مدیران سرمایه در چین می‌گویند خروج نخبگان موجب گردید تا بازارهای چین در دست افرادی قرار گیرد که فهمی از بازارهای مالی ندارند. این افراد فاقد مهارتهایی هستند که طی چند سال اخیر در اختیار بازار بوده است. به گفته یکی از فعالان بازار سهام در هنگ کنگ ،این روند موجب انحراف در سیاستهای مالی شد که نهایتاً به تشدید روند «ارزان فروشی» در بازارهای سهام انجامید.
ارانیکو: در اوج بحران مالی سال 2008 ، درحالیکه فرصتهای شغلی در بازار «وال استریت» یکی بعد از دیگری از بین می‌رفت، پکن از سردرگمی فرصت استفاده کرده و اقدام به جذب استعدادهای اقتصادی چین که در بازارهای جهانی فعالیت می‌کردند نمود تا با کمک آنها بازارهای سهام خود را بازسازی کرده و نظم ببخشد.
با فرا رسیدن تابستان 2015 « کمیسیون رگولاتوری سهام چین- CSRC» به این افراد بیش از هر زمان دیگری نیاز پیدا کرده بود؛ رونق یکساله بازار ناگهان طی چند هفته از دورن فروپاشیده و دولت ناامیدانه تلاش می‌کرد تا از گسترش بحران جلوگیری نماید.
اما بهترین و با باهوش‌ترین این نخبگان، که به «لاک‌پشت‌های دریایی» شهرت یافته بودند، سرخورده و ناامید، سمت‌های خود را ترک گفته و به بخش خصوصی پیوسته بودند. یکی از این افراد که جزء گروه 20 نفره نخبگان رده بالایی بشمار می‌آید که به کشور بازگشته و اکنون پست خود در CSRC را ترک گفته در این مورد میگوید: « آنها از ما خواستند تا برای سرزمین مادری فداکاری کنیم. ما خانواده‌های خود را به چین بازگرداندیم و شغل‌های با درآمد بالا رها کردیم زیرا هدفمان کمک به کشور بود.»
وی میگوید که این گروه از نخبگان بازارهای مالی پس از بازگشت به چین برای گذراندن دوره آموزش‌های ویژه به کمپی واقع در «جینگ گانگ شان» ، که سابقاٌ از پادگان‌های ارتش «مائو تسه تونگ» در زمان جنگ‌های داخلی این کشور بود، اعزام شدند. بزودی «ایده‌آلیزم» آنها به بدبینی تبدیل شد. حقوق آنها تنها جزئی از آنچه بود که در بخش خصوصی دریافت می‌کردند و به نظر می‌رسید که CSRC ارزشی برای آنان قائل نبود. این مدیر ارشد CSRC میگوید: «پس از گذشت چندین سال هیچگونه ارتقاء شغلی در بین نبود. برخی از ما حتی پست سازمانی صحیح و ثابتی نداشتیم.»
به اظهار آقای «لیو لی گانگ» کارشناس اقتصاد چین در بانک ANZ :«درست در هنگامی که نیاز به افراد صاحب تجربه در بازارهای داخلی و بین‌المللی بود، بسیاری از افراد دارای تجربیات بالا مجبور به ترک کار خود شده بودند.»
از جمله کسانی که سمت‌های خود را در CSRC ترک کردند آقای «تانگ زیائودونگ» رئیس اسبق بخش اعتبارات اوراق مشتقه بانک ABN AMRO بود که سمت‌های مختلفی، از جمله مسئولیت ایجاد اصلاحات در بخش برنامه دسترسی سرمایه‌گذاران خارجی را، در CSRC بر عهده داشت. فرد دیگر آقای «لی بینگ تائو» بود که پیش از پیوستن به این کمیسیون، در اداره خزانه‌داری جهانی بانک «مورگان استانلی» بکار اشتغال داشت. در این میان همچنین می‌توان از آقای «لو دنگ پان» نام برد که شاگرد برنده نوبل اقتصاد «روبرت شیلر» بوده و سرپرستی اداره «نوآوری سازمانی» در CSRC را بر عهده داشت. در تماسی که با این افراد گرفته شد هیچ یک مایل به اظهار نظر نشدند.
اطلاعات دریافتی توسط رویترز از منابع داخلی گویای آن است که طی 12 ماه گذشته و در حالیکه بیشترین نیاز به خبرگان اقتصادی بوده، موجی از استعفا در داخل کمیسیون نظارتی CSRC براه افتاده است. یکی از مقامات بورس «شانگهای» در این خصوص اظهار داشته: « تقریباً هر هفته افرادی استعفانامه خود را تسلیم می‌کنند و به نظر می‌رسد این روند اکنون شتاب بیشتری یافته است.»
مدیران سرمایه در چین می‌گویند خروج نخبگان موجب گردید تا بازارهای چین در دست افرادی قرار گیرد که فهمی از بازارهای مالی ندارند. این افراد فاقد مهارتهایی هستند که طی چند سال اخیر در اختیار بازار بوده است. به گفته یکی از فعالان بازار سهام در هنگ کنگ ،این روند موجب انحراف در سیاستهای مالی شد که نهایتاً به تشدید روند «ارزان فروشی» در بازارهای سهام انجامید.
یکی از مدیران سهام در بازار چین که با مقامات CSRC بطور منظم در ارتباط است، میگوید: «مسئله این نیست که این افراد باهوش نیستند، تفاوت در این است که از تجربیات مالی لازم برخوردار نیستند.»
یکی از مقامات فعلی CSRC عنوان می‌دارد که رگولاتورها نتواستند اهمیت فعالیت‌های مالی حاشیه‌ای در بازارسفته بازی را علیرغم هشدارهایی که داده می‌شد، درک کنند.
کارشناسان مالی همچنین نقش CSRC را در سهل انگاشتن «عرضه اولیه سهام-IPO» مورد انتقاد قرار می‌دهند. کمیسیون پس از یک سال این بازار را در اوایل سال 2014 بازگشایی نمود اما تحت قوانین قیمت‌گذاری جدید این اقدام منجر به جذب یک سویه سرمایه‌ها از بازار اصلی گردید. اما پس از یک دوره رونق، کمیسیون فعالیت‌های این بخش را در تابستان جاری به مدت نامحدود متوقف ساخت.
این شکست‌ها به اعتبار دولت چین، بخصوص در نزد سرمایه‌گذاران که نسبت به دخالت دولت اعتماد کرده بودند، بشدت خدشه وارد کرده است. دولت اقدام به تزریق 900 میلیارد یوآن (140 میلیارد دلار) به بازار سهام نمود اما پس از رونقی موقت، شاخصها مجدداً روند نزولی یافته و ماحصل یکساله بورس از دست رفت. طی یکسال 4.5 تریلیون دلار از ارزش سهام در بازار از بین رفت که این رقم بیش از تولید ناخالص داخلی آلمان بشمار می‌آید.
دخالت گسترده دولت همچنین خسارت جبران ناپذیری بر اعتبار بخش عمومی در حمایت از اصلاحات مالی وارد ساخت. لذا تحلیلگران از هنگامی که مؤسسه جمع آوری شاخص‌های سهام جهانی موسوم به MSCI افزودن سهام چین به شاخص پایه سهام خود را به تأخیر انداخت چندان متعجب نشدند. این اقدام می‌توانست میلیاردها دلار سرمایه خارجی را به بازارهای چین سرازیر کند.
مقامات سابق CSRC می‌گویند بیشتر نخبگان اقتصادی این سازمان را به دلایلی نظیر ناامید شدن تأثیر نظراتشان بر سیاستهای اتخاذ شده، ارتقاء شغلی بسیار محدود و دستمزد کم ، ترک گفته‌اند. برخی دیگر نیز دلایلی از جمله حسادت و نفرت همکارانشان را دلیل خروج از این سازمان ذکر کرده‌اند.
برخی دیگر از خبرگان مالی تحت فشار قوانین ضد فساد دولت، منجر به کاهش حقوق کارشناسان ارشد گردید، مجبور به ترک کارشان شدند و برخی دیگر نیز به دلیل به اجرا گذاشتن سیاستهایی که به «مقامات عریان» شهرت یافت و در برگیرنده مقاماتی می‌شد که از ترس دستگیری احتمالی اقدام به خارج کردن خانواده و دارایی‌های خود از کشور نموده بودند.
آقای «اولیور رویی» استاد مالیه در «مدرسه بین‌المللی بازرگانی چین و اروپا» در شانگهای میگوید: «وقتی که می‌توانند حقوق بیشتر گرفته و ریسک کمتری متحمل شوند، چرا که نروند.»