به گزارش انتخاب مجامع دیپلماتیک آگاه، دلایل صرفنظر سعودیها از نقشه‌شان را اینگونه تبیین می‌کنند:
1-عربستان در ابتدا قصد برانگیختن فتنه بین لبنانی‌ها را داشت؛ اما با آشکار شدن وحدت ملی بی‌سابقه و توجهی که تمام لبنانی‌ها، حتی مخالفان سیاسی حریری به مساله استعفای او کردند، فتنه سعودیها با شکست مواجه شد و آزادی شخص حریری و خانواده اش توسط حزب الله مورد تعدّی قرار نگرفت.
2-حمله ملی و دیپلماتیک میشل عون و توجه ویژه جامعه بین الملل به مساله استعفای حریری، مشخص شدن سرنوشت وی و اتهام عربستان در مورد پنهان کردن حریری با هدف وارد آوردن فشار به حزب الله و ایران، باعث شد حمایت بین‌المللی که سعودیها درخصوص متهم کردن حزب الله و ایران در منطقه، انتظارش را داشتند فراهم نشود.
3-تهدید برخی از مسئولان سعودی در مورد حمله نظامی به لبنان، توسط عربستان یا اسرائیل با هدف ایجاد رعب و وحشت در بین مردم لبنان، با بی‌توجهی لبنانی‌ها مواجه شد. علاوه بر این، با وجود یک میلیون و نیم سوری مهاجر که در لبنان سکونت دارند، در صورتی که بحث حمله سعودیها جدی می‌شد، سوریه‌ای‌ها به سمت کشور خود باز می‌گشتند؛ مساله‌ای که با سیاست کنونی عربستان در مورد تلاش برای عادی نشدن اوضاع در سوریه در تناقض است.
اما حضور تلویزیونی حریری پس از غیبت 8روزه اش از زمان اعلام استعفای اجباری از ریاض، دلیل واضحی برای عقب نشینی سعودیها در جهت حفظ آبرویشان بین دولت‌های عربی و جامعه بین‌الملل بود که این حکومت را متهم به پنهان کردن حریری می‌کردند.
آنچه از زبان حریری در گفتگوی تلویزیونی‌اش مطرح شد، از الف تا یاء، بیانگر موضع سعودیها بود؛ بویژه انکه وی از سوی مأموران امنیتی سعودی تحت نظر و کنترل قرار داشت.
همه این تلاشهای سعودیها برای متهم کردن حزب الله در حالی اتفاق افتاد حزب الله به خواست و میل خود پس از پایان یافتن جنگ با داعش و سیطره نظام اسد بر استانهای سوریه، از این کشور عقب نشینی می‌کند و خروج عناصر حزب از یمن نیز به تدریج صورت خواهد گرفت؛ چرا که ایران قصد حمله به عربستان از خاک یمن را ندارد و موشکی که حوثی‌ها به سمت ریاض شلیک کردند، تنها نتیجه تجاوزهای مکرر سعودیها به یمن بود نه برای تحریک هیچ دولتی.
دنیای اقتصاد