ بر 30 میلیارد دلار و در سال 98 به 14 میلیارد دلار رسید.
منبع تامین ارز 4200 تومان منابع ارزی بانک مرکزی بود که دولت به بانک مرکزی فروخته بود. اما این منابع در دسترس ارزی با افت شدید صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی در 6 ماه اول سال 99، امکان تامین ارز 4200 تومان توسط بانک مرکزی با این نرخ وجود نداشت.
یک مقام آگاه در بانک مرکزی خبر داد: در سال گذشته دولت فقط 4 میلیارد دلار ارز به بانک مرکزی فروخت اما بانک مرکزی 11 میلیارد دلار ارز برای واردات کالاهای اساسی به نرخ 4200 تومان تامین کرد.
وی افزود: بنابراین 7 میلیارد دلار به روش‌های دیگری توسط بانک مرکزی تامین شد. الزام بانک مرکزی توسط دولت برای پرداخت ارز به نرخ 4200 تومان موجب شده بانک مرکزی بیش از آنکه در بازار ارز عرضه‌کننده باشد، خریدار ارز شود.
این مقام آگاه یکی از دلایل رشد شدید پایه پولی در سال گذشته را علاوه رشد بدهی دولت به بانک مرکزی، روش تامین ارز 4200 تومانی عنوان کرد و گفت: اگر دولت معادل منابع مورد نیاز برای تامین ارز کالاهای اساسی به بانک مرکزی ارز می‌داد، پایه پولی از این ناحیه رشد نمی‌کرد و از طرف دیگر نیازی نبود بانک مرکزی از ذخایر خود استفاده کند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در سال جاری هم این وضعیت ادامه داشته و ارز پرداختی دولت به بانک مرکزی کمتر از نیازهای ارزی برای واردات کالاهای اساسی بوده است، گفت: خیر، خوشبختانه در سال جاری به‌دلیلی بهبود درآمدهای ارزی دولت بخش عمده ارز 4200 تومانی که توسط بانک مرکزی پرداخت شده است، ارزی بوده که دولت به بانک مرکزی فروخته است.
فارس