برخی از افراد حاضرند برای مارک یا نشان کوچک بر روی لباس‌شان قیمت‌های نامتعارفی بپردازند؛ آن‌ها باور دارند محصولاتی که توسط برندهای معتبر و معروف جهان تولید می‌شوند، آن‌قدر باکیفیت‌اند که بتوان یک لباس را چندین سال پوشید و حتی از خرید دوباره خودداری کرد.

به همین خاطر در سال‌های اخیر شمار زیادی از تولیدکنندگان و فروشندگان لباس ایرانی، برای اینکه بتوانند جنس‌هایشان را بفروشند، از نشان مارک‌های معتبر دنیا را استفاده کرده‌اند.

آن‌ها بسته به نوع لباس، تولید آن را به گردن کشورهای مختلف می‌اندازند، مثلاً برای کت و شلوار از برندهای ایتالیایی و برای شلوارهای جین و تی‌شرت‌های راحتی از برندهای ترک استفاده می‌کنند. می‌گویند این روش نه‌تنها میزان فروش‌شان را بالا برده، بلکه سود بیش‌تری عایدشان کرده است.

بر اساس آنچه مسئولان و سیاست‌گذاران امر اشتغال می‌گویند، در حال حاضر حدود ۵۴۰ هزار نفر در صنعت پوشاک در کل کشور اشتغال دارند و با سرمایه‌گذاری حدود ۵۰۰ میلیاردی می‌توان برای ۳۸۰ هزار نفر شغل در بخش پوشاک ایجاد کرد.

از سوی دیگر ظرفیت‌های کشورمان در حوزه پوشاک روزبه‌روز در حال ارتقا است به‌طوری‌که به اعتقاد عضو هیئت‌مدیره جامعه متخصصین نساجی، ایران در تولید بسیاری از پارچه‌های خاص تبحر بسیاری دارد.

علیرضا حائری پیش‌ازاین با بیان اینکه ایران هم‌اکنون تولیدکننده پارچه شلوار و لباس‌های جین است، گفت: صنعت نساجی ایران در تولید پارچه جین، پیشرفت خوبی داشته و توانسته حجم بالایی از این نوع پارچه را باکیفیت بسیار بالا تولید کند؛ به‌نحوی‌که بسیاری از پوشاک جین که در داخل کشور به اسم برندهای خارجی عرضه می‌شود، پارچه و دوخت آن در داخل کشور انجام می‌شود اما به دلیل رغبت مشتریان به اجناس خارجی، به اسم برندهای خارجی فروخته می‌شود.

کیفیت، گام اول برای «برندشدن»

«برند چیزی است که آدم‌ها حاضرند برای داشتن آن، با چشمانی بسته هزینه کنند، چراکه به کیفیت محصول اعتماد کامل دارند»؛ این را مهناز نیک‌جو، کارشناس مد و لباس در میان می‌گذارد.

او می‌گوید: کیفیت خوب پارچه، دوخت مناسب، رنگ چشم‌نواز از جمله موضوعاتی است که در تولیدی‌های معروف لباس در دنیا مد نظر قرار می‌گیرد؛ این‌ها اگرچه برخی اوقات منجر به افزایش قیمت نهایی محصول می‌شود، اما قشری از جامعه همواره حاضرند برای پوشیدن لباس‌های دلخواه‌شان هزینه‌های گزافی بپردازند.

به باور این کارشناس مد و لباس، اگر امروز مارک‌های ایرانی نتوانسته‌اند در بازار مد و لباس برای خود جایگاهی پیدا کنند، به دلیل توجه‌ بیش از حد به ارزان بودن و عدم توجه به کیفیت بوده است.

استان آذربایجان شرقی و در مرکز آن تبریز، به دلیل نزدیکی با ترکیه، سالانه میزان قابل‌توجهی از پوشاک برند آن کشور را وارد می‌کند و برندهای ترکیه‌ای در بین ساکنان این استان از محبوبیت بیش‌تری برخوردار است.

اما تحریم‌هایی که در سال‌های اخیر آمریکا علیه کشورمان اعمال کرده، از طرفی واردات انواع کالاها را با مشکل مواجه ساخته و از طرفی دیگر باعث بالا رفتن قیمت ارز شده است.

شاید به همین خاطر است که این‌روزها در پاساژهای معروف و نسبتا لوکس تبریز که نمایندگی برندهای معتبر لباس ترک در آن‌ها مستقر هستند، سکوت و خلوتی کم‌سابقه حاکم است.

تحریم می‌تواند برای کشور به فرصت تبدیل شود

یک شهروند تبریزی درحالی که دست خالی یکی از مجتمع‌های تجاری تبریز را ترک می‌کند، به خبرنگار می‌گوید:‌ این‌روزها بیش‌تر با خانواده برای عوض کردن حال و هوایمان به این‌جا می‌آییم، وگرنه برای خرید تنها یک لباس باید نصف حقوق ماهانه‌ام را هزینه کنم.

کفش اسپورت ۹۰۰هزار تومان، شلوار کتان ۴۹۹هزار تومان، پیراهن مردانه ۲۹۹هزارتومان؛ این‌ها قیمت‌های جدید یکی از برندهای نه‌چندان لوکس ترکیه‌ای در تبریز است که نسبت به سال گذشته دوبرابر شده است.

افزایش ناگهانی قیمت‌ها و کاهش قدرت خرید مردم به قدری در رکود بازار لباس‌های برند تاثیرگذاشته که برخی از نمایندگی‌ها مغازه‌ خود را تعطیل کرده‌اند و می‌گویند: نمی‌صرفد!

حالا بسیاری بر این باورند که زمان، زمان ظهور و بروز تولید داخلی و برندهای ایرانی است. همانطور که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی ابتدای سال جاری در حرم رضوی گفته بودند: «تحریم می‌تواند برای کشور به فرصت تبدیل شود».

ایشان تصریح کرده بودند: «بر اساس تجربه، فشار حاصل از کاهش درآمدهای نفتی برای کشور ما و هر کشور مشابه، انگیزه و تحرک چشمگیری برای اجرای اصلاحات اقتصادی و نجات کشور از وابستگی به نفت ایجاد خواهد کرد، همچنانکه اکنون در سطوح دولتی و تحقیقاتی، مطالعات وسیع و خوبی برای اداره کشور با درآمدهای غیرنفتی آغاز شده است که اگر درآمد نفتی زیادی وجود داشت این فکر و تحرک ایجاد نمی‌شد.»

برند ایرانی، یک تیر با چندنشان

در واقع جدی گرفتن برند ایرانی برای تولید لباس‌های باکیفیت، حالا می‌تواند با یک تیر چندنشان را بزند؛ در این صورت از واردکننده به صادرکننده لباس تبدیل خواهیم شد، برای جوانان زیادی اشتغال ایجاد می‌شود و مردم می‌توانند با هزینه کم‌تری لباس‌های خوب تهیه کنند.

برای مثال، به تازگی تولیدی جدید برند لباس ایرانی در تبریز آغاز به کار کرد که به گفته مدیرکارگاه، ۸۰درصد مواد اولیه مورد نیاز در این تولیدی، ایرانی است.

این کارگاه تولید لباس که با سه‌میلیاردتومان هزینه راه‌اندازی شده، با اشتغال ۱۶نفر در بخش تولید و فروشگاهی، ماهانه ۳هزار و ۵۰۰عدد لباس متنوع تولید و به بازار ارائه می‌کند.

مدیر این برند ایرانی می‌گوید که سعی می‌کنیم از پارچه‌های کاملا ایرانی استفاده کنیم و در طراحی، به‌روز بودن و عامه‌پسند بودن را مد نظر قرار می‌دهیم.

نگاه ویژه صمت به سمت برندهای ایرانی

غلامعلی راستی، قائم سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی در گفتگو با خبرنگار می‌گوید که این کارگاه، بیستمین کارگاهی تولید برند داخلی لباس است که در یک‌سال گذشته در استان ثبت‌شده و آغاز به کار کرده است.

به گفته او، ۱۵مورد از این کارگاه‌ها افتتاح و به بهره‌برداری رسیده‌اند و پنج کارگاه باقی‌مانده نیز به‌زودی به مرحله بهره‌برداری می‌رسند.

راستی اعلام می‌کند که سازمان صنعت، معدن و تجارت خود را موظف می‌داند از نظر واگذاری زمین از طریق شهرک صنعتی استان و ارائه تسهیلات دولتی، از کارگاه‌های تولید برند ایرانی حمایت کند.

هرچند که حمایت از تولید داخلی در سال‌های اخیر به یکی از اصلی‌ترین وظایف دستگاه‌های مختلف تبدیل‌شده اما آیا نهادهای دولتی به‌تنهایی می‌توانند «رونق تولید داخلی» را محقق سازند؟

ضرورت حمایت ملت ایران از چرخه‌های تولیدی و کالای ایرانی راه‌حل اساسی برای حرکت و جهش اقتصاد کشور است. موضوعی که با رویکرد خرید کالای ایرانی می‌تواند حمایت از کار و سرمایه ایرانی را تحقق بخشد و با رفتاری مثبت موجب ارتقای کیفیت و بهره‌وری تولیدات داخلی شود.

در این رویکرد توجه به خرید کالاهای موردنیاز از بازار داخلی و تولید ملی به‌عنوان گام اساسی در حمایت از چرخه‌های تولید محسوب شده و درخواست به‌جای مردم برای بهبود کیفیت و ارتقای اجناس ایرانی نیز باید مدنظر قرار گیرد.

بنا بر آمارهای موجود، ۱۵هزار واحد صنفی و ۱۵۰۰واحد صنعتی تولیدکننده پوشاک در کشور وجود دارد که این اعداد و ارقام نشان می‌دهد، این صنعت به عنوان یکی از صنایع کاربر شناخته شده و موجب ایجاد اشتغال بسیار، با سرمایه کم می‌شود.

دور از انتظار نیست که تا چند سال آینده، برند ایرانی در حوزه لباس توان رقابت با برندهای معروف دنیا از جمله برندهای ترکیه را داشته باشد اما در این میان برای سرپا ماندن کارگاه‌های تولید لباس ایرانی، باید در مواردی منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح داد و برای توسعه و تعالی اقتصادی، برند ایرانی بپوشیم، برند ایرانی بخوریم و برند ایرانی سوار شویم تا «ایران» در جهان برند عزت و اقتدار بماند.