نزدیک به 50 درصد گفته‌اند که به‌دلیل کارشان اغلب اوقات یا همیشه احساس خستگی می‌کنند. این آمار شوکه‌کننده است و نکته قابل‌توجه این است که از دو دهه گذشته 32 درصد افزایش داشته است. علاوه‌بر این، ارتباط قابل‌توجهی بین احساس تنهایی و خستگی کاری وجود دارد: هر چه افراد بیشتر احساس خستگی کنند، بیشتر احساس تنهایی خواهند کرد. شاید تصور کنید این احساس تنهایی نتیجه انزوای اجتماعی است، اما این طور نیست؛ بلکه دلیل آن خستگی هیجانی (emotional exhaustion) ناشی از فرسودگی شغلی در محیط کار است. ما در پژوهش کتاب «رد پای شادی» دریافتیم که 50 درصد افراد (در حرفه‌های گوناگون از بخش‌های غیرانتفاعی تا حوزه پزشکی) دچار فرسودگی شغلی هستند. این مشکل مختص مدیران اجرایی پرمشغله نیست (گرچه نرخ‌های بالای تنهایی و فرسودگی شغلی بین این گروه بسیار شناخته شده است). کار ما نشان می‌دهد که این مشکل بین حرفه‌های گوناگون و بالا و پایین سلسله‌مراتب شرکت‌ها فراگیر است.
تنهایی چه نتیجه انزوای اجتماعی باشد، چه خستگی، پیامدهای جدی برای افراد به همراه دارد. جان کاکیوپو، نویسنده «تنهایی: ذات بشر و نیاز به ارتباطات اجتماعی» بر اثرات فاحش آن بر سلامت روانی و فیزیکی و طول عمر تاکید دارد. تحقیقی که از سوی سارا پرسمن از دانشگاه کالیفرنیا انجام شد کار او را تایید می‌کند و نشان می‌دهد که گرچه مرض چاقی طول عمر را تا 20 درصد و دخانیات تا 50 درصد کاهش می‌دهد، اما تنهایی تا 70 درصد می‌تواند بر کاهش طول عمر موثر باشد. در حقیقت، یک مطالعه نشان می‌دهد که تنهایی احتمال سکته یا انسداد شرایین قلب را تا 30 درصد افزایش می‌دهد که یکی از علل اصلی مرگ‌و‌میر در کشورهای توسعه‌یافته است. به عبارت دیگر، ارتباطات اجتماعی می‌تواند سیستم ایمنی را تقویت و عمر ما را طولانی‌تر کند و نرخ اضطراب و استرس را در ما پایین‌تر بیاورد.
هر کسی که تنهایی را تجربه کرده باشد تصدیق می‌کند که تنهایی یک احساس بسیار دردناک است. انعکاس اجتماعی این ناراحتی به‌طور مستقیم بر بهره‌وری کاری تاثیر می‌گذارد؛ چرا که افراد احساس تعلق به‌کار نخواهند داشت. هر دوی مدرسه کسب‌و‌کار اسمیت در دانشگاه کوئین و سازمان گالوپ هزینه‌های بی‌نهایت انزوا در محیط کار را برای شرکت‌ها نشان داده‌اند: تقریبا 37 درصد غیبت بالاتر از محیط کار، 49 درصد حوادث بیشتر، 16 درصد سودآوری پایین‌تر و 65 درصد قیمت سهام پایین‌تر در طی زمان.در این میان، کارشناسان و شرکت‌ها در تلاش برای درک چگونگی مقابله با سطوح رو به رشد فرسودگی شغلی هستند. بسیاری از پیشنهادها بر تسکین استرس، افزایش آگاهی یا کاهش حجم کار متمرکز هستند که همه اینها با فرسودگی شغلی به عنوان یکی از شرایط فردی برخورد می‌کنند. اما ارتباط آن با تنهایی نشان می‌دهد که ارتباطات انسانی بیشتر در کار می‌تواند کلید حل مشکل فرسودگی شغلی باشد.
در حقیقت، تحقیقات نشان‌دهنده ارتباط بین حمایت اجتماعی در کار، نرخ‌های پایین‌تر فرسودگی شغلی و رضایت شغلی و بهره‌وری بالاتر است. مطالعه‌ای که در انگلستان انجام شد نشان می‌دهد که مهم‌ترین عامل برای شادی در محیط کار، ارتباطات اجتماعی مثبت با همکاران است. تعامل در محیط کار با روابط اجتماعی مثبت مرتبط است که احساس ارزشمند بودن و حمایت و احترام را به فرد القا می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که نتیجه ارتباطات اجتماعی، سلامت روانی بیشتر است که منجر به بهره‌وری و عملکرد بالاتر می‌شود.
در حقیقت، ارتباطات اجتماعی منجر به «خودباوری» بالاتر می‌شود که به این معناست که کارمندان خوش‌بین‌تر و همدل‌تر هستند و در نتیجه سایرین به آنها اعتماد بیشتری خواهند داشت و با آنها همکاری خواهند کرد. بنابراین رهبران سازمانی و کارمندان چه می‌توانند بکنند؟ یک فرهنگ مشارکت و همدلی در محیط کار ترویج دهید. تحقیقی که از سوی کیم کمرون (نویسنده «رهبری سازمانی مثبت») از دانشگاه میشیگان انجام شد، نشان می‌دهد که محیط‌‌های کاری که با حمایت، احترام، صداقت و روابط بخشنده شناخته می‌شوند، به‌طور کلی منجر به عملکرد سازمانی بالاتر می‌شوند. شما باید روابط گرم، دوستانه و مبتنی بر درک مشترک را بین افراد تشویق کنید. مطالعات نشان میدهند که همدلی به‌طور خاص ممکن است یک عامل محافظ در برابر فرسودگی شغلی و خستگی کاری باشد. جی داتون، استاد دانشگاه میشیگان استدلال می‌کند که محبت می‌تواند سبب انعطاف‌پذیری بیشتر در محیط کار شود.
کارمندان را تشویق به ایجاد شبکه‌های توسعه‌ای کنید. این شبکه‌ها گروه‌های کوچکی از همکاران هستند که شما به‌طور روزمره برای مشاوره شغلی یا حمایت احساسی به آنها مراجعه می‌کنید. شرکت‌ها می‌توانند با اختصاص دادن شرکای داخلی و کمک به کارمندان در دسترسی و ارتباط با شرکای بالقوه، مربیان و همتایان، به پرورش آنها کمک کنند. رفع موانع ارتباطی در محیط کار قطعا نتایج موفقیت‌آمیزی خواهد داشت.موفقیت‌های جمعی را جشن بگیرید. شادی برخاسته از یک حس کوتاه‌مدت است اما جشن گرفتن موفقیت‌های جمعی به ایجاد یک حس تعلق و دلبستگی در سازمان کمک می‌کند. یکی از بهترین مثال‌هایی که مشاهده کرده‌ایم در Awethu (یک مرکز رشد استارت‌آپ در جنوب آفریقا) بوده است. هر بار که یک کارمند جدید استخدام می‌شود، یک زنگ به صدا در‌می‌آید و همه افراد برای جشن گرفتن کارشان را تعطیل می‌کنند.
این نوع تشریفات هم‌بستگی ایجاد می‌کند، حس تعلق را افزایش می‌دهد و می‌تواند به جلوگیری از فرسودگی شغلی کمک شایانی کند.وقتی صحبت از تنهایی و فرسودگی شغلی به میان می‌آید، میزان خطر و ریسک برای شرکت بالا می‌رود. مطالعات اخیر تخمین می‌زد که تنهایی برای کارفرمایان انگلیسی سالانه میلیاردها دلار هزینه دارد و فرسودگی کارمندان در سیستم خدمات درمانی آمریکا سالانه صدها میلیارد دلار هزینه ایجاد می‌کند. اکنون برای مدیران و رهبران سازمانی زمان آن فرارسیده است که برای مبارزه با این اپیدمی‌ها گام‌های موثر بردارند.
دنیای اقتصاد