شماری از اعضای اوپک پلاس یکشنبه هفته جاری در شهر جده عربستان سعودی دیدار کردند و به بحث درباره برنامه‌های این گروه تا پایان سال پرداختند. دیدار کمیته فنی پیش از نشست ژوئن تولیدکنندگان اوپک و غیراوپک در وین انجام گرفت که طی آن سیاست تولید برای نیمه دوم سال ۲۰۱۹ نهایی خواهد شد.

با این حال در جده اوپک و شرکایش چندین سناریو را بررسی کردند. ظاهراً عربستان سعودی و چند تولیدکننده دیگر اوپک می‌خواهند پیمان کاهش تولید ادامه پیدا کند در حالی که روسیه مایل است این محدودیت‌ها تسهیل شود.

عربستان سعودی و روسیه دو گزینه را بررسی می‌کنند که هر دو شامل تولید بالاتر است. گزینه اول شامل تسهیل محدودیت عرضه گروهی از ۱.۲ میلیون بشکه در روز به تنها ۹۰۰ هزار بشکه در روز است.

گزینه دوم، کاهش نرخ بیش از حد پایبندی به این پیمان نفتی است. عربستان سعودی بیش از میزانی که توافق کرده، تولیدش را کاهش داده است و تحریم‌های آمریکا علیه ایران و ونزوئلا محدودیت عرضه اوپک را تشدید کرده است. گزینه مذکور به معنای افزایش تولید به میزان ۸۰۰ هزار بشکه در روز خواهد بود.

در حالی که گزینه دوم ممکن است به عرضه بیشتر به بازار منجر شود، اما همچنان می‌توانند رسماً محدودیت عرضه در سطح ۱.۲ میلیون بشکه در روز را حفظ کنند.

مقامات کشورهای تولیدکننده نفت خلیج فارس با پیشنهاد برای تسهیل محدودیت عرضه از ۹۰۰ هزار بشکه در روز به ۱.۲ میلیون بشکه در روز مخالفت کرده‌اند. سهیل المزروعی، وزیر انرژی امارات متحده عربی به روزنامه وال‌استریت ژورنال گفت: تصور نمی‌کنم تسهیل محدودیت عرضه گزینه خوبی باشد. این تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند نرخ پایبندی به توافق را به ۱۰۰ درصد کاهش دهند.

اگر یک ثانیه فکر کنید، اختلاف نظر میان روسیه و عربستان سعودی منطقی است. سعودی‌ها ترجیح می‌دهند کاهش تولید را ادامه دهند اما اگر قرار باشد با تغییری موافقت کنند، ترجیح می‌دهند این تغییر، کاهش نرخ پایبندی بیش از حد به توافق باشد. این مسئله منطقی به نظر می‌رسد زیرا عربستان سعودی تولیدش را بیش از میزان توافق شده کاهش داده است و موافقت با این گزینه، به سعودی‌ها اجازه می‌دهد از افزایش تولید سود ببرند. در مقابل، روسیه می‌خواهد محدودیت عرضه از ۹۰۰ هزار بشکه در روز به ۱.۲ میلیون بشکه در روز تقلیل پیدا کند که فضای بیشتری را برای بالا بردن سطح تولید فراهم می‌کند.

با این حال این گروه هنوز درباره چیزی به توافق نرسیده است و تنها کاری که در این مقطع می‌تواند انجام دهد، صبر کردن به مدت یک ماه دیگر است. خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان سعودی اظهار کرد: با توجه به آمار متضاد، پیچیدگی اوضاع و وضعیت متغیر مهم است که تصمیمات شتاب زده نگیریم. دورنمای بازار نفت با توجه به ضعیف شدن دورنمای تقاضا و تهدیدهایی که در بخش عرضه وجود دارد، کاملاً مبهم است.

قیمت‌های نفت امسال بیش از ۳۰ درصد رشد کرده که نشان می‌دهد پیمان کاهش تولید اوپک پلاس در محدود کردن میزان عرضه در بازار موفقیت‌آمیز بوده است. اما دو موضوع مهم شامل اختلالات عرضه و احتمال کندی رشد اقتصادی وجود دارد.

تحریم‌های آمریکا علیه ایران و ونزوئلا به اختلالات شدید عرضه در بازار منجر شده و زمینه را برای جهش بیشتر قیمت هموار کرده است.

با این حال جنگ تجاری آمریکا و چین ممکن است افت رشد اقتصادی را تسریع کند که چنین اتفاقی به وقوع پیوسته است. سفته‌بازان بدبینی فزاینده‌ای پیدا کرده‌اند و طبق آمار اخیر، به فروش قراردادهای خرید پرداخته‌اند که نشانه بدبینی فزاینده در سراسر اقتصاد جهانی است.

در این بین، برخی از آمار گیج کننده است. سطح ذخایر نفت که به شدت کاهش پیدا کرده بود، در ماه‌های اخیر تغییر چندانی نداشته و در آمریکا رشد نیز کرده است. این آمار به شکل روشنی تولیدکنندگان نفت خلیج فارس را که می‌ترسند در صورت موافقت با افزایش تولید، قیمت‌ها یک بار دیگر ریزش پیدا کند نگران کرده است.

با این حال شاخص‌های دیگر خوش‌بینانه‌تر هستند. به عنوان مثال بازار فیزیکی دچار محدودیت عرضه به نظر می‌رسد و برخی از قیمت‌های پایه در بحبوحه محدودیت عرضه، افزایش پیدا کرده‌اند.

وزیر انرژی عربستان سعودی به خبرنگاران گفت: کار بیشتری باید انجام بگیرد. برای نیمه دوم سال ترجیح ما این است که مدیریت تولید نفت را برای کاهش تدریجی سطح ذخایر حفظ کنیم. عربستان سعودی فریب قیمت ۷۰ دلار هر بشکه نفت را نمی‌خورد و همچنان بازار را ضعیف می‌بیند.

حتی به نظر می‌رسد روسیه نیز موافق است که افزایش تولید مشروط به وجود تقاضای قوی است. الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه در جده به خبرنگاران گفته بود: امروز ما گزینه‌های مختلفی را برای نیمه دوم سال ۲۰۱۹ بررسی می‌کنیم که شامل تسهیل محدودیت عرضه است. اگر رشد تقاضا وجود داشته باشد، ما آماده هستیم که این موضوع را بررسی کنیم.

بر اساس گزارش اویل پرایس، نتیجه این است که اوپک پلاس گزینه‌هایی را برای افزایش تولید در نیمه دوم سال ۲۰۱۹ بررسی می‌کند اما این گروه به دلیل ترس از تکرار ریزش قیمت‌ها مانند سال ۲۰۱۸، برای انجام چنین کاری تردید بیشتری خواهد داشت.