تناقض در نرخ‌های بورس و بازار داده جذابی برای دورنمای بازار به شمار نمی‌رود اگرچه در شرایط رکودی فعلی واقعیت‌های بنیادین در بازارها در ضعف تقاضای مؤثر اثرگذار نیستند. متوسط قیمت هفتگی دلار نیمایی که در قیمت‌های پایه محصولات پتروشیمیایی مورد استفاده قرار گرفت بیش از ۱۰ هزار تومان بود که این نرخ به معنی افزایش ۴ درصدی به نسبت هفته قبل بود. این داده برای رشد دسته‌جمعی قیمت‌های پایه برای هفته جاری کافی بود و شاهد رشد گسترده نرخ در این گروه کالایی در بورس کالا بودیم. البته کاهش قیمت‌های جهانی محصولات پتروشیمی هم به کمک نرخ‌گذاری‌ها آمد تا جایی که متوسط افزایش قیمت‌ها حتی کمتر از رشد قیمت دلار نیمایی بود ولی در کل یک رشد گسترده نرخ را شاهد بودیم.

به‌صورت کلی می‌توان متوسط افزایش قیمت‌ها را چیزی نزدیک به ۳ درصد برآورد کرد، بنابراین برای هفته جاری انتظار این رشد قیمت‌ها در بورس کالا منطقی خواهد بود. این ادعا به این معنی است که پتانسیل این رشد نرخ را برای شاخص قیمت پلیمرهای «دنیای اقتصاد» می‌توان در نظر گرفت ولی بازار با داده‌های متناقض دیگری هم روبه‌رو است.

به رغم رشد قیمت‌های پایه؛ در بازار داخلی شاهد کاهش نرخ هستیم گویی بازار واقعیت‌های نرخ‌گذاری در بورس کالا را چندان جدی نگرفته است. برای توضیح این شرایط بهتر است باز هم به گزارش روز قبل با عنوان مخابره علائم رکود از بازار استناد کنیم یعنی کاهش جدی تقاضا و افت قیمت‌ها که یک ملاک برای رهگیری رکود به شمار می‌رود. این رکود نسبی آن هم در اواسط ماه‌ رمضان تاکنون مهمترین سیگنال اثرگذار در بازار پتروشیمی‌ها بوده و اجازه رشد قیمت‌ها را نمی‌دهد. با توجه به افت گام به گام حجم معاملات در بورس کالا، شاهد برتری واقعی عرضه بر تقاضا و کاهش قیمت‌ها نیستیم، بلکه عقب‌نشینی تقاضا به قدری قدرتمند است که حتی در ضعف عرضه‌ها باز هم شاهد کاهش نرخ هستیم. این شرایط اگرچه به مرور بهبود می‌یابد ولی سیگنال مهمی برای صنایع تکمیلی است و عنوان می‌کند که بهتر است ضعف تقاضا را در معادلات خود جدی بگیرند.