به نقل از پایگاه اینترنتی ریگزون نوشت: تقاضای نفت در آمریکا در یک دهه گذشته در بازه ۱۹ میلیون تا ۲۱ میلیون بشکه در روز باقی مانده است.

این در حالی است که تولید نفت این کشور با ۱۵۰ درصد افزایش به ۱۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است. جالب است که با وجود این افزایش، واردات نفت آمریکا همچنان بالاست. برای نمونه، واردات نفت و فرآورده‌های نفتی آمریکا در سال ۲۰۱۸ میلادی ۹ میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه در روز بوده است که البته نسبت به رقم واردات ۱۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۰۸ میلادی کمتر است. واردات نفت خام آمریکا در دوره یاد شده نیز از ۱۰ میلیون بشکه به حدود ۷ میلیون بشکه در سال جاری میلادی کاهش یافته است، بنابراین با وجود استمرار رکوردشکنی تولید داخلی نفت آمریکا، واردات نفت این کشور همچنان معادل حدود ۱۰ درصد از مجموع تقاضای جهانی نفت است.

همچنان دلایل زیادی برای واردات این حجم نفت از سوی آمریکا وجود دارد. یکی از این دلایل این است که انقلاب نفت شیل در آمریکا، موجب عرضه حجم بالایی از نفت خام باکیفیت، سبک و شیرین با درجه ای‌پی‌آی بالا شده است. این در حالی است که ساختار پالایشگاه‌های نفت در آمریکا به طور کلی برای فرآوری نفت خام کم کیفیت سنگین و ترش طراحی شده که در چند دهه گذشته از کانادا، ونزوئلا و مکزیک وارد می‌کرده است، بنابراین، برای پالایشگران صرفه اقتصادی ندارد که تنها از نفت خام تولیدی در آمریکا استفاده کنند.

از سوی دیگر، آمریکا برای تولید فرآورده‌های نفتی مختلف، به انواع متفاوتی از نفت نیاز دارد.

جهش تولید نفت داخلی انواع نفت خام لازم برای تولید فرآورده‌های نفتی مورد نیاز آمریکا را شامل نمی‌شود. افزون‌ بر این، تولید، دسترسی، پالایش و تقاضا برای نفت در مناطق مختلف آمریکا تفاوت دارد. بخش‌های متعددی از آمریکا هستند که به مناطق تولیدکننده نفت شیل، از طریق خط لوله دسترسی ندارند. مناطق عمده تولید نفت شیل در آمریکا، با بیشتر زیرساخت‌های دسترسی به نفت و همچنین تأسیسات پالایش و انتقال فرآورده‌ها که عمدتاً در مناطق مرکزی و جنوب آمریکا قرار دارند، فاصله دارند. برای نمونه، ایالت کالیفرنیای آمریکا اکنون ۶۰ درصد از نفت خود را از طریق واردات تأمین می‌کند و ۷۵ درصد این واردات از کشورهای عربستان، اکوادور، کلمبیا و عراق تأمین می‌شود. این مسائل هم لزوم انعطاف در تجارت بین‌المللی نفت را نشان می‌دهند و هم مشخص می‌کنند چرا آمریکا همچنان حجم بالایی از نفت را وارد و بخش زیادی از نفت خود را صادر می‌کند.

با وجود استمرار حجم بالای واردات، امنیت انرژی آمریکا در مجموع بهبود یافته است، زیرا واردات این کشور از اوپک اکنون به کمتر از ۲ میلیون بشکه در روز کاهش یافته است، در حالی که سال ۲۰۰۸ میلادی این رقم حدود ۶ میلیون بشکه در روز بود. همچنین در یک دهه گذشته، صادرات نفت مکزیک به آمریکا نصف شده است. البته واردات نفت آمریکا از کانادا در دهه گذشته ۸۰ درصد افزایش یافته و به ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است. در سال ۲۰۱۸ میلادی، پنج منبع اصلی واردات نفت آمریکا، کانادا، عربستان، مکزیک، ونزوئلا و عراق بوده‌اند.

در آینده، با توجه به تقویت فعالیت‌ها ضد ساخت خط لوله، روشن است واردات همچنان بخش مهمی از بازار نفت آمریکا باقی خواهد ماند. استقلال انرژی در واقع یک نام‌گذاری نادرست است. برای نمونه، ساخت پالایشگاه‌های جدید منطقی نیست، زیرا انتظار می‌رود انقلاب خودروهای الکتریکی تقاضای نفت در آمریکا را کاهش دهد. از میانه دهه ۱۹۸۰ میلادی، شمار پالایشگاه‌های فعال در آمریکا نصف شده و امروز به ۱۳۰ مورد رسیده است. با اجرایی شدن مقررات جدید سازمان بین‌المللی دریانوردی از سال ۲۰۲۰ میلادی نیز کل صنعت پالایش در وضعیتی بحرانی قرار خواهد گرفت.