اخیرا ارائه بسته برای حمایت از صنایع بسیار رایج شده است. در همین راستا، شاهدیم که از سوی تعداد زیادی از مسئولان کشور بستههای مختلفی پیشنهاد و ابلاغ شده است.
خود وزیر صنعت، معدن و تجارت هم پیشنهاداتی را برای حمایت از صنایع کوچک و متوسط ارائه کرده و ظاهرا هفته آینده بسته حمایت از تولید میآید. همچنین پیشنهاد شده است که واحدهای تولیدی شش ماه تا یکسال از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف باشند. این موضوع سبب شده که من به شخصه امیدی به کارآیی این بستهها نداشته باشم. فروردین امسال بود که به دنبال التهابات ارزی اعلام شد که نرخ ارز تکرقمی است و خرید و فروش ارز به نرخی غیر از رقم 4200 تومان قاچاق محسوب میشود و بعد از آن بود که اتفاقات زیادی را در بازار شاهد بودیم. اما بعد از مدتی تصمیمات تغییر کرد و الان چند نرخ در بازار وجود دارد. در حال حاضر صنعت کشور بسیار گرفتار است و اصلا تکلیف خودش را نمیداند. یعنی فعالان این بخش نه میتوانند مواد اولیه خودشان را تامین کنند و نه اینکه کارشان پیشرفتی داشته است. یعنی فعالیت صنایع ما به اصطلاح قفل شده است. ابلاغیههای متعددی در مورد فعالیت صنایع و تخصیص ارز به آنها صادر شد که کمکی به اوضاع آنها نکرد. به نظر میرسد تنها مسالهای که میتواند در این موقعیت چارهساز باشد، این است که ما به سمت آزادسازی اقتصادی برویم. در واقع اگر دولت حوزه فعالیت خودش را در اقتصاد محدود کند، نه تنها کمک قابلتوجهی به صنایع کوچک و متوسط میکند، بلکه به کل اقتصاد کشور کمک میشود. دولت به طور جدی باید از دخالتهای خود در اقتصاد مملکت دست بکشد. دولت نباید به فکر تخصیص ارز ارزان قیمت به یکسری از کالاها باشد، چون در نهایت پایان این تصمیمگیریها چیزی جز گسترش فساد و رانت نخواهد بود. موضوع دیگری که وجود دارد این است که به صادرکنندگان اعلام شده است که میتوانند ارزشان را از سامانه نیما دریافت کنند، این در حالیست که ما نمیتوانیم این کار را انجام دهیم، چراکه بانک مربوط نمیتواند پول را حواله کند. یعنی همانطور که اشاره کردم باید تاکید کنم که همهچیز قفل شده است. متاسفانه ارزهای ارزان قیمت تنها به عده خاصی تعلق میگیرد که همین موضوع انگیزه فعالان اقتصادی کشور را که به طور شفاف فعالیت میکنند، برای ادامه فعالیتشان در کشور کاهش میدهد. آنچه که بدیهی است، این است که تصمیمات غیرعلمی، غیرتخصصی و بیتوجه به تجربیات گذشته روند عادی فعالیت صنایع ما را با اشکال مواجه کرده است. متاسفانه تصمیماتی که یک شبه گرفته میشوند، تنها به نفع عدهای خاص است و آنها نیز از این موقعیتهای ویژه سوءاستفاده میکنند و دود این موضوع تنها به چشم فعالان قدیمی و کارآزموده صنعت کشور میرود. همچنین با اقداماتی که اخیرا در حوزه اقتصاد انجام شده است، میلیاردها سرمایه از کشور خارج شده است و کسی هم نمیداند مقصد نهایی این سرمایهها کجاست و در چه جایی مصرف میشود و در این میان، صنعت کشور مغفول مانده است.
آرمان