داوود منظور، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در نشست هم اندیشی با کارشناسان اقتصادی، با اشاره به اینکه شرایط سخت تحریم به عنوان یک عامل بیرونی در اقتصاد ایران سایه انداخته است و بر تصمیمهای ما اثرگذار است، گفت: تلاش میکنیم تحریمها را کم اثر کنیم یا برطرف کنیم، اما با توجه به اینکه معادلات براساس علاقهمندی ما شکل نمیگیرد باید براساس تئوری تداوم تحریم عمل کنیم؛ با تدابیری که دولت داشته است سعی شده تا چندین مسئله حل شود.
رئیس سازمان برنامه و بودجه با بیان اینکه مسئله ناترازی ارزی مشکل بود و یک تصمیم بزرگی در سال گذشته گرفته شد و نرخ ارز تعدیل شد، اظهار کرد: در حال حاضر شوک تعدیل ارز کاهش یافته است و به نظر میرسد به تعادل جدیدی رسیدهایم. اینکه شوک تکرار شود یا خیر بستگی به تنظیمگری ما دارد.
وی ضمن اشاره به اینکه تلاش شد تا با استفاده از مالیات بخشی از هزینهها را جبران کنیم، بیان کرد: البته به سبب تورم بخشی از اثر این درآمدها از بین رفت و کم اثر شد. در حوزه نفت نیز تلاش شد تا مشکلات کمتر شود با فروش نفت بیشتر شود، اما مشکلات بازگشت ارز با دشواریهای تحریم مواجه است.
منظور، تاکید کرد: در موضوع رفاه خانوارها، پرداختهای جبرانی پس از تعدیل ارز انجام شد، اما با توجه به تورم ناشی از نرخ ارز مردم اثر این کمک را کمتر احساس کردند. در موضوعات تولید، پس از یک دهه کم رشتی از سال ۹۹ به این سو وارد یک دوره رشد شدیم. در سال ۹۹ شاهد ۳.۵ درصد و در سال ۱۴۰۱ شاهد رشد ۴.۴ درصدی بودیم. البته بخشی از این رشد به کم رشدیهای قبلی باز میگردد. این رشدهای چندان پیام آور نیست و مردم اثرات آن را احساس نمیکنند.با این وجود تلاش میکنیم تا همین رشد را به صورت حداقلی برای سال جاری و سال آینده نگه داریم.
رئیس سازمان برنامه و بودجه با این اینکه منابع ارزی در کره، عراق، ژاپن و ترکیه آزاد شده است، گفت: این منابع بانک مرکزی است و به دولت ارتباطی ندارد، اما امروز این منابع قابل استفاده است و میتوان روی آن برنامهریزی کرد.
وی افزود: در حوزه درمان تلاش داریم تا با یک درصد مالیات ارزش افزوده بخشی از هزینهها را جبران کنیم، اما بسیار فاصله داریم. با طرح دارویار تلاش شده تا این فاصله جبران شود با این وجود در همچنان در ۴ درصد داروها دچار کمبود هستیم.
منظور در بخشی دیگر بیان کرد: برخی روزهای سال تا ۱۳۵ میلیون لیتر بنزین را مصرف کردیم. تولید در سقف قرار دارد و حوزه انرژی یک محدودیت جدی برای کشور است. رشد مصرف بالا است و ظرفیت تولید ما عمدتا مصروف نیازهای جاری میشود. با توجه به اینکه رشد قیمت نداریم تلاش میکنیم از مسیرهای دیگر عمل کنیم. طبیعتاً افزایش قیمت بهترین ابزار است، اما با توجه به شوکهای قیمتی اخیر تلاش میکنیم تا شوک جدیدی ایجاد نکنیم.
میزان